کابل/ 7ثور /باختر
سازمان صحی جهانی میگوید در نبود واکسن، بهترین حالت برای کشورها این است از مرحله واگیری گسترده، به مرحله واگیری قابل کنترول و ثابت یا واگیری پایین برسند.
این سازمان در آخرین دستور العملش برای رسیدن به این مرحله شش شرط گذاشته است:
کنترول سرایت بیماری به حدی برسد که شیوع آن به مکانهای مشخص محدود شود و منشا انتقال بیماری معلوم باشد.
۲- سیستم صحی ظرفیتهایش را برای شناسایی، آزمایش، جداسازی و معالجه و ردیابی روابط بیماران با بقیه به کار گیرد.
۳- خطر شیوع در مراکز آسیبپذیر مانند خانههای سالمندان به حداقل برسد
۴- در محیطهای کاری، مدارس و مکانهایی که آغاز به کارشان ضروری است، اقدامات پیشگیرانه انجام شود. این اقدامات از جمله شامل حفظ فاصله، شستن دستها، استفاده از دستمال هنگام سرفه و عطسه، و در صورت امکان سنجش درجه حرارت بدن افراد است.
۵- ورود موارد ابتلا از خارج کشور کنترول شود و به طور مثال امکان قرنطینه مسافران مشکوک به ابتلا فراهم شود.
۶- مردم کاملا آموزش ببینند و برای توانمندسازی و سازگاری و تطبیق با هنجارهای جدید آماده شوند.
برای کامل شدن مرحله اول آزمایش بالینی واکسن کووید-۱۹ تخمینهای متفاوتی وجود دارد، از خزان امسال تا بهار سال بعد و حتی دیرتر
سازمان جهانی صحی تاکید کرده است هر کشوری که میخواهد این الزامات را به کار گیرد باید خطرات ناشی از آن را ارزیابی کند.
واضح است که اجرای این شش مورد اگر ناممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود. ماری
0 خواندن این مطلب 1 دقیقه زمان میبرد