متن کامل بیانیه رئیس جمهور اوباما

موضوع: حضور نظامی امریکا در افغانستان

کابل باختر 24 میزان

ماموریت جنگی امریکا در افغانستان در دسمبر سال گذشته از بیشتر از 13 سال از زمانی که کشور ما در 9/11 مورد حمله القاعده قرار گرفت، بشکل مسئوولانه به اتمام رسید. این نقطه عطف با شجاعت و مهارت پرسونل نظامی، استخباراتی، و ملکی کشور ما حاصل گردید. آنان با مهارت و دلیری و فوق العاده در افغانستان خدمت کردند، و بجاست بطور خاص از 2200 امریکایی میهن پرست که جانهای شانرا در افغانستان از دست دادند نیز یاد کنیم.

سال گذشته من با نیروهای ما در افغانستان دیدار کردم تا از آنان به نمایندگی از یک ملت سپاسگذار و قدردان تشکر نمایم. به آنان گفتم به پیشرفت هایی که آنان در تحقق آن نقش داشته اند افتخار کنند. آنان ضربات سنگین به رهبری القاعده در مناطق قبایلی وارد نمودند، اسامه بن لادن را به عدالت کشانیدند، از حملات تروریستی جلوگیری کردند و زندگی امریکاییان را نجات دادند. آنان طالبان را عقب راندند تا مردم افغانستان کنترول مناطق شان را بدست گیرند، دختران شان را به مکتب بفرستند، و زندگی خود را بسازند.

عساکر ما به نیروهای افغان آموزش دادند تا آنان مسئوولیت رهبری تامین امنیت کشور شانرا بعهده گیرند، و امنیت مردم افغانستان را در انتخابات تاریخی تامین نمایند – انتخاباتی که به اولین انتقال قدرت به شیوۀ دموکراتیک در تاریخ افغانستان منجر گردید.

اکنون نیروهای امریکایی مشغول گزمه زنی در دهات یا دره های افغانستان نیستند. نظامیان ما در جنگ زمینی برضد طالبان اشتراک نمی کنند. آن ماموریت ها حالا از آن افغانهاست، آنان مسئوولیت کامل تامین امنیت در کشور شان را بعهده دارند.

اما آنچنانکه قبلاً گفته ام، درحالیکه ماموریت جنگی امریکا در افغانستان به اتمام رسیده، تعهد ما به افغانستان و مردم آن کشور همچنان ادامه دارد. بحیث سرقوماندان اعلی اجازه نخواهم داد تا افغانستان بحیث پناهگاه امن برای تروریستان استفاده شود تا آنان بار دیگر بر ملت ما حمله کنند. به همین خاطر نیروهای ما مصروف دو ماموریت محدود اما مهم باقی خواهند ماند: آموزش نیروهای افغان، و حمایت از عملیات های ضد تروریزم بر ضد اعضای القاعده.

البته در مقایسه با صدهزار عسکر که ما در گذشته در افغانستان داشتیم، امروز کمتر از ده هزار نیرو حضور دارند و از این ماموریت های بسیار متمرکز حمایت می کنند. من بطور منظم با تیم امنیت ملی خود و فرماندهان در افغانستان ملاقات می کنم تا بطور متدوام از وضعیت در افغانستان بررسی های صادقانه داشته باشیم، تا در مورد اینکه استراتژی ما در کجا مؤثر است و در کجا به انعطاف بیشتر نیاز داریم تصمیم گیری کنیم.

من بارها به تکرار گفته ام که استراتژی ما باید متمرکز بر ایجاد ظرفیت پایدار افغانی و خودکفایی باشد. و هر وقتی ما به نیروی بیشتر برای پیشبرد این هدف نیاز داشته ایم، و یا به تغییرات در تقسیم اوقات نیاز داشته ایم، ما آن تغییرات را انجام داده ایم.

امروز میخواهم مردم امریکا را در جریان تلاش های ما قرار دهم. از زمان به دوش گرفتن نقش رهبری تامین امنیت در اوایل این سال نیروهای افغان ایستادگی کرده اند. این اولین فصل جنگی است که در جریان آن افغانها بیشتر اوقات بر ظرفیت های خود متکی بوده اند، و آنان شجاعانه و دلاورانه برای کشور شان می رزمند. نیروهای افغان به کنترول شان بر بیشتر ساحات شهری ادامه دادند. و در حالاتی که طالبان دستاورد داشته اند، چنانکه در کندز، نیروهای افغان با حمایت ائتلاف قادر به عقب راندن آنان گردیده اند.

این با قربانی هایی زیاد بدست آمده. تنها امسال هزاران تن از اردو و پولیس افغان و نیز افراد ملکی جانهای شان را از دست داده اند.

در عین زمان نیروهای افغان به حدی که باید توانا باشند نیستند. آنان در حال کسب توانایی های حیاتی در عرصه های استخبارات، لوجستیک، هوایی، فرماندهی و کنترول می باشند. همچنان، طالبان دستاوردهایی داشته اند، بخصوص در ساحات دهاتی، و آنان تا هنوز می توانند حملات مرگبار بر شهرها – بشمول کابل- راه اندازی کنند. بیشتر این قابل پیشبینی بود: در وقت انتقال ما میدانستیم که طالبان تلاش خواهند کرد تا از خروج ما از بعضی از ساحات بهره گیری نمایند، و اینکه توانمند شدن نیروهای امنیتی افغان وقتگیر خواهد بود.

فشار پاکستان باعث شده تا اعضای القاعده بیشتر وارد افغانستان شوند، و شاهد ظهور داعش نیز بوده ایم. نتیجه اینکه در ساحات کلیدی کشور شرایط امنیتی تاهنوز شکننده است. و در بعضی از ساحات خطر تشدید نیز وجود دارد. خوشبختانه حکومت وحدت ملی تحت رهبری رئیس جمهور غنی و رئیس اجرایی عبدالله خواهان مشارکت قوی با ایالات متحده می باشد.

در جریان بازدید آنان در اوایل امسال، رئیس جمهور غنی و من روی ادامۀ همکاری در امر مبارزه با تروریزم توافق کردیم، و رئیس جمهور غنی خواهان ادامه حمایت همزمان با توانمندتر شدن نیروهای افغان گردید.

بعد از مشوره با تیم امنیت ملی خود، و همچنان شرکای بین المللی ما و اعضای کنگره، رئیس جمهور غنی و رئیس اجرایی عبدالله، میخواهم مراحل زیرین را اعلام نمایم، مراحلی که باور دارم بهترین امکان برای موفقیت پایدار در افغانستان را بوجود می آورد:

اول: من تصمیم گرفته ام تا رقم فعلی حضور 9800 عسکر را تا اواخر سال 2016 در افغانستان حفظ نمایم. ماموریت آنان تغییر نخواهد کرد. عساکر ما بر دو هدف محدود که قبلاً ذکر کردم متمرکز خواهند ماند: آموزش نیروهای افغان، و تعقیب القاعده. ادامه حضور فعلی ما تا اواخر سال آینده، بجای خروج زودهنگام، ما را قادر خواهد ساخت تا به تلاشهای خود در آموزش و همکاری و تقویت نیروهای افغان درین فصل جنگی و در فصل آینده ادامه دهیم.

دوم: من تصمیم گرفته ام تا بجای محدود ساختن حضور ما در سطح یک سفارت تا ختم سال 2016، ما تعداد 5500 نظامی و تعداد محدود پایگاه ها – بشمول بگرام، جلال آباد در شرق، و قندهار در جنوب را همچنان حفظ خواهیم کرد. مجدداً تاکید میکنم که ماموریت تغییر نخواهد کرد. عساکر ما بر آموزش افغانها و عملیات های مبارزه با تروریزم تمرکز خواهند کرد، این پایگاه ها زمینه حضور و دسترسی را که نیروهای ما برای انجام ماموریت شان نیاز دارند فراهم خواهد کرد.

ازین منظر افغانستان یک جزء کلیدی شبکه همکاریهای مبارزه با تروریزم است که ما به آن ضرورت داریم، از جنوب آسیا تا افریقا، تا بتوانیم بشکل فراتر و سریع با تهدیدات تروریستی مبارزه کنیم و از حملات بر کشور خود جلوگیری کنیم.

سوم: ما با متحدین و شرکای خود کار خواهیم کرد تا مراحلی را که امروز اعلام می کنم با برنامه حضور خود در افغانستان بعد از سال 2016 وفق دهند. ما در افغانستان عضوی از ائتلاف متشکل از 42 کشور هستیم، و متحدین و همکاران ما در ناتو می توانند نقش حیاتی در کمک به تقویت نیروهای افغان ایفا کنند، بشمول احترام به حقوق بشر.

و در نهایت به دلیل اینکه حکومتداری و توسعه بنیاد ثبات و پیشرفت در افغانستان را تشکیل می دهد، ما به حمایت خود از تلاشهای ایجاد اصلاحات حیاتی رئیس جمهور غنی و حکومت وحدت ملی ادامه خواهیم داد. والیان جدید تقرر حاصل نموده اند، و رئیس جمهور غنی در راستای مبارزه با فساد، تقویت نهادها، و تقویت حاکمیت قانون تلاش می کند.

دیروز به رئیس جمهور غنی و رئیس اجرایی عبدالله خاطر نشان ساختم که تلاشهایی که باعث پیشرفت و تامین عدالت گردد حمایت ایالات متحده را با خود خواهد داشت. و ما نمی توانیم اهمیت حکومتداری را از موضوع امنیت جدا فرض کنیم. به همان میزان که اصلاحات عملی می شود، به همان اندازه اوضاع امنیتی بهبود خواهد یافت.

ما همچنان در مورد حمایت امریکا از پروسه صلح به رهبری افغانها صحبت نمودیم. حالا باید این موضوع به طالبان و همه کسانی که مخالف پیشرفت افغانستان اند واضح باشد که تنها راه تحقق خروج کامل نیروهای خارجی و امریکایی از افغانستان این است که آنان به راه حل سیاسی با حکومت افغانستان دست یابند. همچنان پناهگاه ها برای طالبان و دیگر تروریستان باید نابود گردد.

هفته آینده من میزبان نواز شریف نخست وزیر پاکستان خواهم بود و من بار دیگر از تمام جوانب در منطقه خواهم خواست تا بر طالبان فشار وارد نمایند تا آنان به میز مذاکره بر گردند، و خواهم خواست تا نقش خود در تلاش برای امنیت که افغانها سزاوار آن است را ایفا نماید.

در ختم سخنانم میخواهم مستقیماً با کسانی که زندگی آنان مستقیماً از تصمیم امروزی من متاثر می گردد صحبت نمایم. به مردم افغانستان که رنج بسیار را تجربه کرده اند: تعهد مردم امریکا به شما و به افغانستان امن، باثبات، و متحد همچنان پابرجاست. هردو ملت اساس روابط استراتژیک را برای درازمدت تهداب گذاری کرده اند. و امروز نشانی از ادامه تعهد امریکا در حمایت از شما در راستای آبادانی و ساختن کشور شماست.

به زنان و مردان که لباس نظامی به تن دارند: این را میدانم که اثرات این تصمیم این است که تعدادی از شما شاید مجدداً به افغانستان اعزام شوید. با ختم ماموریت جنگی ما، دیگر شرایط مثل این نیست که مثلاً در سال 2010 حدود 500 تن امریکایی و بیشتر از آن زخمی شدند. اما افغانستان باز هم خطرناک است. بیست و پنج امریکایی شجاع امسال جانهای شانرا در آن کشور از دست داده اند.

من به آسانی شما را در شرایطی که زندگی تان در خطر است قرار نمی دهم. این جدی ترین تصمیمی است که من میگیرم. من از تبعات جنگ و شرایط آنانیکه در جنگ زخمی شده اند در وقت بازدید از آنان در شفاخانه ها آگاهی دارم، و خود را در اندوه فامیل های قربانیان جنگ عراق شریک میدانم. اما بحیث سرقوماندان اعلی شما من باور دارم این ماموریت برای منافع امنیت ملی ما در جلوگیری از حملات تروریستی بر شهروندان و کشور ما حیاتی است.

و به مردم امریکا: من میدانم که شما ازین جنگ احساس خستگی دارید. چنانکه میدانید من حامی نظریه جنگ بی پایان نیستم. و من بارها بر ضد تصمیم به اشتراک در برخوردهای نظامی خاتمه ناپذیر که منفعتی برای منافع حیاتی امنیتی ما ندارد ایستادگی کرده ام. اما با درنظرداشت خطرات، و نیز فرصت داشتن یک متحد باثبات و متعهد که با ما در جلوگیری از بروز تهدیدات متعهد بماند، و با درنظرداشت اینکه ما یک ائتلاف بین المللی را با خود داریم، من به این قانع شده ام که ما باید این تلاش را بخرچ دهیم.

در حکومت افغانستان ما شریک داریم که خواهان کمک ماست. و هدف ما و اکثریت مردم افغانستان مشترک است. ما توافقنامه دوجانه امنیتی داریم که راهنمای همکاری ماست. هر روز نیروهای افغان مصروف مبارزه بوده و برای حفظ کشور خود قربانی میدهند. آنان توقع ندارند ما این کار را برای آنان انجام دهیم. در مورد محصل نظامی افغان صحبت می کنم که از دوران طفولیت شاهد بمبگذاری ها و حملات بر افراد بیگناه ملکی بوده و گفت بخاطر همین تصمیم گرفتم به اردوی ملی پیوسته و در راستای حفظ زندگی افراد ملکی تلاش کنم.

یک افسر پولیس که طریقه خنثی سازی مواد انفجاری را فراگرفته بود گفت میدانم که کاری خطرناک است، اما پوشیدن لباس نظامی افغانستان و خدمت به مردم و دفاع از کشور همیش آرزوی من بود. و یا یک کوماندو که در چندین ماموریت اشتراک داشته که گفت اگر داستان زندگی خود را برایت بگویم، شاید خودم گریه کنم.

او گفت بخاطری خدمت می کند که هرچه زدوتر صلح حکمفرما شود، زمینه تعلیم فراهم می شود، و اتحاد ما قوی تر می شود. تنها در آن صورت افغانستان قادر خواهد بود تا برای خود بایستد. هموطنان من، افغانستان بعد از سالهای جنگ کشوری کامل نخواهد بود. افغانستان یک کشور فقیر است که باید برای انکشاف خود تلاش زیاد بخرچ دهد.

مشکلات در ساحاتی همچنان باقی خواهد بود. اما کسانی مثل اینها برای کشور خود می رزمند. اگر آنان به ناکامی مواجه شوند، این امنیت همۀ ما را به خطر خواهد انداخت. و ما برای افغانستان باثبات سرمایه گذاری هایی زیادی نموده ایم. افغانها در حال دستیابی به پیشرفت های مشکل اما جدی اند. این تمدید حضور محدود اما منطقی ما، با توجه به اینکه به ماموریت های محدود متمرکز می مانیم، می تواند باعث تغییر در وضعیت گردد. این کاری درست است که انجام می دهیم.

خداوند نظامیان ما و همه آنانی را که امنیت ما را تامین می کنند، و امریکا را در پناه خود داشته باشد.