اخبارتبصره و مرور بر مطبوعات

تبصره 

کابل/ ۱۱ حوت/ باختر

نمایندۀ ویژۀ وزارت خارجۀ امریکا برای صلح افغانستان٬ دور دیگری از ماموریت خود را آغاز کرده است خلیل زاد در ماموریت تازۀ خود٬ خواهد کوشید که به روند صلح در این کشور نفس تازه بخشد.

مفسر آژانس باختر می نگارد؛ وزارت خارجۀ امریکا روز گذشته اعلام کرد که فرستادۀ ویژۀ آنان برای صلح افغانستان دور تازۀ ماموریت خود را آغاز کرده است. زلمی خلیل زاد به دوحه، کابل ، امارت  متحده عربی  و اسلام آباد خواهد رفت تا روند جاری صلح را که در حال حاضر با بن بست مواجه است به تحرک در آورد.

سفر نمایندۀ ویژه به منطقه٬ همزمان با یک سالگی امضای توافق نامۀ دوحه است که خلیل زاد معمار آن یاد می شود.

 او در حالی رایزنی ها را به تحرک بخشیدن به روند گفت وگو های سیاسی آغاز کرده است که این روند به دلایل زیادی اعتبارش را نزد مردم افغانستان از دست داده است و زمانی می توان ازبازگشت اعتماد براین روند سخن گفت که توافق نامۀ دوحه جدی تر و جامع تر عرض اندام کند٬ وسیع و افغان شمول شود.

روند مذاکرات میان افغانان با وجود از‌سرگیری، هم‌چنان مبهم است حضورطالبان در این گفت وگو ها همیشه با تاخیر بوده است و بازگشت اخیر این گروه به میز مذاکره٬ آنهم بعد از تاخیر ۳۶ روزه می تواند یک بازگشت نمادین به میزمذاکره باشد٬ مردم و دولت افغانستان دیگر امیدی به توافق ‌نامۀ صلح امریکا – طالبان ندارند زیرا توقع و امیدی که مردم در بخش صلح و امنیت از این توافق‌نامه داشتند،‌ برآورده نشده است٬ واقعیت این است که در توافق نامۀ دوحه٬ نیاز مندی ها و شرایط افغانستان سنجش نشده است٬ بل بر محور منفعت های دو جانبه ایجاد شده است و تا زمان امضای توافق نامه مردم و دولت افغانستان در حاشیه بودند

اگر واقعبینانه گویم توافق ‌نامۀ دوحه به دلیل افزایش خشونت‌های طالبان، ثمر و نتیجه یی نداشته است٬ پیامد این توافق‌نامه برای مردم افغانستان٬ چیزی جز افزایش بی‌پیشینۀ خشونت نبوده است. طالبان که بعد از امضای این توافق نامه هویت تازه دریافتند و جسارت پیدا کردند کوشش داشتند که در میدان نبرد٬ جایگاه قوی تر پیدا کنند که در میز مذاکره چانه زنی بیشتر وپر منفعت داشته باشند٬ با تاسف در این مدت امریکا به عنوان طرف دیگر امضا کنندۀ این توافق نامه٬ بیشتر سکوت را اختیار کرده بود و بی بند وباری های طالبان را با حوصله مندی دنبال کرد یک ‌سال تجربه  هم زمان صلح و جنگ نشان داد که طالبان برترجو و تمامیت خواه اند و همیشه طرح ها و نظر های جنجالی را مطرح کرده اند که هدف شان هم به درازا کشیدن گفت وگو و کمایی فرصت ها است٬ طالبان چگونگی سرعت بخشیدن به مذاکرات را وابسته به بازنگری امریکا از توافق نامۀ دوحه می دانند٬ در حالی که مردم از چنین یک برخورد و موضع گیری خسته شده اند.

پس خلیل زاد کار های زیادی دارد که باید انجام دهد٬ در گام اول او باید به طالبان بفهماند که وضعیت و شرایط دیگر به نفع آنان نیست و امریکا هم نمی تواند با ادامۀ بازی با طالبان٬ هویت و اعتبار جهانی خود را به معامله بگذارد٬ دیگر این که خلیل زاد٬ ماموریت خود را در آئینه واقعیت دنبال کند و بپذیرد که افغانان صاحب سرنوشت خود اند  و نباید دور از دید و نظر آنان کاری کند٬  او باید بداند که در صدد ادغام یک گروه سرکش با یک نظام منتخب است و نباید این گروه فکر کند که همیشه امتیاز گیر است٬ اگر امریکا به فکر اعادۀ ثبات در افغانستان است و می خواهد دیگر این کشور تهدیدی در برابر امریکا و غرب نباشد با واقعیت ها در افغانستان آشتی کند٬ واقعیت در افغانستان نظام منتخب و مردم آن اند که حاضر نیستند سرنوشت خود را در معامله و قمار دیگران بگذارند و سال های دیگر هم٬ کشور شان میدان جنگ و رقابت کشور های دیگر باشد .  تحلیل سیاسی

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا