تبصره کابل ۹ سنبله باختر
امارت اسلامی یک واقعیت عینی در صحنه سیاسی افغانستان است که هویت تعریف شده دارد.
مبصر آژانس باختر مینگارد؛ ۹ سنبله در تاریخ افغانستان یک رویداد شگرف است، در سال ۱۴۰۰ هجری خورشیدی در چنین روزی، آخرین نظامی امریکا خاک افغانستان را ترک کرد و به این ترتیب امریکا و متحدان غربی آن به تجاوز و اشغال بیست ساله افغانستان پایان دادند.
۹ سنبله امروز بخشی از تاریخ افغانستان است که برای نسل‌های آینده یاد می‌دهد که آزاد زیستن چه است و بدست آوردن آزادی و حراست از آن چه بهأ داشته و دارد.
بیست سال مبارزه نفس‌گیر در برابر استک‌بار جهانی، سرانجام یک ابر قدرت و متحدان آن وا دار شدند که در برابر اراده یک ملت سر خم کنند و به تجاوز و اشغال شان پایان دهند.
با آنکه در حضور بیست ساله غرب و امریکا در افغانستان شماری از کشور ها در ظاهر امر از وضعیت در این کشور اظهار رضایت می‌کردند، مگر برای کشور های همجوار، منطقه، روسیه و چین، حضور نظامی امریکا در افغانستان غیر قابل تحمل بود و اصلا این کشور ها خیال راحت از ناحیه افغانستان نداشتند و هر از گاهی نگران آن بودند که امریکا، با فرصت از حضور در افغانستان، در پی عملی کردن برنامه راهبردی خود در برابر کشور های منطقه است و این فضای بی اعتمادی را نسبت به افغانستان و مردم آن بوجود آورده بود.
از طرف دیگر، امریکا هنگام حضور در افغانستان، علاوه بر دستیابی به امکانات زیر زمینی این کشور و استفاده از جغرافیای بسیار مهم آن جهت رسیدن به اهداف منطقه‌ی خود برنامه‌ریزی می‌کرد، افغانستان را دچار رقابت‌های بیشتر منطقه‌یی کرد و وضعیت مردم در این کشور را اسفبار تر نمود.
در وجود چنین زشتی‌ها و خواست‌های مغرضانه بود که امارت اسلامی برای تثبت هویت افغانان و آزادی کشور دست بکار شد و در یک مبارزه حق خواهانه، بساط تجاوز و اشغال را برچید و ۹ سنبله را شامل ایام پر افتخار در تقویم افغانستان کرد.
با سقوط نظام وابسته به امریکا و بر سر قدرت شدن دو باره امارت اسلامی، صحنه سیاسی در کشور شکل و محتوای تازه گرفت، جزیره‌های قدرت پایان یافت و یک نظام مقتدر مرکزی شکل گرفت، فرصت‌های بزرگی پدید آمد که افغانستان جایگاه خود را بعنوان یک کشور آزاد و غیر وابسته پیدا کند.
با آنکه، پیروزی دو باره امارت اسلامی در کنار آنکه پیامد های مثبت و فعال داشته است مگر هنوز هم محکوم به آن است که باید در برابر توطیه‌های بیرونی ایستاده شود و از هویت خود دفاع کند.
دو سال از پیروزی دو باره امارت اسلامی سپری شده است مگر هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخته است در حالی که تعامل و همکاری غیر علنی شماری زیادی از کشور ها را با خود دارد، ولی هیچ کشور به اساس فشار و هشدار های امریکا، کشوری که مجبور شد دو سال قبل در چنین روزی آخرین نظامی خود از افغانستان را بیرون کند، حاضر نشده است امارت اسلامی را به رسمیت شناسد.
این نشان می‌دهد که رنج شکست، به دردی بزرگی برای اشغال‌گران مبدل شده است که تلاش دارند از طرق دیگر، مردم افغانستان و نظام معقول و مردم شمول آن را در حاشیه نگهدارند و با تحریم‌ها و ابزار کردن نهاد های جهانی و با بهانه های مختلف در پی تنبیه آن اند.
در حالی که در جریان دو سال گذشته ثابت شده است که افغانستان، ظرفیت‌های کم نظیری برای همکاری و همگرایی منطقه و فرا منطقه خلق کرده است، امارت اسلامی برای حل هر نوع مشکل و سو ظن، بر گفت‌وگو های سازنده باورمند است، تعامل و همکاری را برای حل مشکلات ترجیح می‌دهد و جداً در تلاش است که بعنوان عضوی از خانواده جهانی، همکار خوب برای نظم منطقه و جهان باشد، زیبنده این است که به معقولیت‌ها و واقعیت‌های موجود در افغانستان تمکین شود و امارت اسلامی یکی از واقعیت‌ها در افغانستان است.
تحلیل سیاسی
