متن سخنرانی حامد کرزی، رئیس جمهوری اسلامی افغانستان درنشست سران سازمان همکاری های شانگهای که به آژانس باختر مواصلت کرده است

بیجینگ، هجدهم جوزا،

جلالتمآب هوجینتاو، رییس جمهوری مردم چین و رئیس محترم کنفرانس،

جلالتمآبان روسأی جمهور و سران محترم کشور ها،

جلالتمآبان اعضای محترم هیئت های شرکت کننده،

خانم ها و آقایان،

جلالتمآب رئیس جمهور هو جنتاو، از میزبانی گرم و صمیمانه شما در جریان سفرم به چین اظهار سپاس میکنم. همچنین، از کشور های عضو سازمان همکاری های شانگهای بخاطر پذیرش درخواست افغانستان برای کسب موقف" ناظر" در این سازمان تشکر میکنم.

جلالتمآّب رئیس جمهور، اعضای محترم سازمان شانگهای!

با درنظرداشت موقف جدید افغانستان به حیث کشور ناظر در این سازمان و با درک تغییر وضعیت در افغانستان و دورنمای همکاری ها، یک گام خیلی ها مهم برداشته شده است. شاید صحبت من اندکی طولانی شود، از حوصله مندی تان از قبل تشکر میکنم. 

سه  دهه گذشته در افغانستان، در واقع سالهای درد و رنج فراوانی برای مردم افغانستان بوده است و این سه دهه، شاهد گسترش افراطیت در منطقه و فراتر از آن نیز بوده است. دلایل این همه ناهنجاری ها برای همه گان روشن است. زمانیکه ما در برابر اشغال شوروی سابق به مبارزه آغاز کردیم، باقی جهان به ما کمک کردند که یکی از عواقب آن گسترش و ترویج افراط گرائی مذهبی در افغانستان و منطقه بود. پس از فروپاشی اتحاد شوروی وقت و پایان علاقه و دلچسپی  جهان و غرب به افغانستان، افراط گرائی و ترویج آن در افغانستان با کمک و حمایت صد ها میلیون دالر همچنان نیرومند باقی ماند. افراطیت در افغانسان رو به طغیان شدید گذاشت و پیامد های آن تمامی منطقه و بخصوص پاکستان را نیز متاثر ساخت.  با رخداد 11 سپتمبر، ایالات متحده و سازمان ناتو به افغانستان بازگشتند. مردم افغانستان با این نظر که کشور شان از چنگال طالبان و القاعده رهائی یافته و مداخلات منطقه در افغانستان پایان خواهد یافت، از امریکا و ناتو با گرمی استقبال کردند

ده سال در پی حضور جامعه جهانی ، افغانستان پیشرفت های زیادی را در عرصه های مختلف مانند تعلیم و تربیه، صحت، اقتصاد و غیره با کمک جامعه جهانی و حمایت شما کشور های حاضر در این اجلاس نصیب شده است.

افغانستان جایگاه خود را در کنار خانواده ملل اعاده کرده و روابط خود با جهانیان را از سر گرفت. در واقع، افغانستان هیچگاهی مانند امروز دارای این چنین روابط شگوفا و صمیمانه با کشور های دیگر نبوده است. با همسایه های ما، میزان تجارت چند برابر بلند رفته است. در سال 2001 سطح تجارت با پاکستان حدود 25 میلیون دالر در یک سال بود، در حالیکه امروز این رقم به بیش از 2 میلیارد دالر رسیده است. با ایران میزان داد و ستد ما به بیش از 500 میلیون دالر افزایش یافته است. همینگونه با چین، هند، روسیه، تاجکستان، ترکمنستان، ازبکستان و دیگران نیز بهبود قابل ملاحظه یافته و ما از این ناحیه مسرور هستیم.

در عرصه سیاسی نیز روابط افغانستان صریحاً رشد کرده است. با وجود حضور امریکا و ناتو در افغانستان، ما توانسته ایم بهترین توازن را در روابط مان با همسایه ها و کشور های منطقه حفظ نمائیم.

اما در مبارزه با تروریزم و افراط گرائی همانگونه که آرزوی ما بود به موفقیت دست نیافته ایم، و اما دلیل آن چه است؟ به درک ما افغانها، دو دلیل عمده دارد، اول: عدم همکاری منطقوی و دوم استفاده از روش یکجانبه از سوی ناتو  است که یکی از این مثال ها آغاز دیر هنگام حمایت از نیرو های امنیتی افغان است.

به پیروزی فقط زمانی میتوان دست یافت که کشور ها مخصوصاً افغانستان و پاکستان در راستای مبارزه با تروریزم و افراطیت باهم صادقانه همکاری کنند. این دو کشور در ده سال گذشته باهم تماس ها و تفاهمات زیادی داشته اند و مخصوصاً سطح این تماس ها و روابط چهار سال قبل پس از ایجاد نظام دیموکراتیک تحت رهبری رئیس جمهور زرداری افزایش یافته است. 

در این زمینه ما باهم بحث ها و تماس های وسیعی داشته ایم، با دوستان هندی خود نیز در این مورد همواره در تماس هستیم، با ایران و تمامی همسایه ها و چین و دیگران در تفاهم هستیم. بنابرین، موفقیت نهائی در امر مبارزه با تروریزم و افراط گرائی مستلزم همکاری صادقانه و قاطع میان افغانستان و پاکستان بوده و حمایت قاطع تمامی کشور های حاضر در این اجلاس را می طلبد.

روسای محترم دولت ها و حکومات!

عدم موفقیت و حمایت قاطع همه گانی در برابر این پدیده ها، بدون شک باعث تمایلات و گرایشات افراط گرایانه در منطقه شده و تروریزم را که در حال حاضر افغانستان، پاکستان، هند، روسیه، چین و دیگران را متاثر می سازد بیشتر از پیش شعله ور خواهد ساخت.

بنابرین، با اطمینان و صراحت میتوانم بگویم که راه دیگری نیست جز اینکه منحیث ساکنین این منطقه دست به دست هم دهیم و در برابر این پدیده شوم با قاطعیت، واقع گرایانه و صداقت مبارزه کنیم. فکر نمیکنم ناتو همه نیاز های ما را بتواند برآورده سازد، شاید بخشی از آنرا بتواند، اما باقی و به فکر من مهمترین آن تنها میتواند با کار مشترک میان خود مان مرفوع گردد.

جلالتمآبان، خانمها و آقایان!

افغانستان روند انتقال مسئولیت امنیت از نیروهای ناتو و آیساف را به حکومت افغانستان به گونه کامل تطبیق خواهد کرد، به این معنی که تا سال 2013  افغانستان مسئولیت کامل تامین امنیت کشور و تمامی قلمرو خود را خودش به عهده خواهد گرفت. تا شش ماه آینده، افغانستان وظیفه تامین امنیت 75 درصد جمعیت خود را به عهده خواهد داشت و تا پایان سال 2013، تمامی کشور و شهروندان افغانستان از سوی نیروهای امنیتی خود شان محافظت شده و تامین امنیت خواهند شد. الی اخیر سال 2014 ، ناتو از افغانستان خارج خواهد شد و افغانستان خود وظیفه تامین امنیت و حکومت داری در کشور را به تنهائی بدوش خواهد گرفت و بنابرین، به حمایت قاطع مخصوصاً سازمان همکاری های شانگهای و کشور های حاضر در این اجلاس نیاز خواهد داشت.

در اجلاس سران کشور های عضو ناتو در شیکاگو، کشور های عضو ناتو و ایالات متحده 4.1 ملیارد دالر را به هدف تداوم و تقویت نیروهای امنیتی افغانستان برای سال های 2014 الی 2024 تعهد نمودند. باور من اینست که برای همسایه های افغانستان و سایر کشور های منطقه و شورای سران سازمان شانگهای مهم است تا از نیروهای امنیتی افغانستان نیز حمایت کنند.

ما توافقات همکاری های ستراتیژیک را با ایالات متحده و عدهء از کشور های دیگر مانند هند، آلمان و دیگران به هدفی به امضا رسانیدیم که این توافقات بتواند در حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان، ارتقای ظرفیت و توانائی های جوانان افغان و بهبود زیرساخت های اقتصادی جامعه ما مفید واقع شود. امضای چنین همکاری های ستراتیژیک پس از مشورت های کامل با همسایه ها و کشور های منطقه صورت گرفته است.

جناب رئیس، اعضای محترم اشتراک کننده!

افغانستان به عنوان عضو این مجمع یعنی سازمان شانگهای، عضو این منطقه، عضو سازمان سارک و ساکن این گوشهء از جهان درک کرده است که با کمک شما مرفه خواهد شد و بدون کمک شما رنج خواهد برد. اما، حوادث این را ثابت ساخته است که درد و رنج مردم افغانستان تنها در این کشور محدود نمانده، بلکه به همسایه ها نیز سرایت کرده است. با درک این حقیقت، آرزو دارم این اجلاس از این پس با افغانستان در نزدیکی کامل کار نموده و خطرات متوجه همه ما را درک کرده و مشترکاً با افغانستان و با پاکستان در مبارزه با افراط گرائی همکاری کند و آرزوی ما اینست که این مجمع با افغانستان و پاکستان همکار بوده تا یک روش موفق و جامع تر برای مبارزه با تروریزم طرح گردد.

خانمها و آقایان!

در عرصه اقتصادی، خرسند هستیم که کشور های همسایه در افغانستان سرمایه گزاری های کرده اند و بزرگترین این سرمایه گزاری را کشور چین و به تعقیب آن هند انجام داده اند و آرزو دارم شرایط سرمایه گزاری میان افغانستان و روسیه و دیگران نیز بیشتر از پیش مساعد گردد. افغانستان به احیای مجدد زیرساخت های اساسی اش پرداخته است تا اینکه بتواند خدماتی را به مثابه نقطه وصل منطقه ارائه نماید. در این خصوص، ما از تحقق پروژه انتقال خط لوله گاز موسوم به تاپی و تطبیق پروژه انتقال برق موسوم به کاسا 1000 متعهد هستیم. افغانستان به شما این تعهد را می سپارد که از خاک این کشور علیه هیچ یک از همسایه ها استفاده نخواهد شد، و افغانستان نیز عین توقع را

 

 

 

 

دارد. همزیستی و مسالمت میان ما و همسایه ها در واقع تضمینی برای مصئونیت و امنیت تمامی منطقه محسوب میگردد.

جلالتمآب رئیس جمهور!

افغانستان از حمایت و کمک های که از طرف کشور چین در طول این مدت دریافت کرده است، متشکر بوده  و بخاطر حمایت شما و سایر متحدین از تائید درخواست افغانستان برای کسب موقف ناظر در سازمان همکاری های شانگهای اظهار سپاس و امتنان میکنیم.

 ریاست دوره این سازمان برای یکسال دیگر را به کشور قرغزستان تبریک عرض کرده و برایش آرزوی موفقیت میکنم.

 یکبار دیگر تاکید میکنم که افغانستان منحیث یک عضو کاملاً فعال در کنار شما در این سازمان حضور خواهد داشت، به کمک شما نیاز خواهد داشت و تلاش خواهد کرد تا هرگونه کمک ممکن را در تامین امنیت و ثبات آینده انجام دهد.

تشکر از توجه تان