کابل/ ۲۷ حوت / باختر
افراد مصاب و یا مشکوک به کرونا٬ باید به صحت خود و دیگران فکر کنندو این مکلفیت اخلاقی آنان است که در امر تطبیق تدابیر وقایه یی همکاری کنند.
مفسرآژانس باختر می نگارد؛ کرونا یک بیماری قابل وقایه و درمان است٬یکی از راه های وقایه٬ قرنطین افراد مصاب و مشکوک به این بیماری است که در هر حالت باید روند قرنطین و یا تجرید افراد عملی شود.
در افغانستان کرونا در حال شیوع است و امکانات تداوی افراد هم محدود است و تنها امید مردم٬تحقق برنامه های وقایه یی است مگر با تاسف روزگذشته٬یک فرد مصاب به کرونا با شماری از افراد مشکوک به این بیماری٬ با قلدرگری و زور از مرکز نگهداری٬بیماران کرونا در شهر هرات فرار کردند.
مشکل در این است که خانواده ها و شماری از افراد دیگر در فرار این اشخاص کمک کردند و عملا خود واجتماع را با خطر ابتلا به کرونا مواجه کردند.
این خبر٬نه تنها در رسانه های افغانی٬ بل در شبکه های اجتماعی و رسانه های بیرونی بازتاب وسیع یافت و می توان گفت که بیرونی ها به لجاجت٬ سبک سری٬ بی پروایی و غفلت و کم دانشی افغانان خندیدند و گفتند که این مردم حتا به صحت خود٬خانواده و محیط خود باور ندارند.
در کشور های دیگر٬این مردم اند که در هنگام حالات اضطرار و بروز یک مشکل٬ خود هماهنگ می شوند و برای درمان و دور کردن مشکل٬ کار را از خود شروع می کنند.
در روز های اخیر که شیوع کرونا جهانگیر شده است٬ در بسیاری کشور ها سیاست ورزان٬سرمایه داران جمع مردم به گونه خود جوش و داوطلبانه٬آزمایش صحی می دهند که اجتماع مصوون باشد وبا این کار٬ در کنار صحت خود٬به صحت دیگران نیزفکر می کنند.
مگر در افغانستان با تاسف شماری از هموطنان ما که به گونه یی درگیر ماجرای کرونا شده اند نه تنها مکلفیت های خود را در برابراجتماع از یاد بردند حتا خود را نادیده گرفتند.
پانزده روز دوره قرنطین٬شاید یک دوره طاقت فرسا و دق کننده باشد مگر فواید زیاد دارد که در گام نخست این فایده و منفعت عاید حال شخص بیمار و یا مشکوک به کرونا می شود.
این بخشی ازهموطنان ما نباید کرونا را یک شوخی فکر کنند و نباید با فرار از مرکز نگهداشت٬زندگی خود٬زن وفرزند و خانواده ومحیط شان را به بازی گیرند.
کرونا در صورتی که وقایه شود کشنده و خطرناک نیست مگرباید روش ها وقایه را مراعات کرد.
مشکل دیگری که می تواند قرنطین شدگان را وا دار به فرار کرده باشد٬ناهماهنگی و نفس گیر بودن روند آزمایش افراد مشکوک به کرونا است.
فردی که آزمایش کرونا در هرات ٬بلخ ٬دایکندی… می دهد مجبور است که روز ها را برای دریافت نتیجه٬ در مرکز قرنطین سپری کند اگر کرونا هم نداشت٬ محیط خطرناک و حالت بد روانی او را به کرونا مبتلا می کند در این جا مسوولیت وزارت صحت عامه است که زود و سریع اقدام کند و سرنوشت یک شخص مشکوک به کرونا را واضح کند.
مشکل در این است که مرکز آزمایش و بررسی٬ در لابراتوارهای مرکزی درکابل است ونمونه خون افراد مشکوک ازولایت ها به کابل فرستاده می شود٬ روندآزمایش٬در وجود مسافه راه و زمانگیر بودن٬ مشکلات معین را ایجاد می کند.
بهتر است که وزارت صحت عامه بخش های از لابرتوار های مرکزی را به هرات که مرکز شیوع کرونا در افغانستان است وشهر های دیگر انتقال دهد و زمینه آزمایش ویروس کرونا را درخارج ازکابل نیز مساعد کندکه به انتظارتست کنندگان کرونا خاتمه بخشیده شود.
همچنان لازمی است که در برابر مبتلایان و مشکوک شدگان کرونا پاره یی از تدابیر و اقدامات الزامی و حتمی باشد. صائم
