تبصره

کابل/ ۱۱حوت/ باختر
با امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان٬ راه برای مذاکرات میان افغانان هموار شد.
مفسر آژانس باختر می نگارد؛ نمایندگان امریکا و طالبان روزگذشته توافقنامه صلح را در دوحه٬ امضا کردند و به این ترتیب این دو٬ با گذار از مراحل دشوار٬ اکنون راه دوستی و همکاری را در پیش گرفته اند.
یکی از مواد توافق شده٬ خروج نیروهای خارجی از افغانستان است. در حالی که طالبان جنگ شان را٬ که به آن٬ جهاد در برابر اشغال خارجی نام نهاده بودند٬ توجیه می کردند.  با امضای این توافق نامه٬ چگونگی حضور نیروهای خارجی در افغانستان اکنون یک مساله حل شده است.
اگر به عمق ماجرای افغانستان که از چهل سال به این طرف ادامه دارد٬ دقیق شویم تجاوز و مداخله بیرونی عامل اصلی این ماجرا است.
در این جای شک نیست که خارجی ها همچو گذشته برنامه شان را در قبال افغانستان و منطقه دارند و منافع ثابت شان را دنبال می کنند.
در نشست دوحه نمایندگان حدود سی کشور شرکت داشتند٬ و با صحه گذاشتن بر توافق صلح میان امریکا وطالبان در ظاهر امر٬ شکل گیری تحولات بعدی را به دوش افغانان گذاشتند و این پیام را دادند که این افغانان اند که باید برای حل مسایل بعدی کشور شان دست به کار شوند.
در چنین یک حالت٬ باید به فکر یک تحول اساسی در جامعه شان باشند.
امریکا با امضای توافق صلح با طالبان در حقیقت٬ به تضاد ارزشی خود با گروه طالبان خاتمه بخشید٬ در وجود چنین یک چرخش٬ چرا افغانان نتوانند٬ تضادهای کاذب را که بیشتر از ماجراجویی های بیگانگان شکل گرفته است٬ خاتمه بخشند و راه رسیدن به یک جامعه مرفه و عاری از تضاد را برای خود ترسیم کنند.
راه افتادن روند حل سیاسی جنگ افغانستان به سود همه و در گام نخست به سود افغانان است٬ در حالی که ادامه جنگ منافع دیگران را تامین و منافع افغانان را تخریب می کند.
حل سیاسی بحران در کشور٬ وقتی تحقق می‌یابد که طالبان با جمهوری اسلامی افغانستان مذاکره کنند٬افغانستان متعهد است که به عقب بر نمی گردد و افغانستان نو دوباره به آنانی که با ایجاد پروژه های استخباراتی٬ سرنوشت این کشور و مردم آن را به بازی گرفته بودند٬ منتقل نمی شود.
‌بین افغانستان کنونی با افغانستان دهه هفتاد خرشیدی فرق زیادی وجود دارد. افغانستان دهه هفتاد خرشیدی یک کشور منزوی بود٬ در حالی که افغانستان امروز در وجود یک هویت قوی حقوقی با جامعه‌ جهانی وصل است و ارزش های چون٬ موجودیت قانون اساسی٬ نظام منتخب٬ اردوی فعال وبا درایت٬ تحمل فعالیت رسانه یی٬ احزاب سیاسی و فعالیت های مدنی٬ حضور فعال زنان در سیاست و اقتصاد٬ آموزش و بهداشت نمونه های از ارزش های است که مردم افغانستان به آن پابند اند.
این موارد٬ مشروعیت نظام جمهوری و روند مردم سالاری را در افغانستان تقویت کرده است.
برای طالبان لازمی است که دید شان را متناسب با وضعیتی کنند که افغانستان کنونی دارد.
این کشور دیگر تحمل تک روی و فضای بسته سیاسی را ندارد٬ بل مردم افق را روشن و پر از امید را دنبال می کنند و درایت پذیرش دیگران را دارند. تحلیل سیاسی