دوسال یک فرصت کوتاه مگر حتمی برای تجهیز نیروهای امنیتی

 

کابل 9 عقرب باختر

مسئله تجهیز نیروهای دفاعی کشور امروز به یک موضوع بحث برانگیز در حلقات سیاسی و دفاعی کشور مبدل گردیده است و بحث پیرامون روند تجهیز نیروهای دفاعی کشور درحالی داغ تر میگردد که این  نیروها مکلف میشوند تا بعد از سال 2014 به دفاع مستقلانه از کشور بپردارند.

به گزارش آژانس باختر، افغانستان در مقایسه به کشورهای منطقه از لحاظ تشکیلات  و امکانات دفاعی در سطح پائين ومحدود قراردارد.  با وجود آنکه جنوب آسیا ( آنچه در ایران مناطق قبایلی پاکستان وماورای سرحدی میان پاکستان و افغانستان)ميگذرد این منطقه را به یک منطقه محوری درانکشافات بین المللی تبدیل نموده مگر افغانستان درسطح پائین دفاعی قراردارد حتا این کشور فاقد یک هواپیما جنگی برای گشت زنی هوایی است .

 قراراست نیروهای خارجی که بنام مبارزه با تروریزم با یک کمیت یکصدو بیست هزار نفری درافغانستان حضور دارند تا اواخر سال 2014 میلادی این کشور را ترک نمایند و مسوولیت های امنیتی و دفاعی این کشور به نهاد های امنیتی افغان واگذار شوند انجام وظایف امنیتی تنها با حضور و کمیت فزیکی امکان پذیر نیست دفاع و حراست از صلح درکنار کمیت گسترده افراد، به امکانات حربی آنهم در مطابقت به تکنالوژی معاصر ضرورت دارد.

سران سازمان اتلانتیک شمالی وناتو در آخرین نشست شان که چند ماه قبل در شیکاگو امریکا صورت گرفت تجهیز نیروهای افغانی را در اولویت کاری شان قراردادند و تعهدات پولی را در قبال تجهیز این نیروها برعهده گرفتند با آنکه چندماه از این نشست سپری میشود مگر نشانه های از تجهیز نیروهای امنیتی افغان با اسلحه سنگین و هواپیما جنگی دیده نمیشود . در حالیکه سرحدات جنوبی افغانستان بیشتر از یکسال است که زیر تهدید خارجی قراردارد.

جنرال گونتر گنیز سخنگوی ایساف اخیراً در یک نشست خبری گفت که مانیازمندی های ارتش افغان را مطابق به جدول و فهرست ارائه شده مقامات افغان تهیه میداریم .

به نظر کارشناسان، ایساف و دولت افغانستان بیشتر برتجهیز ارتش افغانستان درعمل فکر کنند تنها ارائه نظر و خوشبینی و یا در مواردی انتقاد نسبت به برنامه تجهیز اردوی نمیواند مشکل گشا باشد زیرا افغانستان نه تنها زیر بار تهدید تروریزم قرار دارد بل آنچه در سرحدات شرقی و جنوبی میگذرد نشانه از یک مداخله خارجی است که باید با آن مقابله صورت گیرد.

جنرال عتیق الله امرخیل آگاه مسایل نظامی به این باوراست .

دولت افغانستان باید نسبت تجهیز اردو افغانستان دقیق فکر کند متخصصین نظامی و مشاورین نظامي دولت فهرست مایحتاج نظامی شان را نظر به نیاز و اقتصاد کشور تهیه نموده و به ناتو پیشکش نمایند و آن سلاح را پیشنهاد نمایند که بتواند در برابرچالش های منطقوی جوابگو باشد .

مگر با تاسف که خارجی ها درين راستا  کاری چندانی نکردند اگر برای ما تجهیزات کمک مینمودند در طول سال های گذشته می نمودندو این سلاح ها در دو سال تهیه هم نمیشود .

 این به دولت افغانستان بر میگردد که مایحتاج نظامی خود را چگونه تهیه می نماید مگر به هر شکل که تهیه میشود باید سریع و فوری باشد چون تا سال 2014 زمان کم باقی مانده و خارجی هم امروز را به فردا موکول میکنند.

هلال الدین هلال سابق معین امور امنیتی وزارت امور داخله و کارشناس مسایل نظامی در رابطه به تجهیز نیروهای امنیتی کشور گفت به باور من چندین بار فهرست نیازمندی های نظامی برای ناتو پیشکش شده اما جواب در یافت نشد و باید مقامات ، فهرست را كه برای ناتو فرستاده اند تعقیب نمایند و اگر لست تازه هم پیشکش شود یک اقدام خوب و ارزنده است و هنوز هم وقت است .

 حرف دراین است که فهرست ارائه شده به ناتو باید از سوي آنان  به عنوان یک نیاز فوری تلقی شده و به آن پرداخته شود و در تهیه آن اقدام گردد.

امرالله امان کارشناس مسایل نظامی دراین رابطه میگوید.

هدف از سخنان اخیر مقام های ایساف این است که چندی پیش نماینده رسمی روسیه گفته بودما برای افغانستان سلاح و تجهیزات نظامی کمک می نمایم .

 اکنون ایساف از ارائه لست سخن ميگويد این سخنان ایساف ناوقت دست زیرا تنها ایجاد یک صنف هوایی به پنج سال وقت نیاز دارد صنف توپچی به شش سال وقت نیاز دارد درحالیکه کمتر از دوسال آینده نیروهای خارجی از افغانستان خارج میشوند.

امرالله امان به حکومت افغانستان مشوره میدهد که بهتر است خود است به کارشود و اقدام لازم نماید.

 جنرال محمد ظاهر عظیمی سخنگوی وزارت دفاع ملی به آژانس باختر گفت ما نیاز های خود را مطابق به شرایط ووضعیت جاری فهرست بندی نموده و آن را به ناتو سپرده ایم و روی این مسله بامقامات امریکا و ناتو صحبت های صورت گرفته است و آنها متعهد به تامین خواست های ما اند.

 ازگفته های کارشناسان نظامی چنین برمیاید که درجریان ده سال گذشته که از حضور نیروهای خارجی درکشور میگذرد فرصت های زیادی در قسمت تجهیز نیروهای دفاعی کشور از دست رفته مگر دوسال باقی مانده هم میتواند یک فرصت باشد این به مقامات افغان برمیگردد که چگونه ازاین فرصت کوتاه برای رفع یک چالش بزرگ که همانا تقویت نهادهای امنیتی است استفاده نمایند.