مادران قهرمانان راستین کشور اند

کابل باختر/ 21/ جوزا
زمانیکه روی هما رامی بوسم رطوبت برخاسته از اشک چشمانش را درگونه هایش احساس میکنم . ازوی می پرسم روز مادر نزدیک است ، خودت دراین روز از حکومت از دولت مردان و بالاخره از فرزندانت چی انتظار داری ؟
وی درحالیکه با نوک چادرسیاهش صورتش را پاک میکند میگوید این روز برایم یاد بودی ازحسرت های گذشته را در خاطرم تازه میکند دراین روز زمانیکه فرزندم شفیق الله جان متعلم مکتب بود یک تحفه آماده میکرد ومرا از روز مادر آگاه می ساخت و من هم وی را درآغوش میگرفتم و سروصورتش را غرق بوسه های مادرانه خود میکردم .
وی اضافه میکند زمان به سرعت می گذرد و شفیق الله فارغ التحصیل میشود و کمر برای خدمت زیر بیرق می بندد روانه ولایت بلخ میشود و در دشت مارمل درمقابل دشمنان وطن سینه سپر می نماید تا بالاخره در تانک که شفیق الله برای فتح دشت مارمل از وجود دهشت افگنان ، فاتحانه به پیش میرود ، راکت الوانداز دشمنان اصابت میکند و تانک با سرنشینان آن آتش میگیرد و شفیق و همراهانش به خاکستر سیاه مبدل میشود شهادت شفیق بسان داغ لاله برسینه مادرش هما هک و ازبیست سال بدینطرف هما با خاطرات شفیق و هدایای که به روزهای مادر برایش هدیه کرده روزمادر را تجلیل میکند.
شفیق یگانه یادگار هما است شفیق درزمان شهادت پدرش یکساله بود.
به گفته هما پدر شفیق سرنوشت هم سان با پسرش دارد وی دریکی از ولایات زمانیکه مصروف خدمت زیر بیرق بود جام شهادت نوشیده است داستان تلخ هما سرنوشت هزاران زن افغان است که عزیزان شانرا که به روز مادر برایشان تحفه روز مادر تهیه میکردند جنگ از آغوش شان برای ابد ربوده است.
حلیمه حسینی روزنامه نگار میگوید که درکابل نادرکسانی است که میخواهد به مناسبت روز مادر غافل گیرانه لبخند رابرلبان مادر شان بنشانند واز زحمات بی پایان مادر شان سپاسگذاری کنند.
خانم حلیمه می افزاید واژه مادر مقدس است اما این تقدس در افغانستان باید درچهار دیواری خانه باشد.
دراذهان قبیله ای بسیار اتفاق ها بیرون شدن زن و مادر ازخانه واشتراک درفعالیت های اجتماعی ، نفی کننده این تقدس پنداشته میشود.
وی می افزاید ، به همین دلیل ، اغلباً احترام به زن ومادرنه از روی شناخت زن به عنوان یک انسان مساوی با مرداست ، بلکه شکل نوعی ترحم به یک عاجزه را دارا میباشد .
چنین است که گاهی به زنان به عنوان سیاه سر ، حق اولویت میدهند و نه به عنوان یک زن مساوی بامرد.
نفیسه سابق معلمه کودکستان میرمن تولنه میگوید از وضعیت فعلی کرده زنان درگذشته ها از موقف و مقام خوبی برخوردار بودند . زنان زیاددرمقام و پست های دولتی کار میکردند و به واقعیت هم احترام میشدند.
وی اضافه میکند بطور نمونه میتوان گفت درگذشته خانم حمیرا جان به اصطلاح امروز بانوی اول کشور بود با مادران که در کرسی های بلند کار میکردند یکجا روز 24 جوزا یعنی روزمادر را در صحن دمیرمن تولنه تجلیل میکرد به زنان شایسته تحایف میداد و از بین زنان نخبه مادر سال را انتخاب میکرد . وی میگوید امروز جنگ هاو خشونت های برخاسته از آن تمام رسوم و عنعنات را نه تنها در بین زنان سطوح پائین خراب کرده بلکه در بین زنان مقامات بکلی دگر گونه کرده است که حتی زنان دولت مردان و سیاسیون کشور درخارج ازکشور بسرمیبرند ، نه تشویق اززنان قهرمانی وجود دارد مجازات از زنان به وظایف مادرانه شان غفلت میکنند.
درروزمادر اغلباً مادران از سوی خانواده هایشان هدیه دریافت میکنند اما درافغانستان به گفته معین مسلکی وزارت امورزنان ، بیشترین خشونت ها علیه زنان خشونت خانوادگی است .
به هرحال نابه سامانی های زندگی زنان و مادران در افغانستان به حدی است که قلم از تحریر آن به روی کاغذ عاجز است اکثراً خشونت علیه زنان سوژه های داغ رسانه ها میشود .
وی از قهرمانی های که زنان بی بضاعت با دستان خالی دربرابر دهشت افگنان متقبل شدن، با مشکلات انجام میدهند اغلباً نادیده گرفته میشود و رسانه ها کمتر به آن می پردازند.
ختم/ ماری نبرد آئین