تبصره

کابل/  ۱۱  سنبله/  باختر
نشست دوره‌ یی «برنامه عمل افغانستان-پاکستان برای صلح و همبستگی» در کابل با تعهد پاکستان٬ که از روند صلح در افغانستان با مالکیت افغانان حمایت می کند  خاتمه یافت.
مفسرآژانس باختر می نگارد؛کابل روز گذشته میزبان نشست دوره یی برنامه عمل افغانستان-پاکستان برای صلح و همبستگی بود. که در آن پیرامون جنگ علیه تروریزم، همکاری‌های اقتصادی و امنیتی، مساله مهاجران، همکاری‌های سیاسی و روند صلح بحث شد.
همچنان چالش‌ها و مشکلات که فرا راه روابط دو کشور است ارزیابی شد.
محمدحنیف اتمر، سرپرست وزارت امور خارجه در دیدار که  با سهیل محمود، معین وزارت خارجه پاکستان داشت برقطع راکت‌پراگنی‌ها از آن‌سوی خط فرضی دیورند، توقف ساخت‌و‌ساز تاسیسات خودسر از سوی پاکستان  در نوار خط دیورند و باز نگهداشتن گذرگاه‌ها مرزی میان افغانستان و پاکستان، تاکیدکرد.
همچنان دیدگاه دولت افغانستان را در مورد تجارت و ترانسپورت و تمدید خطوط آهن میان دو کشور بیان کرد.
رییس هیئت پاکستانی با گفته های اتمر اظهار همسویی کرد و حمایت کشورش را ازروند صلح افغانستان بیان کرد.
آنچه سرپرست وزارت خارجه  بیان کرد دال بر تمایل و نیت دولت و مردم افغانستان در امر گسترش روابط منطقه یی است.
رشد اقتصادی و سرمایه گذاری در بخش های مختلف، خو٬ پیام آور رفاه اقتصادی است  و می تواند بهترین عامل و گزینه برای زدودن فقر و نجات منطقه از گروه های هراس افگن باشد.
اما واقعیت چیزی دیگری است.
پاکستان با آن که خود را قربانی فعالیت های هراس افگنانه می داند و در هر نشست و برنامه بین المللی که برای مبارزه با هراس افگنی و یا همکاری های منطقه یی برگزار می شود شرکت می کند مگر هیچگاهی خود را  مقید به رعایت تعهدات که داده است نمی داند. 
با آن که پاکستان مبارزه با هراس افگنی  و افراط گرایی را شعار می دهد مگر حمایت از گروه های  تندرو و افراطی را در برابر افغانستان وهند از یاد نه برده است،  بل این گروه همچنان در عمق سیاست ها و راهکار های نظامی و استخباراتی آن کشور جا دارد.
اهمیت نشست «برنامه عمل افغانستان-پاکستان برای صلح و همبستگی» بیشتر به ابعاد اقتصادی و امنیتی آن  وابسته است .
تاکنون چند بار چنین نشست ها انجام شده است مگر نتیجه آن چندان محسوس نبوده است مشکل در این است که پاکستان در گفتار و عمل خود صادق نیست و به همه چیز٬ دید ابزاری٬کوتاه و مقطعی دارد.
با وجود این همه٬ باید درک کرد و پذیرفت  که رنج و درد مردمان دو کشورمشترک است این دو کشور با تهدید های مشترک از ناحیه هراس افگنی ٬ افراط گرایی٬فقر… مواجه اند که برای رفع آن فرصت ها راایجاد کرد ٬ همسویی و همگرایی را رشد داد.
در حالی که دید سازمان های استخباراتی و نظامیان پاکستان  در فرق فاحش با واقعیت قرار دارد.
چه خوب است که پاکستان از خود شجاعت اخلاقی نشان دهد و دیگر افغانستان را از چوکات برنامه های مقید استخباراتی نگاه نه کند  بل  به یک شریک قابل اعتماد تجارتی و اقتصادی برای افغانستان مبدل شود.
سیاست های ناسنجیده شده در ادارات استخباراتی پاکستان ٬افغانستان و پاکستان را با افراطيت و بنيادگرايي مواجه کرده است  ثبات و امنيت اين دو کشوررا هميشه بنيادگرايان و دهشت افگنان مورد تهديد قرار داده اند و ادامه بي ثباتي در افغانستان موجب بي ثباتي در منطقه وپاکستان شده است.
پس باید پذیرفت که راهکاری جز همکاری و همگرایی در منطقه وجود ندارد٬ خلق ماجرا و توسل به برنامه های بلند پروازانه  به جز از طولانی شدن بحران پیامدی دیگری نخواهد داشت. صائم