متن سخنرانی داکتر حمدالله محب مشاور امنیت ملی در 74 مین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد

کابل/ 9 میزان / باختر
رییس صاحب محترم مجلس، محترم سرمنشی عمومی سازمان ملل، نمایندگان گرانقدر، سفیران محترم، خانم‌‌ها و آقایان، افتخار دارم که امروز به نمایندگی هموطنان خود در این سکوی معتبر در برابر شما همکاران و شرکای عالی‎قدر ایستاده ام. افتخار بزرگ دیگر برایم اینست که فقط دو روز قبل حدود ۳ میلیون شهروند افغان با وجود تهدیدات تروریزم و در خطر انداختن جان شیرین خویش در چهارمین دور انتخابات ریاست جمهوری دموکراسی جوان ما رای دادند.
در میان آنانی که رای دادند، مردان، زنان و حتی کهنسالانی بودند که شاید آخرین بار رای دهی در زندگی‌شان باشد. در عین حال جوانانی نیز بودندکه برای اولین بار فرصت رای دادن برای انتخاب رییس جمهور شان را داشتند. افرادی نیز در انتخابات شرکت کردند که معلول بودند و رفتن تا مراکز انتخابات برای شان آسان نبود.
در انتخابات ریاست جمهوری ما کسانی نیز رای دادند که انگشتان دست‌شان در انتخابات 2014 توسط طالبان به خاطر رای دهی قطع شده بود؛ ولی آنان باز هم آمدند و رای دادند. 

ما تنها برای انتخاب یک رییس جمهوری رای ندادیم؛ بلکه برای دموکراسی رای دادیم، برای قانون اساسی رای دادیم، برای آزادی و حاکمیت ملی رای دادیم، برای رفاه و وصل رای دادیم،  برای صلح رای دادیم و  برای جمهوری اسلامی افغانستان رای دادیم.
هموطنان عزیز! من برای شما به خاطر استفاده از حق رای تان تبریک می گویم و از تمام نیروهای شجاع و مسلکی ملی دفاعی و امنیتی افغان اظهار سپاس می کنم که در حفاظت این حق کوشیدند.  ۷۰نیروی هزار نفری دلیر ما شهروندان کشور را در جریان این روند ‌تاریخی محافظت کردند. به اثر مسلکی بودن قوای ما بیش‌ترین و حتی  تمام حملاتی که دشمن برای این روز به منظور هدف قرار دادن و آسیب رساندن به هموطنان ملکی ما طراحی کرده بود، دفع شد.
من همچنان این دستاورد را به مردمان کشورهای جهان تبریک می‌گویم و از همه تان تشکر می‌کنم . جامعه جهانی مخصوصاً کشورهای عضو ناتو در دو دهه گذشته در کنار ما ایستادند و فرصت این را مساعد کردند که کشور ما از جنگ بیرون آید، بازسازی شود و ما در مورد یک افغانستان جدید بیندیشیم، افغانستان نوین، مبتنی بر ارزش‌های اسلامی، عنعنات افغانی و نجات دایمی از گذشته خونین.
شما زمانی در راه عملی شدن دیدگاه ما برای یک دموکراسی افغانی سرمایه گذاری بزرگ و با ارزش کردید و حتی جان مردان و زنان کشورتان را به خطر انداختید که دموکراسی در کشور ما تنها یک مفکوره بود؛ اما  امروز شما شاهد نتایج مثبت آن سرمایه‌گذاری‌ در شکل پالیسی‌ها، اقدامات، نهادها، اصول و حتی مردم هستید. ما، رهبران جوان افغانستان امروز  به ارزش‌ها و اصول دموکراتیکی آغوش باز کرده ایم، که خود ملل متحد بر اساس آن تأسیس شده است.
جناب آقای تیجانی محمد باندی! من شما را از بابت به عهده داشتن ریاست ۷۴ ‌مین جلسه مجمع عمومی ملل متحد تبریک می گویم. ما محدوده‌ وسیع اهدافی را حمایت می‌کنم که در سراسر اجندای این مجمع عمومی تعقیب می‌شوند و عبارت از پیشرفت صلح و امنیت، بهبود کیفیت تعلیم، از بین بردن فقر و رسیدگی به تغییرات اقلیمی است. همچنان از تلاش‌ها و رهبری ماریا فرنیندا اسپینوسا رییس قبلی مجمع عمومی ستایش به عمل می‌آوریم.
جناب رییس!
دو سال قبل جلالتمآب رییس جمهور محمد اشرف غنی در ۷۲ مین نشست مجمع عمومی در همین‌جا حضور یافت و با طرح پرسشها در مورد ابهاماتی صحبت کرد که جامعه جهانی را به چالش کشیده و ایجاب می کند که همه ما برای یافتن راهای حل به آنها کنار یکدیگر قرار بگیریم. از آن زمان بدین‌سو افغان‌ها اطمینان بیشتری را در کشور خویش بوجود آورده اند. ما بر تعهد خویش به دموکراسی و صلح صحه گذاشته ایم. نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغان به عنوان نهاد استوار و مسلکی ثابت کردند که قادر به محافظت از روند دموکراتیک ما می‌باشند و جامعه جهانی نیز در حمایت از این روند در همبستگی محکم با مردم و دولت افغانستان قرار داشته است؛ اما هنوز هم به اثر موجودیت کسانی که در برابر صلح ایستاده اند ابهاماتی وجود دارد.

از همینجا به طالبان و حامیان خارجی آنان پیامی از مردم افغانستان دارم: با ما در روند صلح یکجا شوید ورنه ما به جنگ خود علیه تان ادامه خواهیم داد. همان‌طوری که همکار من سفیر عادله راز هفته گذشته در همینجا گفت من نیز یاد آوری می نمایم: "این جنگی است که ما به آن فایق آمده می توانیم."
آقای رییس!
من امروز تنها به خاطر سمت وظیفه یی ام در اینجا از مردمم نمایند گی نه می کنم؛ بلکی کسی هستم که همانند بیشتر هموطنانم (در حدود ۶۰٪) سه و نیم دهه زند گی ام را در جنگ سپری کرده ام. همکاران من سفیر صاحب عادله راز و سفیر صاحب رویا رحمانی نیز بخشی از نسلی است که در جنگ زاده و بزرگ شده اند.
ما افغانستان جدید هستیم!
افغانستان اکنون بیشتر از هر زمان دیگر بر اساس توقعات جوانان آن اداره و به پیش برده می‌شود. فرصت‌های بدست آمده از دست آورد‌های ۲۰ سال پسین برای ما امکان داد تا امید را به یک چیز بسیار نیرومندتر – باور- تبدیل نمایم. ما بر توانایی‌های خویش برای آوردن صلحی باور داریم که تمام عمر در آرزوی آن بوده ایم. ما در این مسیر از قبل گام‌های زیادی را برداشته ایم، لیکن راه درازی را در پیش داریم. گام بعدی مربوط ما افغان‌ها می‌شود.
نتایج انتخابات ریاست جمهوری هر چه باشد؛ اما یک چیز واضح است، صلح  اولویت دولت است و می باشد که اکنون یکبار دیگر با رای دادن مردم به حکومت این اولویت تقویت می‌شود.
گام بعدی در راستای رسیدن به صلح نیز مانند گام اولی توسط افغان‌ها برداشته خواهد شد. در فبروی ۲۰۱۸ محمد اشرف غنی به طالبان پیشنهاد مذاکرات بدون قید و شرط صلح را داد، که تا امروز نیز پا برجا است. در ماه جون یک رویدادی به وقوع پیوست که تصور آن نمی شد – آتش بس سراسری سه روزه در روزهای عید سعید فطر. این امر به افغان‌ها باور شکست‌ناپذیری را داد که صلح ممکن است و به اثبات رسید که حکومت توانایی مذاکره مستقیم با مخالفان مسلح را دارد.
در ماه نوامبر رییس جمهوری کشور نقشه راه صلح حکومت را پیشکش کرد و یک تیم مذاکراتی را اعلام کرد. از آغاز سال ۲۰۱۹ افغانستان مسیرش را بسوی صلح با مشوره‌های سراسری با افغان‌ها ادامه داد.
در این مورد زنان افغان لایق بیشترین امتیاز هستند؛ زیرا منحیث اولین گروه از شهروندان افغانستان بر محور اجندای صلح بسیج شدند. در ماه فبروری ۱۵۰۰۰ زن از ۳۴  ولایت با هم روی شرایط توافقنامه صلح مشورت نمودند که برای شان قابل قبول باشد. بعدا ۳۰۰۰  تن آن‌ها در شهر کابل برای اعلام پشتیبانی از این اجندا با هم جمع شد.
در ماه اپریل حکومت جرگه تاریخی ملی مشورتی صلح را فراخواند و در آن خواستهای افغانان در توافقات صلح مشخص شد.
هر کدام این اقدامات گام‌های بزرگی است که رهبری آن را افغانها به عهده دارند و زمینه را برای رفتن بسوی یک صلح همه‌شمول، پایدار و باعزت برای تمام افغان‌ها فراهم می سازد و تحرک بیشتر ایجاد می کند.
ما در حالی که آماده برداشتن گام بعدی در این روند هستیم، تعهد به اصول پایداری، شمولیت و باعزت بودن صلح را داریم. مردم افغانستان به منظور توقف فوری خون‌ ریزی خواهان آتش‌ بس هستند؛ آنان می‌خواهند که گفت‌گوها میان حکومت افغانستان و طالبان صورت گیرد و تقاضا دارند که جمهوری اسلامی منحیث تهداب ملت – دولت ما بقا داشته باشد. ما نه تنها می‌خواهیم که دست آوردهای خویش را حفظ کنیم؛ بل که خواهان حفظ بنیادی هستیم که امکان ارتقای دست آورد‌های موجود را برای ما می‌دهد.
ما در این روند از مساعدت‌های شرکای بین المللی استقبال کرده ایم که با اصول تأمین صلح ما مطابقت داشته و روند صلح به رهبری افغانان‌را حمایت کرده اند. صلح هدف مشترک و تروریزم دشمن مشترک ما است و نباید در یک استعجالیت غیر واقعی صلح، تروریستان را تقویت کنیم.
من می‌خواهم از دوستان و شرکای بین المللی ما که تلاش‌های صلح ما را حمایت نموده اند تشکری کنم، از جمله ایالات متحده امریکا، اتحادیه اروپا، جرمنی، ناروی، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اندونیزیا، ازبکستان و سایر کشورها.
امروز افغانان در خط اول جنگ علیه تروریزم جهانی قرار دارند تا دیگران در کشور ‌های شان در صلح باشند؛ اما صلح یک وضعیت دایمی نیست؛ بلکه صلح خواهان توجه و ارزیابی تازه و دوامدار است که توسط شرکای به عهده گرفته می‌شود که ارزش‌های هم‌سان را به اشتراک می‌گذارند. تروریست‌های که سربازان افغان با ایشان در نبرد هستند، به همه ما جهان‌یان یک تهدید می‌باشند.

تروریزم به همان اندازه که یک مفکوره بوده،  نوعی از خشونت نیز است. ما باید در راستای تفکیک ایدیالوژی‌های حمایوی تروریزم، در هر‌جای که وجود داشته باشند، با هم یکجا کار کنیم. رویکرد تحمل نا پذیر  که مکررا از آن یاد می شود، نباید پس از این تنها یک موضوع بحث باشد؛ بل که باید به یک امر اقدام طلب تبدیل شود. ما نیازمند همکاری عمیق‌تر و اقدامات قاطع‌تر در منطقه هستیم.
یک رویکرد تقویت امنیت جمعی که باید توجه گسترده ای به فعالیت های جرمی فرامرزی به حیث یک کل را داشته و رفت و آمد جنگجویان تروریست، سربازگیری آنان و منابعی را که موجب می شود جانی و کشنده باقی بمانند، در نظر گرفته شود.
مبارزه علیه تروریزم اساس مشارکت مهم ما با ایالات متحده و شرکای ناتو را شکل میدهد که افغانستان به آن قویاً متعهد باقی می ماند.
من مراتب همدردی خویش را به تمام اعضا و خانواده های نظامیان، نه تنها نیروهای ملی امنیتی و دفاعی افغان؛ بلکه تمام آنانی که از کشورهای مختلف، دوشا دوش نیروهای ما جنگیده و زندگی خویش را قربانی کرده اند، ابراز میدارم. ما افغانان ‌ هیچ‌گاه قربانی‌های شما را فراموش نمی‌کنیم و سپاسگزار شما هستیم.
آقای رییس!
طوری‌که بحث‌های مجمع عمومی نشان داد، تروریزم و منازعه تنها یک جفتی از تهدیدات متعدد امروزی هستند. تأثیرات زیان‌آور تغییرات اقلیمی و بحران انسانی نیز اولویت‌های اند که افغانستان همه روزه از آنها متضرر می‌شود. این چالش‌ها را می‌توان فقط از یک میزان و محدودهی جدید همکاری‌های بین‌المللی از بین برد. اگر خواهان برطرف سازی این چالش‌ها هستیم و آرزو داریم که اهداف توسعه پایدار را برآورده کنیم، باید نگاه فراتر از منافع شخصی داشته باشیم.
افغانستان در انجام این تعهدات با تلفیق آنها با اجندای انکشاف ملی و اهداف توسعه پایدار سرمایه گذاری کرده است. این اهداف در چارچوب ملی صلح و انکشاف افغانستان و برنامه‌های اولویت ملی ما جا داده است.
از آنجا که اقتصاد افغانستان هنوز هم اکثراً زراعتی بوده، بناءً اثرات منفی تغییرات اقلیمی را به پیمانه زیاد تجربه کرده است. خشک‌سالی طولانی مسله‌ای حیات و ممات برای مردم ما است، بسیاری از مردم ما خانه‌های خویش را رها کرده و در فقر شدید قرار دارند. این یک مسله‌ یی است که ما هنوز هم در تلاش یافتن راه‌های حل دراز مدتی هستیم و در عین حال کمک‌های عاجل بشردوستانه را برای آسیب‌دیدگان فراهم می‌کنیم.
هفته گذشته نشست سران کشورها در مورد تغییرات اقلیمی بالای استعجالیتی تاکید کرد که  اقدامات جدید به منظور کاهش اثرات این خطر را نیازمند می‌باشد. ما این بحث‌های مهم را در کنفرانس آینده تغییرات اقلیمی که در ماه دسمبر در کشور چیلی برگزار می‌شود، ادامه خواهیم داد.
جناب رییس!
می‌خواهم سخنان خویش را با یک پیام آینده‌نگر با محوریت تعهد سازمان ملل متحد به پایان برسانم. سفر بیرون آمدن مجدد افغانستان از آواره‌ها و رفتن به سوی پیشرفت دوامدار، گواه اهمیت همکاری‌های بین المللی و چند جانبه می باشد.

افغانستان امسال صدمین سالگرد استرداد استقلال کامل خود را جشن گرفت. در دو دهه اخیر این قرن، شما با ما کمک کردید که مردم سالاری را به میان بیاوریم. اکنون ما بر تهداب قوی آن به اطمینان ایستاده هستیم و بسوی خودکفایی، رفاه و صلح به پیش می‌ رویم.
افغانستان نوین در حال تحول به مرکز همکاری‌ها، وصل و انکشاف در منطقه می‌باشد. ابتکاراتی به رهبری افغان‌ها مانند روند استانبول – قلب آسیا و کنفرانس همکاری های اقتصادی منطقه یی در مورد افغانستان از قبل منافع اقتصادی را برای ما به وجود آورده و مرزهای جدید تجارت و تحرک اموال، مردم و مفکوره ها را در سراسر آسیای جنوبی و مرکزی باز کرده است.
حالا گفته می توانیم که دموکراسی افغانستان یک تجربه کامیاب است که نه تنها به افغانان بل که به همه ما و شما مربوط می‌شود.
آقای رییس!
بلي، زمان پیشرفت ما را شاهد بوده است؛ ولی زمان هنوز هم برای ما درد جانکاه است. افغان‌ها بر مرگ هر هموطن شان زجر می کشند و ما هر لحظه‌ای را که در آن زندگی یک افغان از دست می رود، سوگوارانه سپری می‌کنیم.
ماموریت ما آوردن صلحی است که به دردهای تمام افغان‌ها نقطه پایان بگذارد. تنها با صلح هر افغان می تواند آزادی‌ها و فرصت‌های دموکراسی یی را تجربه نماید که ما برای آوردن آن قربانی‌های زیادی را متحمل شده ایم. هیچ افغان تا زمانی در صلح و آزادی زندگی کرده نمی‌تواند که هر هموطن ما به صلح و آزادی نرسد و آن روزی است که ما برای آن زندگی کرده، کار می‌کنیم و می‌دانیم که به این چنین روزی در هم‌بستگی با دوستان و شرکای بین المللی خویش خواهیم رسید.
زند گی صلح آمیز تنها برای ما یک آرزو نیست؛ بلکه به آن باورمند می باشیم.
تشکر. نالان