مولانا سمیع الحق ملا سیاسی پاکستان بازهم دروغ گفت

کابل باختر/ 15/ حوت
مولانا سمیع الحق چهرۀ افراطی درمیان حلقات مذهبی – سیاسی پاکستان  و پدر طالبان اکنون دیپلومات شده ضمن آنکه روند مذاکرات با طالبان پاکستانی را با حکومت آن کشور به پیش میبرد میخواهد به اصطلاح عوامل نا امنی در پاکستان را نیز مشخص سازد و از آن مردم پاکستان را آگاه نماید .
مولانا سمیع الحق که چندین مدرسه دینی را در ایالت اکوره ختک خیبر پشتونخواه رهبری و در این مدارس صدها طلاب آموزش های نظامی می بینند و به جنگ افغانستان اعزام میشوند،  استخبارات افغانستان ، هند و امریکا را عامل نا امنی ها در پاکستان میداند و می گوید، این کشورها نمی خواهند در پاکستان صلح و امنیت تامین شود و از طالبان پاکستان میخواهد که این حساسیت را درنظر گیرند و به اصطلاح دشمن کشور شان را بشناسند .
مولانا سمیع الحق که گفته میشود ارتباطات نزدیک با استخبارات پاکستان دارد ضمناً از همسویی نظامیان آن کشور سود میبرد .
درحال حاضر دهها مدرسه دینی این مولانا در اکوره ختک و جاهای دیگر پاکستان فعال است که مصارف آن به میلیون ها روپیه پاکستانی بالغ میگردد که تمویل آن از توان مولانا سمیع الحق و یا خیرات مردم محل بالا بوده به جز از آنکه حلقه های بیرونی آن را تمویل کنند و خود مولانا از آن نیز چیزهای را نصیب میشود.
شاهدان عینی میگویند که دهها مربی نظامی درجامه عالم دینی برای طلاب این مدارس آموزش های نظامی میدهند در حالیکه آموزش های نظامی به مدارس دینی توجیه شده نمیتواند.
در گذشته مولانا سمیع الحق بارها از جهاد در افغانستان، هند، آسیامیانه و حالا سوریه سخن گفته است مگرجهاد در پاکستان را نفیه میکند .
او اسلحه امریکایی را در نزد ارتش پاکستان و طالبان افغان و طالبان پاکستان جایز میداند، مگر مجهز شدن ارتش افغانستان را با چنین اسلحه ، مجهز شدن با اسلحه کفر میداند و تکفیر قتل عسکر افغان را میدهد.
به تازه گی این آقا که ظاهراً عالم دینی است و به نمایندگی از طالبان با دولت پاکستان مذاکره میکند از طالبان پاکستان خواسته است که روند کامیاب مذاکره با دولت شان در پیش گیرند زیرا دشمن از این فرصت استفاده میکنند و مشکلات بیشتر را متوجه پاکستان میسازد.
از دیدگاه مولانا سمیع الحق هند، افغانستان و امریکا دشمن پاکستان است، مگر مولانا سمیع الحق از کمک اخیر یک ملیارد دالری امریکا برای دولت پاکستان یاد نکرد و از تفاهم اخیر استخبارات دو کشور امریکا و پاکستان در خصوص عملیات مشترک علیه شبکه حقانی سخن نگفت، از حرف های مولانا معلوم میشود که او میکوشد تا دید ذهن و روان مردم عوام پاکستان را متوجه مسایل عاطفی سازد و احساسات آنان را بدست آورد. در حالیکه همه میدانند طالبان یک پروژه اند و درحال حاضر این پروژه در پاکستان تا اندازه از کنترول خارج شده است و تنها چهره های مذهبی که زیر بار نظامیان و مدیون کمک های مالی استخباراتی ها اند میتوانند این جریان را دو باره رام سازند. بخصوص رام ساختن جریان طالبان آنهم درشرایط که دولت افغانستان از امضای قرارداد همکاری های امنیتی خود داری کرده است و پروسه انتخابات ریاست جمهوری دراین کشور آغاز گردیده و برای تحت فشار قراردادن طالبان و تخریب پروسۀ انتخابات به طالبان به عنوان نقطه فشار و وسیله ابزار ضرورت است و این مولانا های سیاسی اند که میتوانند کاری نمایند.
هرگاه به واقعیت های موجود درمنطقه نگاه کنیم این پاکستان بوده که باعث نا امنی نه تنها درمنطقه بل در بخش های دیگر از جهان گردیده است، زیرا پاکستان غرض رسیدن به اهداف مشخص خود در هند و افغانستان ایجاد مدارس دینی را در آن کشور گسترش داد ، انگیزه جهاد را ترویج داد و درکنار مسایل امنیتی، مغز شویی، آموزش های نظامی، فعالیت های تخریبی، دهشت افگنی را شامل نصاب آموزش مدارس دینی ساخت و اکثریت مدارس دینی در پاکستان جز لست شبکه های سازمان استخباراتی پاکستان شد و از سوی آنان تمویل گردید و این پروسه تاکنون ادامه دارد، ترویج افراطیت در میان مدارس دینی و سازمان مذهبی پاکستان تا اندازه رشد نمود که اکنون اکثریت مطلق این مدارس و سازمان ها از کنترول خارج شده اند، حساسیت های قومی و ازدیاد حملات بر اقلیت های مذهبی و دینی در پاکستان که حالا یک بُعد بزرگ اجتماعی در پاکستان است حاصل سیاست های نا عاقبت اندیشانه نظامیان و استخبارات پاکستان است زیرا نظامیان و دستگاه استخباراتی برچهره های چون مولانا سمیع الحق، مولانا فضل الرحمان، مولانا طاهری و دیگران سرمایه گذاری زیادی کردند که حالا طمع و توقع آنها زیاد است و هر روز از مردم پاکستان باج میگیرند . مگر دشمن مردم پاکستان، افغانستان و هند را معرفی میدارند .
آنها باید بدانند که مردم پاکستان آگاه اند که خون آنها را کی میریزد و کی باعث قتل فرزندان آنها در مسجد، کلیسا، مکتب و محکمه میشود و بالاخره خود با چادری فرار میکنند، هویت مولانا های سیاسی نزد مردم پاکستان افشا است و دوستی مردم افغانستان با آنها نیز ثابت است، نیاز نیست که کسی تهمت بندد.