تبصره

کابل/ ۱۷  حمل/ باختر

برای برگزاری نشست استانبول زمان اندکی باقی مانده است مگر تعدد طرح ها و ادامۀ رایزنی ها٬ دشواری جدی را در برابر این نشست پدید آورده است.

مفسر آژانس باختر می نگارد؛ قراراست نشست استانبول که مسئلۀ صلح میان جناح درگیر در افغانستان را بررسی می کند ۲۷ حمل برگزارشود انتظار می رود که شاملان حوزۀ جمهوریت و یا در تعریف کلی٬ آنانی که از کابل و از نشانی دولت در این نشست شرکت خواهند کرد با یک طرح واحد درنشست استانبول شرکت کنند٫ شورای عالی مصالحه به منظور آن که دیدگاه و نظر تمامی جناح و جریان های داخل حوزۀ جمهوریت را با خود داشته باشد٬ ازچهره و جریان های سیاسی خواسته است که طرح و دیدگاه شان را با آن شورا شریک کنند٬ که یک طرح واحد به میان آید.

 شورای مصالحه ملی می‌گوید که تاکنون ۳۰ طرح از آدرس احزاب سیاسی و شخصیت‌های مستقل سیاسی به این نهاد رسیده است٬با توجه به تعدد  و حجم سنگین طرح ها و دیدگاه اختلافی میان سیاست ورزان  و احزاب مطرح سیاسی و باتوجه به زمان اندکی که برای برگزاری نشست استانبول باقی مانده است٬  توحید طرح های ارائه شده مشکل به نظر می رسد.

این مشکل تنها در حوزۀ جمهوریت نیست٬ طالبان نیز مشکل مشابه دارند این گروه هنوز حرف آخر شان را در بارۀ نشست استانبول نزده اند٬ بل مصروف رایزنی ها اند٬  گفته شده است؛ طالبان  از کشور میزبان خواسته اند که برای آنان فرصت داده شود با رهبری‌شان گفت ‌وگو و مشوره های بیشتر داشته باشند٬ مگر این نمی تواند دیدگاه آخر این گروه باشد بل طالبان در پی وقت کشی اند و به نام مشوره٬ در پی اهداف دیگری اند این گروه می خواهد در بدل موافقه با تمدید حضور نیروهای امریکایی در افغانستان٬ زمینۀ رهایی هفت هزار زندانی دیگر خود را  از زندان های دولت افغانستان مساعد کند و به همین خاطر با منابع امریکایی در حال رایزنی اند اگر حرف روی مشوره با رهبری شان باشد رهبری طالبانی که در پاکستان مستقر اند در زمان ایجاد دفتر این گروه در دوحه گفته بودند٬این دفتر آدرس رسیدن به طالبان است و دفتر دوحه صاحب صلاحیت است و به این دلیل ملا عبدالغنی برادرشخص شماره دو٬ این گروه رییس دفتر سیاسی طالبان در دوحه گماشته شد.

مشکل دیگر٬ خود امریکاییان اند٬ آنان تلاش دارند که پیش از رسیدن زمان خروج نیروهای خارجی، نشست استانبول آغاز شود و نقشۀ راه صلح ترسیم شود. این هم درست نیست٬ معضل کشوری که بیشتر از چهاردهه سابقه دارد نمی توان آن را به سلیقۀ خود شکل داد و تنها برای خود فکر کرد تصمیم های عجولانه  ما را بیشتر به بیراهه می کشاند٬تصامیم عجولانه ترامپ بود که  فرصت ها و امتیاز های زیادی را به طالبان داد و این باعث شد که رهبری جدید امریکا در تنگنا قرار گیرد ومسئله خروج نیروهای خارجی، به معضل بزرگی برای طالبان و امریکاییان مبدل شود.

در تعاملات و معاملات سیاسی اصل این است که مسایل٬ چه بغرنج و چه ساده در میز مذاکره مورد بحث قرار می گیرد٬ معنای  مذاکرات هم ٬ همین است که باید روی مسایل اختلافی٬ رو در رو بحث شود این که مسایل پیچیده به هدف امتیاز گیری از مجرا و منابع دیگر مطرح شود آیندۀ مذاکرات و یا نشست های سیاسی را با دشواری مواجه می کند٬ تجربۀ تلخی که دولت از رهایی هزاران زندانی طالبان دارد٬ این بار به ساد‌گی حاضر نخواهد شد که هفت هزار دشمن دیگرش را برای تقویت میدان جنگ٬ دو دسته برای طالبان تقدیم کند٬ امریکا که تلاش دارد هرچه زودتر پای خود را از معضل افغانستان بیرون کشد باید مسوولانه فکر کند٬ زمینه و فرصت شنیدن خواست های ماجراجویانه را کاهش دهد٬ معضل افغانستان را با واقعیت های آن دنبال کند و روش تحمیل مطالبات دشوار هم بر دولت افغانستان٬ باید پایان یابد.

در هر دو طرف‹ دولت و طالبان› دیدگاه‌های متفاوتی دربارۀ مسئله صلح و چگونگی شکل گیری نظام آینده و مسایل دیگر وجود دارد٬ نفس مذاکرات هم همین است که دشواری ها در میز مذاکره حل شود٬ انتظار مردم از تمام جناح ها این است که با بحث سرنوشت افغانستان٬ وارد مذاکره شوند نه منافع و دیدگاه دیگران.

باید این واقعیت را درک و پذیرفت هرجناحی که بخواهد در نشست استانبول بر طرح خود و دیدگاه خود که در آن منافع یک شخص خاص و یا گروه خاص باشد پافشاری کند٬بدون شک چنین طرح گوشی برای شنیدن نخواهد داشت.

بهتر است تمامی جناح ها  به فکر مسایل عمومی و ملی باشند٬ اصل همین است که مذاکرات با مطرح کردن مسایلی  که اولویت دارند آغاز می شود و دامنۀ آن به بحث روی مسایل پیچیده و اختلافی می رسد و در نهایت عدول و گذشت٬ امتیاز دهی و امتیاز گیری است که مذاکرات را به موفقیت می کشاند٬   آتش‌بس ٬ قطع خشونت٬ حفظ ارزش‌های ملی، مشارکت عادلانه‌ در قدرت و ساختار نظام سیاسی و در نهایت قطع جنگ خواست مردم است که باید آن را مدنظر گرفت. تحلیل سیاسی