امریکا باید به قوانین بین‌المللی تمکین کند

تبصره – کابل، ۱۳ حمل، باختر
توقع مردم افغانستان از امریکا این است تا به تعهدات خود در برابر مردم افغانستان پابند بماند و کنوانسیون ها و منشورهای جهانی را رعایت کند.
مبصر آژانس باختر می‌نگارد: قاری فصیح الدین فطرت، لوی درستیز وزارت دفاع ملی، از نقض حریم هوایی کشور از سوی امریکا انتقاد کرده است.
او در مصاحبه با تلویزیون ملی مدعی شده است که امریکا بارها حریم هوایی کشور ما را نقض کرده است.
این مقام ارشد نظامی کشور در حالی چنین یک تخلف آن هم از سوی کشوری را مطرح می‌کند که به اساس توافق نامه دوحه که با امارت اسلامی امضا کرده است؛ متعهد شده است که به حاکمیت ملی افغانان احترام میگذارد؛ در حالی که نقض حریم هوایی افغانستان از سوی آمریکا خلاف توافق نامه دوحه است.
باید گفت که حفظ حاکمیت و مرزها برای غالب کشورها یک هنجار و ارزش محسوب می گردد، تجاوز به حریم هر کشور به هر نحوی و تحت هر شرایطی محکوم و تخطی از تعهدات بین المللی است که با تاسف و با استناد گفته های لوی درستیز وزارت دفاع ملی، امریکا چنین یک تخطی را در برابر افغانستان مرتکب شده است.
در تعریف تجاوز، قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۹۷۱ صراحت دارد که بیان میکند « هر گاه نیروهای نظامی یک کشور از مرزهای سرزمینی یک کشوردیگر عبور کنند و دست به تحرک بزنند، این یک تجاوز آشکار است… »
اگر به اصل ماجرا دقیق شویم٬ حضور نگهانی پهپاد های امریکایی در فضای افغانستان به هرنام وعنوان که باشد تجاوز بر حریم یک دیگر است که در آن مفاد و کنوانسیون های جهانی و تعهدات بین المللی نقض شده است در حالی که امریکا با عنوان کردن بزرگترین حامی سازمان ملل، داد از تامین نظم نوین جهانی از مسیر این سازمان معتبر جهانی میزند، مگر با نقض حریم هوایی دیگران عملا به منشور وتعهدات این سازمان جهانی پشت کرده است.
اگر امریکا کدام ایراد خاص در باره افغانستان داشته باشد و یا نگرانی از ناحیه این کشور دارد؛ عقل سلیم حکم میکند که از مجرای دیپلماتیک وارد عمل شود و آنچه را که باعث نگرانی شان است مطرح کنند، نه آنکه با نقض حریم هوایی ما احساسات مردم ما را جریحه دار کنند.
لازمی است که امریکا به قوانین بین المللی تمکین کند و دریابد که در میان ملل دیگر عضوی از خانواده جهانی است نه عضو برتر.
همچنان برای کشورهای که اجازه میدهند تا پهپاد های امریکایی با عبور از قلمرو شان وارد فضای افغانستان شوند؛ دریابند که همسایه مسئولیت پذیز باشند، همانگونه که خود توقع دارند افغانستان مکان بروز مشکلات برای آنها نباشد خود نیز متوجه چنین یک حساسیت باشند ودر نقض حریم هوایی همسایه خود با بیگانگان همدست نشوند.
این نکته قابل گفتن است که اندیشه همکاری و همگرایی و رفع سوظن ها و بی اعتمادی ها از مسیر گفتگو امکان پذیر است نه توسل به زور و تجاوز. تحلیل سیاسی