کابل/ ۱۳ عقرب / باختر
یک گزارش تازه سازمان بینالمللی نجات کودکان حاکی ازآن است که تنها در جریان سه سال در افغانستان دوازده هزار و پنجصد کودک در این کشوردر منازعات جنگی کشته و یا زخمی شده اند .
گزارشگرآژانس باختر می نگارد: سازمان بینالمللی صندوق نجات کودکان در تازه ترین گزارش خود که دیروز دوشنبه، ۱۳ عقرب پخش کرده، گفته است که یک نسل کامل از کودکان افغانستان چیزی به جز جنگ نمی‌دانند. درگزارش تذکررفته است که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ بیش از ۱۲۵۰۰ کودک در افغانستان کشته و یا مجروح شده‌اند.
این گزارش درست زمانی به نشر می رسید که به روز شنبه هفته جاری در سه رویدادجداگانه تروریستی در افغانستان که طالبان مسوول آن دانسته شده اند اضافه از شانزده نفر کشته شدند که اکثریت آنان را کودکان تشکیل می دهد
این انفجار ها در تخار ٬ بغلان وپکتیکا رخ داد.
درد ناک تر از همه حادثه ولسوالی درقد تخار بود که یک ماین کنار جاده در نزدیکی یک مکتب انفجار کرد و جان نه کودک را گرفت . در این حادثه یک دانش آموز دیگر مجروح شده است .
قربانی کودکان بودند که بین هشت تا دوازده سال عمر داشتند.
صندوق نجات کودکان در واکنش به این رویداد گفته است (کشتار کودکان و مجروح شدن آنان باید فوراً متوقف شود و عاملان کشتار این کودکان نیز باید پاسخ‌گو باشند(
صندوق نجات کودکان از کشته و مجروح شدن کودکان در پی خشونت‌های شدید در سراسر افغانستان ابراز تاسف کرده است.
در گزارش این نهاد معتبر بین المللی گفته شده است ( گزارش‌های اخیر سازمان ملل نشان می‌دهد که در فاصلۀ سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ بیش از ۲۵۰۰ کودک در پی درگیری‌ها در افغانستان کشته و یا به شدت مجروح شدند که بیش از ۶۰۰ نفر از این کودکان در پی انفجار بمب جان خود را از دست داده‌اند.
این روند نگران‌کننده ادامه داشته و حتا در بسیاری از بخش‌های افغانستان افزایش یافته است؛ کودکان باید بتوانند بدون ترس از کشته و یا مجروح شدن به مکتب بروند(
دفتر حمایت از کودکان با ابراز نگرانی شدید از این افزایش گفته که تقریباً یک کودک در هر سه ساعت در افغانستان قربانی جنگ می‌شود.
نهادهای حقوق بشری پیوسته از حکومت افغانستان و گروه‌های درگیر در جنگ خواسته اند باید تلاش کنند که در هر شرایطی از جان کودکان محافظت صورت گیرد.
باید گفت که کودکان قربانیان اصلی جنگ در افغانستان اند در هر حمله هراس افگنانه ودرهر انفجار ماین٬ ویا در مناعات جنگی این کودکان اند که آسیب می بینند و قربانی می دهند .
نهاد و سازمان های جهانی تنها به نشر گزارش و یا محکوم کردن و تقبیح کردن اکتفا کرده اند مگر هیچگاهی یک راهکار و یک برنامه راهبردی را بتواند بارمشکلات کودکان افغان را درمنازعات جنگی و یا وقایع دیگر کاهش دهد. ارائه نکرده اند .
تحریم گروه های هراس افگن از سوی سازمان ملل و نهاد های دیگر جهانی و کشور های قدرتمند تا اندازه می تواند٬از بار مشکلات بکاهد تحلیل سیاسی
