کابل 9 قوس – باختر
قرار است نشست پیمان همکاریهای شانگهای فردا با اشتراک اعضای دایمی و ناظر به گونۀ آنلاین یا مجازی برگزار شود.
این نشست به خاطر همهگیری ویروس کرونا به صورت مجازی برگزار میشود، رهبران ۸ کشور عضو و ۴ کشور ناظر اشتراک کنند.
گفته می شود که رییس جمهور اشرف غنی هم در این نشست سخنرانی خواهد کرد.
چین، روسیه، قرغزستان، قزاقستان، اوزبکستان، تاجکستان، هند و پاکستان اعضای دایمی پیمان همکاری شانگهای استند اما افغانستان، ایران، بلاروس و منگولیا در این پیمان ناظر اند.
همچنان گفته می شود ترکمنستان به عنوان مهمان در نشست فردا اشتراک خواهد کرد.
سازمان همکاری های شانگهای در سال ۱۹۹۶ به منظور خلع سلاح سازی مرزها -به خصوص مرزهای آسیای میانه و چین- به میان آمده است .
تحلیل گران اهداف اصلی ایجاد سازمان همکاریهای شانگهای رااعتماد متقابل میان دولتهای عضو، همکاریهای مؤثر، صلح، ثبات و امنیت منطقه یی و به میان آوردن یک نظام جدید اقتصادی و سیاسی در جهان می خوانند
به گفته تحلیل گران سیاسی بازیگران اصلی این سازمان روسیه و چین استند و نقش آنان در تشکیل این سازمان کاملاْ بارز و حیاتی است.
سازمان همکاریهای شانگهای تصمیم گرفت تا افغانستان را به صورت مستقیم در سال ۲۰۱۲ از کشورهای تحت بررسی این سازمان به عضو ناظر تبدیل کند که هم مرز بودن با آسیای میانه از عمدهترین دلایل آن است.
هم اکنون این سازمان تروریزم، افراطیت مذهبی و جدایی طلبی را همچون اصلی ترین تهدیدها در برابر کشورهای عضو این سازمان میدانند، اما رقابت روسیه و چین سبب شده است تا این سازمان تا اکنون مؤثریت خاصی برای افغانستان نداشته باشد.
کشورهای عضو شانگهای در بخشهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، آموزش و پرورش، تجارت، انرژی و ترانسپورت با هم همکاری میکنند. این سازمان علاوه بر این، ساختار ضد تروریستی منطقه یی یا Regional Antiterrorism Structure را نیز دارا اند که به هدف مبارزه با تروریزم فعالیت میکند. اعضای این سازمان در همکاریهای نظامی، استخباراتی و مبارزه با تروریزم سهم گرفته و در بعد اقتصادی نیز میخواهند ساحهیی آزاد تجاری (بدون گمرکات) را میان خود ایجاد کنند.
از آن رو که افغانستان هم مرز با آسیای میانه است و در صورتی که افغانستان ناامن باشد، امکان ناامنی آسیای میانه و چین نیز میرود، صلح در افغانستان میتواند به سود تمامی کشورهای عضو سازمان همکاریهای شانگهای تمام شود. روسها به خوبی این موضوع را درک کردهاند که در صورتی که افغانستان به میدان جدید جنگی گروههای تروریستی و به خصوص داعش مبدل شود، آسیای میانه و به خصوص سه کشور هم مرز با افغانستان ناامن خواهند شد. بنا بر این، برای هر نوع مبارزه با تروریزم و افراطیت مذهبی باید نقش افغانستان را در نظر بگیرند. همین امر باعث شد تا افغانستان به عضو ناظر در این سازمان مبدل شود.
از سویی، کشت مواد مخدر و قاچاق آن به این کشورها نیز از نگرانیهای اساسی اعضای این سازمان است. آنان بر این باور اند که در صورتی که افغانستان امن باشد، میتوانند به خوبی علیه قاچاق و کشت مواد مخدر مبارزه کند.
ماری نبرد آیین