تبصره

کابل/  ۲۸  حمل / باختر

رییس جمهوری اسلامی افغانستان تاکید دارد که نیروهای خارجی قبل از ترک افغانستان باید در مورد زمان‌بندی، ترتیب کتگوری خروج و این‌که چه تاسیساتی به نیروهای افغان باقی می‌ماند با جانب افغانستان گفت وگو کنند.

مفسر آژانس باختر می نگارد؛ مسئله خروج نیروهای خارجی از افغانستان نمی تواند برای مردم ما یک مسئله بحث برانگیز و نگران کننده باشد، اگر به گذشته مراجعه کنیم و آجندای نشست رهبران ناتو را در سال ۲۰۱۰ در لزبون پرتگال به یاد آوریم و یا به فیصلۀ نشست بعدی رهبران این سازمان در شیگاگوی امریکا توجه کنیم، مسلۀ خروج نیروهای خارجی از افغانستان در این دو اجلاس مطرح شد  کمیت یکصد وچهل  هزاری نیروهای خارجی که بخش اعظم آن را نیروهای امریکایی تشکیل می داد به چهارده هزار نفر تقلیل پیدا کرد و از سال ۲۰۱۴ دیگر نیروهای خارجی در جنگ افغانستان دخیل نبودند وبار مسوولیت جنگ به دوش نیروهای افغان گذاشته شد و این مسوولیت تا کنون ادامه دارد.

جنگ جاری در افغانستان جنگ داخلی نیست، جنگ استخبارات شماری از کشور ها است که در آن برنامه ها و منافع مشخص دنبال می شود پس با صراحت گفته می توان  که نیروهای شجاع افغان اند که بعد از سال ۲۰۱۴ میلادی به نیابت از جهان در برابر عوامل هراس افگنی و سیطره جویی ایستاده اند و قربانی می دهند.

کار، تلاش و مبارزۀ این نیروها برای همگان واضح است و نمی توان از آن چشم پوشی کرد، این که این نیروها در نیابت از جهان در برابرهراس افگنان ایستاده اند، سزاوار حمایت و پشتیبانی جهانی اند و نباید در برابر آنان بی انصافی و بی عدالتی شود.

اگر به روند خروج نیروهای محارب امریکا و ناتو از افغانستان که در سال ۲۰۱۴ تکمیل شد دقیق شویم، حق تلافی های زیادی از سوی امریکا و ناتو در حق نیروهای دفاعی و امنیتی ما روا داشته شد، اسلحه و تجهیزات که باقی مانده از نیروهای خارجی به جای آن که برای نیروهای افغان سپرده شود در یک حاتم بخشی برای کشور های داده شد که باعث سرگردانی زیادی امریکا و ناتو در افغانستان شده بودند، بسیاری ازتاسیسات نیروهای خارجی به این بهانه که افغانان در مدیریت و استفاده از آن ناتوان اند تخریب شد، مسئله تجهیز نیروهای افغان با آن که یکی از تعهدات محکم سران ناتو در لزبن و شیگاگو بود عملی نشد، ارائه اطلاعات استخباراتی از سوی امریکا و ناتو خیلی ها محدود شد و ده ها حق تلفی و بی عدالتی دیگر که در حق مردم افغانستان ونیروهای دفاعی و امنیتی آنان  روا داشته شد.

افغانان هیچگاهی به حضور نیروهای خارجی در کشور حساب نکرده بودند و آنان نیز در زمان حضور شان در افغانستان کدام کار خارق العاده را انجام نه داده اندکه بیرون شدن  شان مایۀ تاسف باشد، واقعیت این است که این نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان است که باید با ناهنجاری احتمالی بعد از خروج نیروهای خارجی مقابله کنند، زمان اتکا بیشتر بر نیروهای افغان فرا رسیده است، مگر این هم واقعیت است که بار جنگ علیه هراس افگنان به دوش همین نیروها است و جامعۀ جهانی هنوز هم در برابر نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان مسوولیت های اخلاقی دارند، در گام نخست لازم است که تمامی تجهیزات و داشته های حربی و تاسیسات ساخته شده در داخل کشور به این نیروها تعلق گیرد، این اسلحه و تجهیزات هم مفت به افغانستان داده نمی شود ۤبل بخشی از پولی است که امریکا و ناتو به مالیه دهندگان شان به حساب افغانستان برآورد کرده اند، امریکا ادعای مصرف ده ها تریلیون دالر در افغانستان دارد و این تجهیزات هم شامل همین محاسبه است.

پس این گفته های رییس جمهوری اسلامی افغانستان در خور دقت است که گفته است« نیاز است در مورد زمان‌بندی، ترتیب کتگوری خروج و این‌که چه تاسیساتی به نیروهای افغان باقی می‌ماند، صحبت شود. ، پیامدهای خروج نیروهای امریکایی باید سنجیده شود و کشورهای همسایه به ویژه پاکستان در تصمیم‌های خود دقیق باشند»

شبکه‌های تروریستی که ریشه در کشور همسایه افغانستان دارند، در سازمان های تروریستی، شبکه های جرمی که فعالیت های فرامنطقه‌ یی دارند، واقعیت های تلخ روز گار ما اند که برای مدیریت آنها همکاری‌ها با افغانستان باید ادامه یابد.

خارجی ها باید دانسته باشند که افغانان به این رسیده اند و درک این را کرده اند که جنگ جاری جنگ آنان نیست، این جنگ اگر مهار نشود هزینۀ بالاتر از ورود و خروج نیروهای امریکایی و ناتو خواهد داشت، پس بهتر است که جامعۀ بین المللی برای آرامش خود، کمک سنجیده شده و موثر شان را با افغانستان ادامه دهند . تحلیل سیاسی