در مورد صلح باید صدای مشترک داشت

کابل /14 قوس/باختر
سفر زلمی خلیل زاد نماینده خاص وزارت امور خارجه امریکا در امور صلح افغانستان ، در شرایط موجود، نیازمند نگرش عمیق در مسایل افغانستان است.
گزارشگر آژانس باختر می نگارد:با توجه به وضعیت کشور و اختلاف ها در پیوند به انتخابات و اعلام نتایج ابتدایی آن که شگاف عمیق میان سیاست ورزان کشور ایجاد کرده است و گاه و بیگاه از بحران پیرامون برآیند انتخابات بحث می شود، این سفر را می توان با اهمیت تلقی کرد.
گر چه خلیل زاد وظیفه مشخص دارد او به عنوان نماینده امریکا با طالبان در مورد صلح مذاکره می کند. اما در حاشیه های این سفر می توان چیز هایی سراغ کرد.
بنابر گزارش ها، او در ملاقات با رهبران افغانستان در مورد آغاز مذاکرات امریکا با طالبان، انتخابات و چیز های دگری بحث کرده است و پس از آن راهی دوحه می شود و مذاکرات غیر رسمی صلح را با نمایندگان این گروه انجام می دهد.
این که در شرایط کنونی همدیگر پذیری جایش را به تقابل و تفاهم  جایش را به اعتراض عوض کرده است و بحث صلح هم به گونه یی از محور به حاشیه گذاشته شده است، دلیل عمده آن را می توان در نتیجه نامعلوم انتخابات جستجو کرد.
انتخابات که به جای وفاق و اتحاد سیاسی، به اسباب نفاق و شقاق میان طرفداران و هوا دارن نامزدان انتخابات، مبدل شده است، چگونه می توان بر یک معضل بزرگی که مردم افغانستان با آن دست و گریبان اند، موضع واحد و صدای مشترک داشت. این زمانی میسر می شود که همه منتظر برآیند انتخابات باشند و با تمکین به قانون ، دموکراسی را بیشتر از این به مسخره نگیرند. چنین عملکرد می تواند راه صلح را آسان کند، صلحی که همه آن را می خواهند و در عمل همه مسیر آن را معین می کنند.
اگر صلح اولویت ملی برای مردم افغانستان است، 90 درصد  مردم این سرزمین بنابر نظر سنجی تازه صلح می خواهند ، بهتر است در گام نخست سیاست ورزان با هم صلح کنند، اختلاف ها را کنار بگذارند و در محور منافع والای ملی با هم متحد شوند. نالان