اخبارگزارش ها

محب: صلح با طالبان باید فراگیر باشد

کابل/ ۲۸ حمل/ باختر

مشاور امنیت ملی افغانستان می‌گویدکه صلح با طالبان باید فرا گیر باشد و همه جناح های این گروه را در بر گیرد.

گزارشگر آژانس باختر می نگارد؛ حمد الله محب مشاور امنیت ملی خواستار یک صلح جامع با طالبان است که در آن تمام جناح های این گروه دخیل باشند.

این گفته ها در حالی بیان می شود که طالبان در چند دستگی به سر می برند و وجود اختلافات درونی میان آنان علنی است و قابل کتمان نیست.

طالبان در حال حاضر با تقسیم بندی هایی چون شورای کویته٬ شورای پشاور٬ شبکۀ حقانی و دفتر سیاسی طالبانی که ملا برادر رهبری می کند به سر می برند٬ به تازگی اجماع قومندانان طالبان در هلمند نیز شکل گرفته است که حاضر نیستند که از رهبری طالبان  و یا به تعبیر دیگراز شورای کویته که ا ملا هبت الله رهبری می کند اطاعت کنند٬ سرکشی قومندانان هلمند بیشتر روی تقسیم منابع مالی این ولایت است و آنان حاضر نیستند که عواید به دست آمده را در پای رهبران شورای کویته که زندگی آرامی دارند بریزند. « هلمند بزرگترین تولید کننده مواد مخدردر جهان است وذخایر معدنی نایاب دارد که بیشترمورد توجه امریکا و انگلیس است.»

درحال حاضرطالبان به چند جناح تقسیم شده اند و طبق گفته های محب هر کدام به نوبۀ خود برای رسیدن به قدرت می‌جنگند.

حمدالله  محب به این عقیده است اگر حرفی صلح با طالبان در میان  است پس باید با همه جناح‌های طالبان صلح شود٬ تنها جناح ملاغنی برادردر دوحه نیست٬ جناح های سرکش در میان طالبان وجود دارند که ارزشی به دفتر سیاسی شان در دوحه و برای رهبران شان در کویته قایل نیستند.«ملاغنی برادر یکی از چهره های میانه رو در گروه طالبان است٬ او ۹ سال و شش ماه را در زندان پاکستان سپری کرد٬ گفته شده است دلیل زندانی شدن او تامین رابطه با حامد کرزی رییس جمهوری پیشین کشور بود.»

محب تاکید دارد که برای پایان دادن به جنگ در افغانستان، تنها با یک جناح درگروه طالبان نه٬ بل با جناح های متعدد این گروه توافق صورت گیرد.

مگر آگاهان سیاسی و کارشناسان امور امنیتی می گویندکه روند صلح در افغانستان پیچیده تر از آن است که قیاس می شود٬ اگر طالبان را یک گروه واحد هم قیاس کنیم بازهم در وجود گروه های دیگر نمی توان صلح را در افغانستان عملی شده دانست٬ منابع دولت افغانستان و نیروهای ایتلاف بین المللی خود گفته اند که در افغانستان اضافه از بیست گروه در امتداد خط دیورند میان افغانستان و پاکستان و دو طرف این خط فعالیت دارند.

براساس فهرستى که دفتر مطبوعاتی نیروهای خارجی خود تهیه کرده است٬ گروه طالبان افغانستان و شبکۀ حقانی، جماعت الدعوه القرآن، داعش، القاعده، گروه القاعده در آسياى جنوبى، حزب المجاهدین، ، تحریک طالبان پاکستان، حرکت الجهاد اسلامی، حرکت الجهاد بنگله ديش، لشکر جنگهوی، حرکت المجاهدین، جیش محمد، لشکر طیبه، گروه طارق گیدار، جماعت الاحرار، جندالله، تحریک اسلامی ازبکستان، جنبش اسلامی ترکمنستان، اتحاد جهاد اسلامی و نيروى قدس، شامل این  گروه ها اند.

اين گروه ها جزی ٩٩ گروهى اند که امریکا آنان را شامل «فهرست سیاه گروه هاى تروریستی» کرده است.

در کنار این گروه ها٬ مافیای بین المللی و قاجاقبران مواد مخدر قومندانان محلی و حتا تنظیم های پیشین جهادی خود٬ منافع واضح دارند و می توانند عمر جنگ را طولانی و روند نیم جان صلح را متوقف کنند.

پس در موجودیت  چنین یک وضعیت چگونه می توان انتظار صلح در افغانستان را داشت؟ مگر آن که اجماع داخلی شکل گیرد٬ این دقیق است که طالبان  عمده ترین گروه مسلح اند که اگروارد بحث اجماع داخلی شوند٬ روندصلح می تواند در مسیر مناسب قرار گیرد و زمینه برای مهار گروه های سرکش و فرصت طالب مساعد شود٬ پس شرایط حاضر٬ فرصت خوبی برای طالبان است که با  گفت وگو به  بخشی از جامعۀ افغانستان مبدل شوند. تحلیل سیاسی

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا