کابل/ 18حوت/ باختر
امروز ۸ مارچ، روز بین المللی همبستگی زنان است. از این روز در افغانستان و سایر کشورهای جهان گرامیداشت می شود.
مردم افغانستان امسال در شرایط دشواری این روز را گرامی می دارند و تجلیل می کنند. پرسش این است که ما باید چگونه از این روز گرامیداشت کنیم؟
مفسر آژانس اطلاعاتی باختر؛ به این موضوع نگاهی افگنده است و می نگارد: جامعۀ افغانی از لحاظ تاریخی یک جامعۀ سنتی بوده است. دراین جا سنت ها و رسم و رواجها چنان عمیق ریشه دوانیده است که بخشی از شعور اجتماعی ما را تشکیل می دهد. همچنان این رسم و رواجها با ارزش های دینی ما چنان محکم آمیخته شده است که در بسیاری موارد نمی توان این دو را از هم تفکیک وجدا کرد.
هرچند جامعۀ افغانی، سنتی و بیشتر مردسالار بوده است؛ اما با وصف آن زنان در این جامعه از احترام و جایگاه ویژه یی برخوردار بوده اند. مردم به زنان احترام می کردند و حتا در دشمنی های خطرناک کسی به خود اجازه نمی داد که زنان طرف مقابل را نشانه گیرد و بر آنان حمله کند.
متاسفانه جنگ های تحمیلی و مداخله های گوناگون خارجی در امور داخلی افغانستان، جامعۀ افغانی را از مسیر اصلی و عنعنه یی اش منحرف کرد، تفکر بنیادگرایی و افراط گرایی بر جامعه حاکم شد و شماری از متعصبان، زیرنام دین مقدس اسلام برای پخش، تقویت و گسترش اندیشه های افراطی و بنیادگرایی تلاش کردند.
واقعیت امراین است که افراط گرایی و بنیادگرایی با ارزش های دین مبین اسلام هیچ نوع سازگاری ندارد. اسلام دین اعتدال و میانه روی است. خداوند متعال مسلمانان را امت میانه برگزیده است، امت به دور و عاری از افراط و زیاده روی، امت اعتدال گرا و میانه رو.
آن چه درسال های جنگ زیر نام اسلام بر جامعۀ افغانی تحمیل شد، با ارزش های اسلامی همخوانی و همسویی ندارد و همچنان با ارزش های ملی افغانان نیز هیچ نوع سازگاری ندارد. زنان افغان امروز قربانی همین تفکر نادرست اند. اگر فعال جامعۀ مدنی ویا مدافع حقوق زنان در این و یا آن گوشۀ کشور کشته می شود، اگر بر کارمند زن این و یا آن رسانه حملۀ دهشت افگنانه می شود و بی رحمانه کشته می شود، منشای اصلی اش همین تفکر است. تا زمانی که به این تفکر نقطۀ پایان گذاشته نشود و جامعۀ افغانی دوباره به مسیر و محور اصلی اش برنگردد، زنان مانند سایر اقشار این جامعه، همچنان قربانی خواهند بود. برای زدودن این تفکر نادرست و تحمیل شده بر جامعۀ افغانی به کار گسترده نیاز است.
عالمان دین، روشنفکران، استادان پوهنتون ها، فعالان جامعۀ مدنی و حقوق زنان، پژوهشگران و رسانه ها باید در این امر مهم ملی سهم بگیرند و نقش ایفا کنند. اگر ما از هشت مارچ به عنوان روز بین المللی همبستگی زنان گرامیداشت به عمل می آوریم، باید با چنین یک دیدگاه ستراتیژیک گرامیداشت کنیم. ما باید به عمق مشکلاتی راه یابیم که فراراه زنان کشور قراردارد، ما باید این مشکلات را ریشه یابی کنیم و برای حل آنها نه گام های نمادین بل گام های بنیادی برداریم.
ن.ش.
