تبصره
کابل، ۱۸ سنبله، باختر
وقت آن است، آن کشور های خارجی که بیست سال در افغانستان حضور نظامی داشتند٬ به این کشور باز گردند٬ مگر نه با ساز و برگ نظامی، بل برای انجام وجیبه اخلاقی شان که همانا اعمار و بازسازی افغانستان است.
یک مقام ارشد امارت اسلامی از آن کشور هایی که بیست سال در افغانستان حضور نظامی داشتند خواسته است که به افغانستان بر گردند و در بازسازی و عمران این کشور سهم گیرند.
شیر محمد عباس ستانکزی در تازه ترین اظهاراتش گفته است« کشورهایی که در افغانستان قوت‌های نظامی داشتند و در این کشور قوت‌های نظامی شان را استعمال کردند و در افغانستان هر نوع سلاح را استفاده کردند، این بالای آن‌ها واجب است و نظر به توافق‌نامه دوحه هم آن‌ها مکلف هستند که پس به افغانستان بیایند و در بازسازی افغانستان سهم بگیرند.»
این مقام امارت اسلامی با این گفته ها٬ آن کشور های را که به بهانه های به افغانستان آمدند٬ بر سر و صورت و خانه و کاشانه مردم بمب ریختند٬ از این کشور به عنوان آزمایشگاه نظامی کار گرفتند و از مادر بمب ها گرفته تا مخرب ترین اسلحه کشنده را در برابر مردم ما آزمایش کردند٬ دعوت میکند که به قضاوت وجدان بر گردند٬ اعمال شان را در برابر وجدان شان قرار دهند و به این نتیجه برسند که مکلفیت های اخلاقی زیادی در برابر مردم افغانستان دارند که باید آن را انجام دهند.
این در حالی است که کشور های متجاوز در کنار آن که به عملکرد شنیع و شریر شان در افغانستان اعتراف نمی کنند٬ زشتی و مظالم شان را دراین کشور توجیه می کنند٬ فرا تر از آن از دید کین توزانه شان در برابر مردم افغانستان کوتاه نه آمده اند و با شیوه های دیگر همچنان با نظام موجود در این کشور دشمنی می کنند و به این ترتیب جلو پیشرفت ما را میگیرند و در عین حال مانع در برابر ایده تعامل و همکاری منطقه ی می شوند.
این کشور ها در کنار آنکه مکلفیت اخلاقی شان را ادا نکرده اند٬ مشکلات را پیچیده تر کرده اند٬ افغانستان را مکان ناامن برای جهان خارج به خصوص همسایه ها جا میزنند و ترویج هراس افگنی را از این کشور هشدار میدهند.
درست همینگونه موضع گیری خصمانه دربرابر افغانستان است که دیپلمات ارشد امارت اسلامی را وا داشته است که دربرابر موضع خصمانه این کشور لب بگشاید و آنان را متوجه سازد که به جای دشمنی با مردم افغانستان که رنج و فقر شان، پیامد تجاوز بیرونی است، به فکر انجام مکلفیت های اخلاقی شان در افغانستان باشند.
این کشورها باید، دید خصمانه شان را دربرابر امارت اسلامی به دید مصلحت جویانه٬ همکاری و واقعیت گرایی تغییر دهند و بپذیرند که افغانان عامل مشکلات برای دیگران نیستند و این بیگانگان بوده اند که برای افغانان مشکل خلق کرده اند، امارت اسلامی دید باز در همکاری های بین المللی دارد٬ در حالی که مخالف سرسخت تشدد و زور گویی و خلاف ورزی ها است٬ بدون سند و مدرکی متهم به حمایت از گروه های هراس افگن میشود و اتهام های دیگری هم بر آن وارد میشود که این عدول از موازین اخلاقی و همزیستی مسالمت آمیز است٬ امری که سازمان ملل بر آن تاکید داشته و کشور های عضو، منجمله کشور های هم پیمان امریکا در جنگ افغانستان متعهد به رعایت آن شده اند.
امروز جهان با گذشت هر روز به درک واقعیت های افغانستان نزدیک میشود٬ چنانچه روز گذشته امریکا در گزارشی تائید کرد که خطرتروریزم ازناحیه افغانستان، متصور نیست، این، اعتراف به واقعیت های اینکشور است، بهتر است کشور های که عامل ناهنجاری های چهاردهه گذشته در افغانستان اند بخود آیند و به واقعیت ها در این کشور بیشتر اعتراف کنند تا راه همکاری های دو جانبه و چند جانبه سهل تر شود.
لازمی است که کشورهای دور و نزدیک افغانستان٬ به جای تبلیغات سو٬ اتهام بستن ها و بزرگ نمایی مشکلات٬ متوجه انجام مکلفیت های اخلاقی شان در این کشور باشند٬ تا انسانیت و بشر دوستی به همان تعریفی برسد که غربی آن را شعار میدهند. تحلیل سیاسی
