رسیدن به اروپا تحقق یک رویا نیست٬ آغاز یک کابوس است

کابل، ۱۹ دلو ، باختر
یک رسانه غربی نوشته است که رسیدن پناهجویان به اروپا تحقق یک رویا نیست٬ آغاز یک کابوس است.
آسوشیتدپرس در گزارش تازه یی با بررسی وضعیت پناهجویان افغان در اروپا نگاشته است: برای بسیاری از پناهجویان افغان که پس از سفری طولانی خود را به اروپا رسانده‌اند، رسیدن به مقصد به مثابه به تحقق رسیدن یک رویا نیست، بلکه آغاز کابوسی بی‌پایان است.
آسوشیتدپرس در گزارشی با پرداختن به وضعیت اسفناک پناهجویان در مرکز بروکسل، پایتخت سیاسی اروپا پرداخته و می‌نویسد، برخی پناهجویان ماه‌ها است، دراین وضعیت به سر می‌برند، بدون آن که روزنه‌ یی برای بهبود وضعیت‌شان باشد.
گزارش می‌افزاید، پناهجویان در محلی با نام «قلعه کوچک» در فاصله 4 کیلومتری ساختمان محل اجلاس رهبران اتحادیه اروپا جا گرفته اند، جایی که تعفن و شیوع بیماری اسکوربوت نمادی از شکست سیاست مهاجرت اتحادیه اروپا است.
« اسکوربوت بیماری ناشی از کمبود ویتامین سی و ویتامین دی است که می تواند، منجر به کم خونی، ناتوانی، خستگی، خون ریزی خود به خود، درد در اندام ها و به خصوص پاها، تورم در برخی از قسمت های بدن و از دست دادن دندان شود».
گزارشگر آسوشیتدپرس می گوید: هوا در این مکان خیلی سرد است. برخی از بچه‌ها بیماری‌های مختلفی دارند و بسیاری ها از افسردگی رنج می‌بند، زیرا نمی‌دانند، فردا چه اتفاقی می‌افتد. وهیچکس صدای آنان را نمی‌شنوند.
در نشست‌های خبری، سران اتحادیه اروپا که قرار است پنجشنبه هفته جاری، در اجلاسی درباره پناهجویان حضور یابند، آجندای در حمایت از پناهجویان نیست بلکه در عوض درباره «تقویت مرزهای خارجی»، «حصار مرزی» و «روند بازگشت» پناهجویان گفتگو خواهند کرد.
آنچه مایه دلسردی است ، رفتار تبعیض‌آمیز کشورهای غربی در برابر پناهجویان افغان و اوکراینی است، با آنان رفتار مشابهی نمی‌شود؛ وقتی اوکراینی‌ها اینجا می‌آیند در روز نخست به آن‌ها تمامی تسهیلات ارائه می‌شود، اما افغانان هیچ چیزی بدست نیاورده اند که مایه تعجب است.
این می رساند که حقوق بشر برای همه یکسان نیست و این پناهجویان را ناراحت می کند و باعث می‌شود که احساس ناامیدی کنند، زیرا با وجود وعده های زیاد٬ نادیده گرفته شده اند.
آنانی که در قلعه کوچک در بروکسل جا گرفته اند٬ در یک قسمت خوش شانس بودند که پیش از تقویت مرزهای اتحادیه اروپا برای استفاده از حق پناهندگی خود پس از یک سفر هشت‌ماهه در مسیر پاکستان، ایران، ترکیه، بلغارستان و صربستان در نهایت خود را به بلژیک برسانند. این سفر شامل ضرب و شتم، دستگیری و فرار و همچنین گرسنگی و ترس در این مسیر طولانی بود.
این پناهجویان با اظهار اینکه٬ مانند یک بی‌خانمان برای جلوگیری از بارندگی‌های شدید بلژیک ،در چادر زندگی می‌کنند، می گویندوضعیت اینجا خوب نیست. اگر صلیب سرخ غذا بیاورد، ما چیزی برای خوردن خواهیم داشت، اگر نه، بسیاری چیزی برای خوردن ندارند.
این پناهجویان اظهار داشتند، درطول بسیاری از شب‌ها که در سرمای استخوان‌سوز و هیاهوی موتر ها دچار بی‌خوابی شده است، به این فکر می‌کند که چقدر دیگر باید در خیابان ها زندگی کند.
این بخشی از رویای رسیدن به اروپا است، رویایی که به قیمت جان صد ها انسان انجامیده است، چه انسان های که برای رسیدن به یک زندگی رویایی راه پر خطر دریایی را در پیش گرفتند و بارها از سوی نیروهای سرحدی در کشور های مختلف اذیت شدند، تا به اروپا رسیدند٬ مگر انجام آن بی مهری و جا گرفتن در مکان ها فلاکت بار مانند‹ قلعه کوچک› در بروکسل بلژیک است. تحلیل سیاسی