تروریستان! ما متوقف نمی شویم٬ ما تسلیم نمی شویم

کابل/  ۱۹  ثور/  باختر

تروریستان! ما متوقف نمی شویم٬ ما تسلیم نمی شویم٬ زندگی ادامه خواهد یافت٬ بخواهید یا نخواهید در پوهنتون ها و مکتب را بازنگه می داریم واین شما استید که شکست خوردید.

این گفته های زهره دانش آموزصنف دهم لیسه سید الشهدا است که در حادثه عصر دیروز از ناحیه دو پا سخت مجروح شده است و حالا در شفاخانه جناح در دشت برچی بستری است.

زهره می گوید که هراس افگنان می خواهند مردم را متوقف کنند٬ مانع کار و زندگی آنان شوند از مسیر رعب ووحشت صاحب سرنوشت مردم شوند٬ به همین هدف انسان میکشند٬ مگر بدانند که مردم تسلیم نمی شوند٬ آنان بر دپوهنتون کابل حمله کردند٬ کشتند و دردیدند٬ بر شفاخانه نوزدان در دشت برچی حمله کردند و حتا بر نو زاد که چند دقیقه از تولدش سپری نشده بود رحم نکردند٬ او را به گلوله بستند٬ بر نهاد های اکادمیک  درساحات دشت برچی و بخش های از ناحیه ششم  حمله کردند٬ درست است  که کشتند مگر در و دروازۀ این نهاد مسدود باقی نماند و فعالیت دانش آموزان در صنف های درسی متوفف نشد٬ باز هم می گویم هر قدر می توانید بکشید٬ ما بالنده تر می شویم و شمارا بیشتر می شناسم ما تسلیم نمی شویم.

حرف این دختر با درایت٬ پیام واضح دارد که مردم تسلیم تروریزم نمی شوند و این که هراس افگنان بار ها بر نهادهای اکادمیک در کابل و جا های دیگر حمله کردند تا تبش زندگی و روند آموزش را متوقف کنند مگر مردم متوقف نشدند.

حوادث پیهم حمله بر نهاد های آموزشی و اکادمیک نشان می دهد٬ که اکنون هراس افگنان نهاد های تعلیمی و تحصیلی را اهداف نظامی شان کرده اند

آنچه دیروز در کابل اتفاق افتاد هفته پیش این ناهنجاری در لوگر صورت گرفت٬ انفجار کابل تنها ده روز بعد از انفجار پل علم لوگر رخ داده است که در آن نیز حدود سی نفر جان باختند٬ قربانیان بیشتر دانش‌آموزانی بودند که برای سپری کردن امتحان کانکور از ولسوالی های لوگر به مرکز آمده بودند.

در جریان بیست سال گذشته که افغانستان به مرکز مبارزه با هراس افگنی مبدل شده است٬ پیهم مردم افغانستان اند که به نام ها و عناوین گونه گون کشته می شوند٬ و این زشتی تا اندازۀ ادامه یافته است که امروز یک کودک و دانش آموز ما در صنف درسی مصوونیت ندارد و این ناهنجاری و زشتی بعد از صلح که طالبان با امریکا کردند و مردم افغانستان آن را بیشتر یک صلح قلابی می دانند٬ بیشتر و پیچیده تر شده است تا سرحدی که تلاش می شود به این ناهنجاری ها رنگ و بوی قومی و مذهبی دهند٬ این که در حمله بر نهاد های اکادمیک و موسسات صحی و یا هم نهاد های فرهنگی بیشتر یک قوم خاص و پیروان یک مذهب خاص نشانه گرفته می شوند٬ بازگو کننده این است که برنامه های زشت تر و پلیدتر٬ دارد بر مردم افغانستان روا داشته می شود٬ هدف این است که افغانستان را وارد یک جنگ تباه کن مذهبی و قومی کنند . 

آگاهان سیاسی بیشتر به این باوراند که امریکا برنامه  خروج از افغانستان را با یک صلحی استعماری رقم زده است٬ صلح که انجام آن مشروعیت بخشیدن به کشتارهای فجیعی است که ما در روز ها و ماه های اخیر در کابل و شماری دیگراز شهر های افغانستان شاهد آن بودیم٬ امریکا با گروه که آن را خود سال ها تروریست نام نهاد بالاخره وارد صلح شد و حالا هم با خاموشی نظاره گر فجایع است که بعد از زد و بند های تازه سیاسی بر مردم افغانستان تحمیل شده است.

در حوادث اخیر در کنار آن که بیشتر دانش آموزان هدف بوده اند٬ بیشتر هم بر قتل و کشتار زنان و دختران تمرکز شده است٬ ما شاهد ترور های هدفمندانه فعالان زن و خبرنگاران زن و یا هم زنانی بوده ایم که در نهاد های امنیتی کار می کردند٬ کشتار و هدف گیری منظم زنان چه پیامی دارد جز این که٬ آنانی که از مسیر توافق صلح با امریکا در آینده وارد صحنه سیاسی افغانستان می شوند٬ به فعالیت های مدنی سیاسی٬ آموزشی و فرهنگی زنان باور ندارند در حالی که  فعالان سیاسی در امریکا گفته اند که  زنان در افغانستان رو به جلو اند و عقب گرا نخواهند بود.

با برداشت همین تعهد  است که زنان و دختران در افغانستان بدون هراس از تهدیدهای که علیه آنان وجود دارد متعهد به پیشرفت اند، همچنان تلاش می کنند بیشتر بیاموزند و تن به محدودیت ها ندهند.

هراس افگنان باید بدانند اگراین تعهد امریکا و متحدانش کاذب هم باشد٬ زنان و دختران افغان اکنون خود این درایت را دارند که از موقف و داشته های شان دفاع کنند

حرف مهم در این جا٬ حمله برارزش های معنوی در افغانستان است٬ کشتار دانش آموزان  و ادامه کشتار مردم افغانستان است٬ با آن که این برنامه در همسویی و هماهنگی حلقه ها و استخبارات خارجی انجام می شود مگر هیچکسی ادعا مسوولیت نمی کند٬ این خود یک پیروز است که بالاخره هراس افگنان و متحدان شان در کشور های دیگر از محاسبه وواکنش مردم افغانستان هراس دارند.

چنانچه ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان در واکنش به انفجار دیروزدر کابل٬ با رد این ادعا که طالبان مسبب آن نوشته است « ما انفجارات امروز در منطقه دشت برچی کابل را محکوم می نمائيم که عليه مردم ملکی انجام شد و متأسفانه تلفات زياد وارد کرد. اين اعمال شوم، کار حلقات منحوسی می باشد که تحت پرورش و حمايت استخباراتی اداره کابل به نام داعش فعاليت دارند»

 اما طارق آرین سخنگوی وزارت امور داخله حرفی دیگری دارد او می گوید؛طالبان برای اعلامیه‌دادن دو آدرس دارند.

اول: هرگاه بالای اهداف نظامی حملهٔ تروریستی انجام می‌دهند مسوولیت می‌گیرند و سخنگویان جعلی شان می‌نویسند.

دوم: هرگاه اهداف ملکی را هدف قرار می‌دهند، از سایت اعماق و تحت نام داعش مسوولیت اعلام می‌کنند.

آرین می گوید؛ این که حملهٔ دیروز بالای شاگردان مکتب، حمله بالای محصلین در لوگر و حمله بالای پوهنتون کابل نظر به مشابهت و تکتیک، کار طالب است هیچ انکار وجود ندارد.

در زمان حمله بالای پوهنتون کابل هم طالبان اعلام کردند که کار این گروه نیست. وقتی طراح حمله به نام «عادل» و چند تن دیگر دستگیر شدند، بلبل‌واری اعتراف کردند که عضویت گروه طالبان را دارند. عادل‌نام می‌گفت برای شان گفته شده بود که این حمله را به هدف فشار بالای افکار عامه انجام دهند.

آرین در ادامه گفته است؛ حال طالب همان طالب است، همان که اجمل نقشبندی را سربرید، ده‌ها خبرنگار و فعال مدنی را کشتند٬ همان که در درهٔ صوف قتل عام کرد. انجنیر و داکتر را تیرباران کرد. بناً آدرس طالب آدرس تروریزم است و این گروه مادر تروریزم است.

باید گفت که نهاد های امنیتی طالبان را عامل چنین فجایع میدانند و طالبان را داعش را در حالی که از دید یک روز نامه نگار افغان .

«این دو نیروی جهنمی طالب و داعش  البته وجوه اشتراک دیگری نیز دارند؛ از جمله این که هر دو نیرو٬ مورد حمایت پیدا و پنهان امریکا قرار دارند و از سوی قدرت های استعماری و رژيم های مزدور و سرسپرده منطقه و فرامنطقه، حمایت و تقویت می شوند.»

 وقایع اخیر نشان دهندۀ آن است که حلقه های استخباراتی در منطقه و فرا تر از آن برنامه های کلان راهبردی در منطقه دارند که باید از مسیر و دهلیز افغانستان عملی شود٬  در این برنامه تقابل قومی و مذهبی در افغانستان یک هدف اساسی است و مردم این کشور محکوم به جنگ فرسایشی دومدار اند در حالی راه بیرون رفت از وضعیت دشوار کنونی تکیه کردن به خرد سیاسی و اتحاد همگانی است٬ ما باید در گام نخست به فکر ملت سازی به مفهوم واقعی آن باشیم در غیر آن یک ملت از هم گسیخته  و نا باور به اتحاد و وحدت به سادگی نابودشده می تواند. صائم/ زیوری