کابل/ ۲۵ حوت/ باختر
ادارۀ احصایه و معلومات میگوید که برخی نهادهای خارجی با ارایه آمار و ارقام اشتباه در بارۀ کمکهای بشردوستانه، مردم و جهان را اغفال میکنند.
مفسر آژانس باختر مینگارد؛ مسوولان اداره احصایه و معلومات از نحوۀ کمکهای نهادهای خارجی انتقاد میکنند و میگویند که دهها میلیون دالر به نام مردم افغانستان گردآوری و حیف و میل میشود.
این در حالی است که شماری زیادی از کشورها در جریان هفت ماه گذشته صد ها میلیون دالر را در اختیار ملل متحد و نهاد های دیگر بین المللی قرار داده اند تا برای کمک با مردم افغانستان که در خط سرخ فقر و مشکلات اقتصادی قرار دارند هزینه کنند، نهادهای وابسته به سازمان ملل و نهاد های غیر حکومتی‹ انجوها› در مصرف این پول ها و رساندن کمک ها با مردم افغانستان پیشقدم شده اند، مگر از گفته های مسوولان ادارۀ احصایه و معلومات افغانستان که یک ادارۀ معلوماتی و پالیسی ساز در بدنۀ نظام افغانستان است از نحوۀ مصرف و برنامه های نهاد های بین المللی چندان راضی به نظر نمی رسند.
حسیب الله موحد، معین ادارۀ احصایه و معلومات گفته است «موسسات خارجی به شمول دبلیو اف پی و اکثر موسسات، متاسفانه هر روز ارقام متفاوت و غلطی را برای مردم میدهند و به این شکل میخواهند که مردم افغانستان و جهان را اغفال کنند که این ارقام اساس و بنیاد ندارد.»
معین ادارۀ احصایه و معلومات افزوده است که کمکهای آنی و فوری، نه تنها مشکل اقتصادی کشور را برطرف نمیکند، بل بر میزان فقر در افغانستان میافزاید.
تنها ادارۀ احصایه و معلومات نیست که بر نحوۀ مصارف پول های کمک شده با افغانستان ایراد می گیرد، نهاد های دیگر ملی در افغانستان هم نظر مشابه دارند، پیش از این وزارت مالیه مصارف اداری و عملیاتی نهادهای مدد رسان در افغانستان را ظالمانه گفته است و وزارت اقتصاد تاکید دارد که بهبود وضعیت اقتصادی کشور با کمکهای بشردوستانه دشوار است.
این وزارت به این باور است که کمکهای بشردوستانه ملت را زنده نگهداشته میتواند، اما به پا استاد کرده نمیتواند.
در طول هفت ماه که حرف از بحران اقتصادی در افغانستان است، تنها سازمان غذایی جهان برای رساندن مواد غذایی به بیش از هژده میلیون تن در افغانستان، دومیلیارد و ششصد میلیون دالر هزینه کرده است، این یک مبلغ گزاف است، مگر در زندگی مردم افغانستان هیچ تغییری به میان نیامده است، این نشان می دهد که برنامه ریزی ها برای مردم افغانستان چندان دقیق نبوده است، در کنار سازمان غذایی جهان، نهادهای دیگر خارجی هم ماهانه، میلیونها دالر را در بخش کمکهای بشردوستانه هزینه میکنند، مگر مشکل همچنان بر جاست.
واقعیت این است که نهاد های خارجی، بیشترین مصارف را در بخش لوژستیکی برای خود دارند در حالی که مصارف شان برای تغییر زندگی مردم افغانستان با معقولیت همراه نیست.
باید گفت: مردم افغانستان در طول بیست سال و حتا بیشتر ازآن با نحوه کار و فعالیت انجو ها چندان موافق نیستند، اکثری این موسسات با وضعیت مردم افغانستان بیشتر سلیقه یی بر خورد کرده اند و میلیون ها دالر که به کمک و یا بازسازی افغانستان از سوی جامعۀ جهانی به نام مردم این کشور ضرب خورده است یا در مصارف اداری و شخصی مسوولان این انجوها به مصرف رسیده است و یا هم در جا های هزینه شده است که ثمر و منفعت پایدار برای افغانستان نداشته است.
مشکل دیگر در کار موسسات و انجو ها این است که آنها در برابر هیچ نهاد حکومتی افغانستان و نهاد های تمویل کننده، حسابدۀ و مسوول نیستند و به اصطلاح دخل و خرچ شان معلوم نیست.
این گفته ها به آدرس موسسات خارجی و انجو ها دقیق است که این موسسات از لحاظ اقتصادی هیچ گونه معقولیت نداشته اند و از لحاظ اجتماعی هم هیچ گونه مسایل انکشافی را مد نظر نگرفته اند.
در هفت ماه ملیارد ها دالربه مصرف رسید، مگرهیچ تغییری در زندگی مردم ما به میان نه آمد در حالی که ملیارد ها دالر کمک جهانی به نام مردم افغانستان ضرب خورده است.
خواست مردم افغانستان این است که کمک های جهانی با مردم ما از مسیر نهاد های ملی افغانستان به مصرف برسد، در تشکیلات حکومت افغانستان نهاد ها و ادارات منظم وجود دارد که می توانند شیوه و نحوۀ کمک ها را مدیریت و برنامه ریزی کنند، این نهاد ها در برابر نظام پاسخگو اند و مسوولیت های خود را می دانند، واقعیت این است که شماری از موسسات خارجی عامل ترویج فساد در کشور نیز بوده می توانند، در حالی که در وجود نظام جدید، فساد اداری در کشور به شدت کاهش یافته است و با مفسدین که در نظام های گذشته مدارا و معامله می شد، در نظام جدید با آنان محاسبه می شود، کشور های کمک کننده در کنار آن که با مردم افغانستان کمک می کنند، متوجه نحوۀ مصارف شان هم باشند. تحلیل سیاسی
16 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد