روند صلح در انحصارهیچ گروه و شخصی بوده نمی تواند

تبصره
کابل باختر 28 جوزا
صلح خواست قطعی مردم افغانستان بوده و هیچ گروه و حلقه یی نمیتواند آن را در انحصار خود بگیرد.
مفسر آژانس باختر مینگارد: رعایت آتش بس از سوی طالبان در ایام عید و حضور دهها طالب در شهر ها منجمله کابل نشان میدهد که روند صلح در میان طالبان نیز طرفداران خود را دارد و تامین صلح و اعاده ثبات در کشور خواست اکثریت قاطع اعضای این گروه را تشکیل میدهد.
آن افراد گروه طالبان که در ایام عید فرصت یافتند به شهر ها بیایند با خانواده ها و مردم خود یکجا شوند همه به یک صدا از صلح گفتند و اعاده ثبات در کشور را یک نیاز دانستند. حضور طالبان در شهرها و استقبال گرم شهروندان و نیروهای امنیتی از آنها نشان داد که جنگ جاری در افغانستان جنگ داخلی نیست بل این افغانها اند که بنام های مختلف قربانی سیاست و بازی های بیگانگان میشوند.
آنها در مصاحبه های شان صریحآ از برنامه ها و اهداف کشور های مغرض یاد کردند که میخواهندبه نام های مختلف مردم افغانستان را از هم جدا سازند و آتش جنگ را در کشور، همچنان شعله ور نگهدارند در حالیکه ایده و آرزو صلح در ذهن و ضمیر هر شهروند افغان زنده است.
حکومت افغانستان بادرک از افکار و آرزو که از طالبان برگشته به شهر ها داشت تصمیم گرفت تا آتش بس در کشور را که از 27 رمضان انفاذ شده بود تمدید نماید. این حرکت دولت افغانستان از سوی مردم و حلقات صلح دوست در کشور مورد استقبال قرار گرفت ضمنأ جامعه جهانی و نهاد های معتبر بین المللی به شمول سازمان ملل متحد از موقف و تصمیم افغانستان حمایت کردند.
مگر شخصی بنام ذبیح الله مجاهد که خود را سخنگوی طالبان معرفی میکند و گفته میشود در شهر کراچی پاکستان زندگی می نماید با صدرو اعلامیه  و تماس با  رسانه ها گفته است که گویا جهاد آنها با حکومت افغانستان ادامه خواهد یافت و آتش بس طالبان از شام روز یکشنبه سوم عید خاتمه میابد.
این گفته ها برعکس و خلاف گفته های آن طالبان است که در شهر ها حضور یافتند ، رنج و دردشان را از جنگ ، آرزو و نیت شان را از اعاده صلح و ثبات در کشور است بیان داشتند.
آنانیکه از جنگ، ترور و انتحار نفرت شان را ابراز داشتند  طالبانی بودند که برای منافع رهبری این گروه قربانی دادند خود یا فرزندان شان کشته شدند، مزرعه، خانه و کاشانه شان ویران شد در حالیکه  رهبران طالبان نظیر ذبیح الله مجاهد که بر ادامه جنگ تاکید میکنند در شهر های بزرگ پاکستان یا کشور های حوزه خلیج با خانواده های شان زندگی آرام دارند خود شان و اطفال شان از بهترین امکانات معیشتی استفاده میکنند ، درس میخوانند ، تفریح میکنند و با پول های اندوخته شده برای خود یک زندگی رویایی ساخته اند مگر باج منافع آنها را طالبان روستایی افغان میپردازند.
این نشان میدهد که میان طالبان در رده های پائین و متوسط و رهبری این گروه فرق و تبعیض فاحش وجود دارد و این دیر نخواهد بود که طالبان روستایی  به زودی راه شان را از رهبری معامله گر جدا خواهند کرد.تحلیل سیاسی