مذاکرات با طالبان ! پیامد چه خواهد بود؟

کابل باختر/3/ حوت
با آنکه نسبت به مذاکرات میان دولت افغانستان و مخالفان مسلح آن امیدواری های تازه به میان آمده، مگر چهره های وجود دارند که نسبت به این مذاکرات دید متفاوت دارند.
به گزارش آژانس باختر، اخیراً مقامات افغان گفته اند که نسبت به مذاکرات صلح با جناح مسلح مخالف امیدواری های تازه به میان آمده حتا حرف از آغاز مذاکرات با رده های بالایی گروه طالبان تا ظرف هفته های آینده متصور است .
ایده مذاکرات میان نمایندگان برجسته دولت افغانستان و طالبان بعداز آن قوی شد که چین همسایه شرقی افغانستان دراین روند مداخله کرد.
چین از نفوذ وامکانات قابل ملاحظه بر پاکستان برخوردار است و پاکستان به نوبه خود از نفوذ ، امکانات و تاثیر پذیری برطالبان .
به باور آگاهان سیاسی دید و بازدید مقامات افغانی و چینایی  و بازدید چند مرتبه مقامات پاکستانی بخصوص سفر چهار مرتبه یی راحیل شریف رییس ستاد ارتش پاکستان نمایانگر این امر است که افغانستان وارد انکشافات تازه سیاسی شده است.
آگاهان سیاسی بر این نکته تاکید دارندکه پاکستان رهبری طالبان را آماده مذاکره با رهبری دولت افغانستان ساخته است. با آنکه طالبان دراین خصوص ابراز نظر نکرده اند مگر تاثیر پذیری این گروه از پاکستان ، این امر را از امکان بعید نمی داند.
پاکستانی ها دراین اواخر بخصوص بعداز سفر رییس جمهور غنی به چین و پاکستان و به تعقیب سفر وزیر خارجه چین به پاکستان و دیدار های پیهم جنرال راحیل شریف به کابل ، موضع نرمتر در قبال افغانستان اتخاذ کرده اند و ظاهراً آماده همکاری با جانب افغانی اند، حتا وزیر داخله پاکستان درسفر اخیر در واشنگتن با خوشبینی تمام گفت که هیچگاهی روابط کابل و اسلام آباد به این اندازه گرم نبوده است.
دولت و مردم افغانستان از انکشاف های تازه استقبال میکنند مگر براین نکته تاکید دارندکه تلاش های پاکستان صادقانه باشد نه آنکه ریا کارانه ، مقطع یی ، زیرا مردم افغانستان از سالهای دور همیشه با نیرنگ و فریبکاری های پاکستان مواجه بوده اند و پاکستان در طول تاریخ شصت و چند ساله خود با افغانستان صادق نبوده است.
میراحمد جوینده فعال مدنی درپیوند به این موضوع میگوید: شرایط تازه ایجاد شده درافغانستان و سفرهای متعدد مقام های نظامی پاکستان به افغانستان و دیدار و گفتگو های آنها با رهبران حکومت جدید افغانستان راه را برای بهبود روابط میان دوکشور و ازسرگیری مذاکرات با مخالفان مسلح باز نموده است.
همچنان آقای جوینده افزود: فشار های کشورهای منطقه ازجمله چین ، جامعه جهانی، کشورهای عربی و حملات تروریستی درآن کشور سرانجام پاکستان را متوجه ساخته است تا به خاطر تامین امنیت و ثبات درافغانستان با دولت این کشور همکاری نمائید ، اما این بستگی دارد به مهارت دولت مردان افغانستان که چگونه بتوانند از این فرصت پیش آمده استفاده درست نمایند.
اما عتیق الله امرخیل آگاه امورنظامی میگوید: صداقت پاکستان درمقابل تعهداتش با افغانستان هنوز هم نامعلوم است که زیاد در برابر وعده هایش صادق است یا خیر ؟ اما این ثابت است هرزمانی که پاکستان مشکل مواجه شده به طرف افغانستان دست دوستی دراز کرده و ولی زمانیکه مشکلاتش حل شود دیگر به هیچ تعهدی با ما پای بند نبوده است.
وی افزود ، درحال حاضر پاکستان زیر فشارهای داخلی و بین المللی قرار گرفته و تلاش میکند تا حیثیت از دست رفته خود را درسطح بین المللی با این حرکات دو باره بدست آورد  و همین فشار ها باعث تمایل پاکستان برای بهبود روابط با افغانستان گردیده، ولی همه وعده های پاکستانی ها هنوز در حرف است نه درعمل .
امرخیل میگوید: پاکستان با اقدامات اخیر خود توانسته بربخشی از خواسته هایش دست یابد که آن به تعلیق آوردن خرید سلاح از کشور هند توسط افغانستان ، فرستاده افسران جوان به خاطر آموزش های نظامی به پاکستان است، اما چیزی عملی را پاکستان دربرابر افغانستان انجام نداده است، مثلاً هنوز مراکز تروریستی درآن کشور فعال است و هیچ اقدام برای بستن این مراکز انجام نداده است ، مهم اینست که دولت چطور میتواند به نفع خود استفاده کند که این یک فرصت است.
احمد سعیدی آگاه مسایل سیاسی نیز نسبت به این مذاکرات چندان باور ندارد، او میگوید که پاکستان میکوشد که تا آن طالبان را که درقطر و دوبی حضور دارند دراین مذاکرات شامل سازد در حالیکه از آنها کاری  ساخته نیست و شورای کویته که درپاکستان است و هسته اصلی طالبان اند، حاضر نیستند تا با دولت افغانستان مذاکره کنند.
ازاین گفته ها برمیاید که برنامه مذاکره میان دولت و مخالفان مسلح آن  (طالبان ) با دیدگاه های متفاوت تعبیر میشود . با آنهم افغانها متعهد به صلح اند و به صلح که جامع، واقعی و فراگیر باشد و نسبت به آن صداقت وجود داشته باشد.
مردم افغانستان به پاکستان این پیام را میدهندکه باید از وضعیت موجود درک درست و واقعی داشته باشند؛ وضعیت کنونی را با وضعیت سالهای دهه 70 خورشیدی مقایسه نکنند و برای مقاصد خاص کار نکنند ورنه مشکلات که در دهه گذشته گریبانگیر افغانها بود حالا راهش را به سوی پاکستان باز کرده و این را گشاده تر و فراغتر خواهد شد و برای مهار مشکلات ناشی از آن چاره جز تحمل و جود نخواهد داشت .