تبصره 

کابل/ ۲۹   قوس/ باختر

حفظ ثبات و امنیت درمنطقه٬ نیاز به همکاری جمعی میان کشور ها دارد٬ هم‌گرایی و همکاری منطقه‌یی می تواند٬ منافع امنیتی این کشورها را تامین کند چالش ها را به فرصت ها مبدل کند.

مفسرآژانس باختر می نگارد؛ اخبار و گزارش هایی وجود دارد که شماری از شهروندان تاجکستان در ولسوالی مایمی بدخشان حضور دارند و به گونۀ مستقیم با نیروهای افغان در جنگ اند از چگونگی حضور و جنگ  شهروندان تاجک با نیروهای افغان٬ تصاویرزیادی در رسانه های اجتماعی منتشرشده است.

مقام های افغان تائید کرده اند٬ این افراد مربوط به جماعت انصارالله اند گروه شورشی یی که توسط عمردین تباروف تبعۀ تاجکستان آن را  در سال ۲۰۱۰ تأسیس کرده است هدف این گروه که وابسته به القاعده است نفوذ به تاجکستان است٬ دولت تاجکستان٬ هویت پانزده تن از این شورشیان را که تصاویر شان درصفحات اجتماعی نشر شده است  تثبیت کرده است ٬ به تعقیب اعلام حضورشهروندان شورشی تاجکستان در بدخشان افغانستان٬ دولت تاجکستان تدابیر امنیتی خود را در سرحدات با افغانستان بیشتر کرده است.

درکنارجماعت انصارالله که مربوط به جهادگران تاجکستانی می شود حرکت اسلامی ترکستان شرقی که مربوط به ایغوریان چین است حرکت اسلامی ازبکستان و امارت اسلامی قفقاز که مربوط به شورشیان چیچین است و قصد جنگ با دولت روسیه را دارند نیز در بدخشان فعالیت دارند و این نیروهای دولت افغانستان اند که در برابرآنان ایستادگی کرده اند.

آنچه مهم است حضور شهروندان کشور های آسیای میانه ٬روسیه و چین در افغانستان است که به نام جهاد در افغانستان حضور دارند و سخت ترین فجایع را در برابر نیروهای امنیتی و مردم ملکی افغانستان مرتکب می شوند. در این جا دو مسئله مورد بحث است اول این که افغانستان هنوزهم ازناحیۀ هراس افگنان خارجی مورد تهدید است و دیگر این که این نیروهای امنیتی افغان اند که درنیابت از کشور های دیگر در جنگ علیه هراس افگنان قرار دارند٬ در حالی که برخورد کشور های منطقه با مسئلۀ هراس افگنی بیشتر به اساس منافع شان است وواقعیت ها را مدنظر ندارند.

آنچه مهم است ارادۀ کشور های منطقه با عوامل هراس افگنی درافغانستان و منطقه است٬ موجودیت حداقل بیست و دو سازمان هراس افگن در افغانستان٬ و برنامه های این سازمان ها در قبال کشور های منطقه٬ و جنگ نیروهای مسلح افغانستان  در برابر این سازمان ها٬ واقعیت های منطقه است که باید پذیرفته شود و در برابر آن با یک اجماع و برنامه برخورد شود٬کشور های منطقه باید درک کنند و بدانند که خطر هراس افگنی در برابر منطقه خیلی ها بلند است و افغانستان به تنهایی نمی تواند باج این همه ناهنجاری را بکشد و به نیابت از کشورهای منطقه٬ فرا منطقه و جهان در برابر هراس افگنان بجنگد.

تدابیر و یا هم استحکام سرحدات راه حل نیست٬ باید به عوامل این مشکل پرداخت و دریک اجماع منطقه یی وفرامنطقه یی راه حل دایمی برای نجات از هراس افگنی را جستجو کرد.    

نیاز است کشورهای منطقه که در یک جغرافیای تثبیت شده موقعیت دارند و عوامل هراس افگنی هم به عنوان تهدید مشترک در منطقه تعریف شده است برای حفظ و گسترش روابط سیاسی، امنیتی و اقتصادی‌شان دست به اقدام دست جمعی برای دفع تهدیدات مشترک بزنندو زمینۀ دسترسی به فرصت‌های مشترک را ایجاد کنند

نباید این ایده در منطقه رشد کندکه به بهای ناامنی همسایه ٬ امنیت داشت٬ کشور های منطقه باید به تعریف یک سان از امنیت و منافع مشترک شان برسند٬ همکاری‌های امنیتی٬ اطلاعاتی و نظامی میان کشور ها می تواند برای دفع تهدیدهای مشترک وگسترش اعتمادسازی و توسعه روابط موثر تمام شود

 بازیگران فرا منطقه یی به اختلافات ،رقابت ها در منطقه دامن می زنند که فرصتی برای گسترش حضور نظامی شان داشته باشند در حالی که همکاری و تعهد میان کشور های منطقه موضوع کلیدی  حل مشکلات است این کشور ها  باید در عرصه‌های اقتصاد، سرمایه گذاری٬ امنیت٬ محیط زیست … به تعریف رابطه دولت با دولت برسند درحالی که امروز کشور های منطقه٬ به جای همکاری با هم٬ بیشتر وابسته به قدرت های بزرگ اند و این قدرت ها هم به نوبۀ شان٬ مصروف رقابت و جنگ نیابتی دربرابر هم اند و بیشتر مشکل و قضایای جاری درمنطقه را بزرگ نمایی می کنند که به اهداف شان برسند٬ حفظ ثبات و امنیت درمنطقه٬ نیاز به همکاری جمعی میان کشور های منطقه دارد٬ هم‌گرایی و همکاری منطقه‌یی می تواند٬ منافع امنیتی این کشورها را تامین کند وچالش ها را به فرصت ها مبدل کند. تحلیل سیاسی