تبصره

کابل/ ۳۰سنبله/ باختر
روند صلح و مذاکرات سیاسی٬ تنها با تحمل و همگرایی می تواند تقویت شود و به پیش برود٬ نه با قدرت نمایی.
مفسر آژانس باختر می نگارد؛ روزگذشته٬ در پی دو انفجار خونین در بلخ و پکتیکا شماری از هموطنان ما کشته شدند و شماری هم زخم برداشتند٬ آمر امنیت قومندانی امنیۀ پکتیکا در پی انفجاری ماین کنارجاده به شهادت رسید و در کابل نیروهای امنیتی به یک مخفیگاۀ مواد انفجاری و اسلحه دست یافتند.
این وقایع٬ جدا از آن حمله هایی است که روزگذشته طالبان بر پاسگاه های امنیتی در کشور داشتند.
همه این رویدادها٬ روایت از وحشت و خشونت ناشی از جنگ است٬ آنهم در زمانی که هیئت های دولت افغانستان و طالبان در دوحه اند تا معضل جاری در کشور را در میز مذاکره حل کنند٬ نه با جدال و کشمکش.
از دید مردم٬ با پیشرفت های جدید سیاسی٬ زمان کاهش و دست ‌برداشتن از خشونت ها فرا رسیده است. و نباید دیگر با توسل به خشونت٬ فضای صلح را مکدر کرد و این روند را در معرض خطر جدی قرار داد٬ خشونت به هرنوع و مقیاسی که باشد٬ مهار بحران جاری در کشور را دچار مشکل می‌کند و این تهدید جدی در برابر امنیت و منافع  افغانستان است.
در حالی که آغاز حل هر معضل نظامی ویا سیاسی٬ با اعتماد سازی همراه است٬ طالبان در ماه حوت سال پار با امریکا توافق صلح امضا کردند و در آن متعهد شدند که خشونت ها را کاهش می دهند.
دولت با همین اعتماد وارد بحث صلح با طالبان شد و برای تقویت هرچه بیشتر این روند٬ هزاران عضو گروه طالبان را که جرایم مشهود و واضح داشتند٬ رها کرد تا فضای باور و اعتماد به میان آید و روند صلح٬  پیچیده و دشوار نباشد. مگر در ماه ها و روزهای اخیر مردم شاهد تشدید خشونت ها در کشور بوده اند٬ به پیمانه یی که در سال های اخیر سابقه نداشته است.
طالبان جنگ شان را با نیروهای خارجی جهاد گفتند و حالا که خروج این نیروها یقینی شده است٬ معلوم نیست طالبان بر مبنای کدام توجیه شرعی جنگ را ادامه می دهند با خارجیان آتش بس می کنند٬ مگر در پکتیکا جان شرکت کنندگان یک محفل عروسی را می گیرند و در مزارشریف در برابر یک ورزشگاه٬ موتر بمب را انفجار می دهند٬ یک زن را می کشند و کودکی را مجروح می کنند٬ این کارطالبان جز قدرت‌طلبی از طریق خشونت٬ معنای دیگری ندارد٬ ای کاش طالبان برای چنین اعمال شان دلایل شرعی می داشتند که ندارند.
در حالی که بحث صلح جدی تر می شود٬ طالبان همچنان متکی به خشونت می شوند و به هیچ اصول شرعی و انسانی پایبند نیستند٬ کاهش خشونت کلید صلح است٬ در حالی که تشدید خشونت٬ در وضعیت و شرایطی که هردو طرف٬ برای آغاز مذاکرات رو در رو آماده می شوند٬ می تواند گره دیگری بر مشکلات افغانان بیفزاید.
برای مردم افغانستان٬ گفت وگوهای صلح٬ قطع خشونت٬ هم پذیری و تحمل… ارزش های معنوی و ملی است که برای رسیدن به آن تلاش می شود٬ در حالی که مردم نمی دانند که تعریف طالبان از ارزش های ملی چه است؟
مردم افغانستان به این باور اند٬ که تشدید جنگ و خشونت در کشور٬ نمایان می کند که طالبان یا از خواست و نگرانی های مردم آگاه نیستند ویا به آن ارزش نمی دهند٬ بنابراین از دولت و در کنار آن از جامعۀ جهانی می خواهند که خواست های مردم و نگرانی های مردم را جمع آوری کنند و در اختیار طالبان قرار دهند تا بالاخره این گروه بداند که درد مردم چه است و خواست آنان چیست؟
طالبان باید به جای خشونت٬ به همگرایی و تحمل رو آورند و بدانند که با قدرت نمایی کاری کرده نمی توانند. تحلیل سیاسی