خشونت در برابر زنان، پدیده که با تفکر و باور های باطل پیوند دارد

تبصره
کابل باختر 5 قوس
خشونت علیه زنان در جامعه افغانی به عنوان یک پدیده زشت و ناهنجار همچنان باقی مانده و تا زمانی وجود خواهد داشت که به تفکر و باور های باطل و رسوم ناپسند اجتماعی در کشور خود خاتمه ندهیم.
مفسر آژانس باختر مینگارد: از روز جهانی محوی خشونت علیه زنان با شعار ( هیچکس را فراموش نکنیم٬ بیاید به خشونت علیه زنان و دختران پایان دهیم )در کشور تجلیل  و همزمان با آن برنامه شانزده روزه حمایت از زنان متضرر و آسیب پذیر در کشور آغاز شد.
4 قوس یا 25 نوامبر که روز جهانی مبارزه علیه خشونت در برابر زنان یک نام آشنا در تقویم افغانستان است روزیکه ٬از مسوولان حکومتی تا شهروندان گرد هم میایند و پدیده زشت را بنام خشونت علیه زنان نکوهش می نمایند نهاد های ذیربط دولتی و کمیسیون های حراست از حقوق بشر اعلامیه ها صادر می نمایند از کاهش یا افزایش خشونت ها سخن میگویند .
مگر این گونه برنامه و سخنرانی ها در کاهش و یا مهار خشونت علیه زنان چه نقش داشته است؟ جواب اکثریت مردم منفی است زیرا تشریفات و کلیشه سازی نمیتواند گره گشا مشکل باشد واقعیت این است که جامعه افغانی با پدیده زشت و ناپسند بنام خشونت علیه زنان همچنان مواجه است.
مقامات در وزارت زنان خود اذعان میدارند که 89 فیصد از زنان و دختران در افغانستان به نوعی خشونت های روانی ، فزیکی و جنسی را تجربه کرده اند سطح سواد در میان زنان افغان هفده درصد است و در برخی از ولایت ها این رقم تا دو فیصد میرسد.
تفکر و باور های باطل و ناقص و رسوم ناپسند اجتماعی در کشور علت اصلی خشونت علیه زنان را تشکیل میدهد، بیسوادی، فقر اقتصادی و محدودیت های فرهنگی و نبود دانش دینی نیز مواردی اند که در گسترش خشونت علیه زنان نقش دارند.
زورگویی، مردسالاری، منازعات قومی و شخصی نیز در زمره عوامل خشونت علیه زنان بشمار میرود.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان میگوید که تنها در ده ماه اول سالجاری عیسوی 3800 قضیه خشونت علیه زنان در کشور ثبت شده است در حالیکه بسیاری از قضایا به دلیل معضل های امنیتی عدم دسترسی زنان به نهاد های حقوقی و امنیتی و یا هم مداخله بزرگان قومی و یا شوراهای مردمی پوشیده باقی مانده است.
حرف واضح این است که دولت به دلایل متعدد نتوانسته خشونت علیه زنان را مهار کند و یا کاهش دهد.
حرف ها در مورد کاهش همچو وقایع بیشتر کلیشه یی اند در حالیکه خشونت علیه زنان در افغانستان همچنان ادامه دارد و یک واقعیت تلخ در جامعه افغانی است.
کاهش این معضل و بعدا مهار کلی آن ٬نیاز به یک حرکت همگانی ٬منسجم و هماهنگ دارد. در گام نخست این نهاد های دولتی و امنیتی اند که باید در این خصوص با جدیت برنامه ریزی نمایند و داخل اقدام شوند، عاملان خشونت علیه زنان را شناسایی و تحویل دادگاه دهند و دادگاه هم شفاف و اثر گذار کار نماید بزرگان قومی حامی اصلی حراست از زنان و دختران اند که در روستا ها و نقاط دور دست کشور در حالیکه قانون و حاکمیت دولتی کم رنگ است آنها باید به اساس وجایب که اسلام و قرآن برای شان تعیین کرده است برای دفاع از حقوق زنان کار کنند. رسانه ها هم به نوبه خود در انعکاس حقوق زنان و آماده ساختن اذهان عامه برای جلوگیری از خشونت علیه زنان نقش دارند در حالیکه رسانه ها اکثرا روی مسایل تجاری در این خصوص مصروف اند. همچنان مکاتب و دانشگاه ، منابع و محلات خوب برای ترویج فرهنگ مدارا و تحمل اند و میتوان پیامد های زشت خشونت علیه زنان را بازگو کرد. بالاتر از همه روحانیون، علمای دینی، منابر و مساجد در جلوگیری از خشونت علیه زنان نقش دارند چه خوب است که شهروندان حقوق زن را از دیدگاه اسلام درک و وجایب و مکلفیت های را که اسلام عزیز در حفظ حقوق زنان مشخص ساخته رعایت کنند نگاه ارزشمندانه نسبت به زن در کلام پاک الهی و احادیث نبوی انعکاس یافته که باید آن را رعایت کرد.
محو خشونت علیه زنان و تامین امنیت روانی، فزیکی و اقتصادی آنها نیاز به عزم ملی و اراده همگانی و تعهد جمعی دارد که باید چنین عزم ، اراده و تعهد تازه و نو گردد. ختم/ تحلیل سیاسی