درگذشت شاعر وفریادگرنوای آزادی درهرات

شهرهرات 3 عقرب باختر
سید فضل احمد پیمان شاعر و فریادگر « نوای آزادی » درگذشت.
جامعه فرهنگی و ادبی کشور ، یکی دیگر از چهره های اثر گذار و برجسته خود را از دست داد و اهل قلم را سوگوار ساخت.
او علاوه بر شاعری، سیاستمداری آگاه و حقوق دانی برجسته هم بود و سال‌ها در زمینه روزنامه‌نگاری نیز  در نشریاتی چون: روزنامه اتفاق اسلام، ماهنامه هرات، ماهنامه فروغ انقلاب، هفته نامه انقلاب اسلامی و نشریه پیام همبستگی  فعالیت کرد. غزل و حماسه سرایی بخش دیگری از فعالیت‌های سید فضل احمد پیمان را در برمی‌گرفت.
سید فضل‌احمد پیمان متخلص به سوگوار،  و اهل هرات و از بانیان شعر مقاومت در افغانستان بود. پیمان به زبان فارسی دری شعر سروده‌است. وی در قریه ملدان ولسوالی انجیل هرات در خانواده اصالتاً هراتی به‌دنیا آمد. مهم‌ترین آثار پیمان منظومه‌های شام شهیدان؛ نوای آزادی و توفان خون است که از شاه‌کارهای ادبیات حماسی کشور به‌شمار می‌روند. وی همچنان مؤسس و صاحب امتیاز ماهنامه فروغ انقلاب، نخستین نشریه چاپی در ولایت بادغیس افغانستان بوده‌است. پیمان از فعالان عرصه سیاسی در غرب افغانستان است. او در دهه هفتاد خورشیدی رئیس سارنوالی ولایت بادغیس بوده و در اوایل دهه هشتاد به عنوان مستوفی ولایت هرات و در اوسط همین دهه به صفت رئیس  سارنوالی استیناف ولایت هرات و مدتی را نیز به عنوان سرپرست ولایت هرات ایفای نقش کرده‌است.
شهرت پیمان اما بیشتر به‌خاطر اشعار و حماسه‌سرایی‌های اوست، پیمان در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی- مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و ترکیب بند– تبحر داشت. سروده‌های حماسی پیمان به‌ویژه در زمان جنگ افغانستان و شوروی همواره در جبهات جنگ دست‌ به‌ دست می‌شد و در میان مهاجرین افغان در ایران و پاکستان توسط گروه‌ های سرود مدارس و نهادهای فرهنگی در مجالس بزرگ خوانده می‌شد.
فضل‌احمد پیمان در ۱۳۲۰ خورشیدی در ولایت هرات افغانستان به دنیا آمد. مدرسه را در روستای ملدان از توابع ولسوالی انجیل آغاز کرد و در کنار آن به آموختن کتاب‌های عربی و دینی پرداخت. او سرودن شعر را در سن ۱۸ سالگی آغاز کرد و روزهای جوانی اش نیز مصادف بود با جنگ‌های خونین افغانها با شوروی سابق.
در سال ۱۳۴۸ رسماً کارمند حکومت افغانستان شد و تا سال ۱۳۵۷ در پست‌های اداری حقوقی و عدلی در ولسوالی‌های گلران، غوریان، انجیل و کرخ هرات به وظیفه اش ادامه داد و پس از کودتای هفت ثور به اتهام گرایش فکری به ایده‌های مجاهدین افغانستان بطور جزایی به ولایت بادغیس موظف شد، اما تحت تعقیب استخبارات حکومت افغانستان قرار گرفت و در سال ۱۳۶۰ وظیفه رسمی اش را ترک و به صفوف مجاهدین در بادغیس پیوست و هم‌زمان نشریه فروغ انقلاب را برای مجاهدین دربادغیس تأسیس کرد. سفر به بادغیس فصل تازه‌ای از زندگی پیمان را در پی داشت. او با ایجاد روابط گسترده فرهنگی از نخستین کسانی بود که زمینه چاپ و نشر به صورت کلاسیک را در ولایت بادغیس آغاز کرد. پیمان سال‌ها در جبهات مختلف جنگ در بادغیس دوشادوش همرزمانش علیه نظامیان شوروی سابق جنگید و مدتی فرماندهی جنگ در منطقه بند سبزک در دهستان لامان مرز میان هرات و بادغیس را نیز بر عهده داشت. او تقریباً بیشتر اشعارش را در همین منطقه سروده، جایی که به گفته خودش خون و شعر و آتش با هم برایش مدغم شده بودند.ختم/ابوی