روحانی و آینده ایران

کابل باختر/ 27/ جوزا

حسن روحانی درانتخابات اخیرریاست جمهوری آن کشور با کسب اکثریت مطلق آراء به عنوان هفتمین رییس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.

انتخاب روحانی که توانست با کسب حدود نزده میلیون رای پنج رقیب خود را به حاشیه راند درحالی صورت میگیرد که جامعه سیاسی ایران عملاً میان دو جناح اصلاح طلبان و محافظه کاران که به مرجع ولایت نزدیک اند تقسیم شده است.

 حسن روحانی به عنوان یک چهره اصلاح طلب در حالی به عالی ترین مقام اجرائیوی ایران دست میابد که جمهوری اسلامی با مشکلات متعدد از تحریم های سازمان ملل متحد گرفته تا تحریم های کشور های امریکایی و اروپایی مواجه است، ضمناً این کشور به حمایت از حزب الله در لبنان که مستقیماً در برابر اسرائیل میجنگند و هم در ارسال اسلحه به دولت بشاراسد رییس جمهوری سوریه متهم ساخته شده و دیدار هیئت طالبان از ایران، این شک و گمان  ها را تقویت بخشیده که ایران از طالبان نیز حمایت میکند.

 وزارت خارجه امریکا در گزارش اخیر خود ایران را درکنار پنج کشور قرار داد که گفته میشود از تروریزم جهانی حمایت مینمایند . این گونه اتهامات میتواند همکاری های جهانی را با اين كشور کاهش دهد و بدگمانی ها را که نهایتاً به انزوا بیشتر ایران می انجامد بیشتر سازد.

حل این گونه مشکلات و اعادهء اعتبار جمهوری اسلامی کارهای است که باید حسن روحانی به آن بپردازد .

از طرف دیگر مردم افغانستان در طول یکماه گذشته شاهد تحولات بنیادی سیاسی در دو کشور همسایه ایران و پاکستان اند هر دو کشور در چوکات انتخابات مردمی شاهد تغییر رهبری دولت ها بوده اند، دو کشور که در ظاهر و پنهان در وقایع و تحولات در افغانستان دخیل اند.

 مردم افغانستان نقش دولت ایران را در رفع مشکلات موجود بخصوص حل مشکلات مهاجران افغان، حل مشکل ترانزیتی و پاره از مسایل دیگر مهم میدانند و منتظر اند که روحانی اصلاح طلب چه خواهد کرد؟

داوود مرادیان رییس انستیتوت مطالعات استراتیژیک افغانستان نسبت به عملکرد حسن روحانی به عنوان رییس جمهوری ایران درقبال افغانستان خوشبین است و میگوید که آقای روحانی از گذشته علاقه داشت تا يك کانال روابط میان کابل – تهران و واشنگتن ایجاد شود.

مرادیان میگوید: با روکارآمدن این چهره اصلاح طلب روابط کابل و تهران وارد مرحله تازه خواهد شد. زیرا روحانی مخالف ادبیات است که درگذشته سیاستمداران ایرانی علیه افغانستان به عنوان کشور اشغالی به زبان میاوردند، ضمناً شماری از احزاب و شخصیت های سیاسی نیز نسبت به تحولات اخیر سیاسی درایران با خوشبینی نگاه میکنند. ائتلاف ملی به رهبری داکتر عبدالله ، جبهه ملی به رهبری احمد ضیا مسعود ، حزب حق و عدالت با مقامات دولتی افغان پیوسته پیروزی حسن روحانی را تبریک گفته اند، ضمناً آگاهان سیاسی درافغانستان پیروزی حسن روحانی را عامل برای تقویت دموکراسی در ایران پنداشته اند.

 از طرف دیگر مناسبات درحلقه رهبری درایران درزمان ریاست جمهوری محموداحمدی نژاد حرف های با خود داشت.

آگاهان سیاسی افغان به این عقیده اند که حسن روحانی باید در تمامی مسایل کلیدی با آیت الله خامنه ای کارکند و این بخشی از کار سیاست و حکومت در جمهوری اسلامی ایران است . با توجه  به شرایطی که در روابط محمود احمدی نژاد با آیت الله خامنه ای ایجاد شد حسن روحانی احتمالاً نخواهد خواست که احساس تقابل با آیت الله خامنه ای را ایجاد کند چرا که وی با توجه به تجربه روسای جمهور قبل ایران این را دریافته که محافظه کاران چگونه قادر اند وی را در اجرای سیاست هایش زمین گیر کنند . این زمین گیری هم در دوران محمد خاتمی و هم در سالهای پایانی محمود احمدی نژاد بخوبی قابل مشاهده بود.

یک ویژگی حسن روحانی این است که وی دیپلوماسی کلامی خوبی دارد و استدلال و اقناع را بر تحکم بی پشتوانه ترجیح میدهد طبیعی است که وی به دنبال ایجاد حكومتی است که حس ملی بودن و داشتن عضو از همه جریان های سیاسی اصلی در آن محسوس خواهد بود.

حسن روحانی در سال 1327 درمنطقه سرخه ولایت سمنان ایران تولد شده در بخش حقوق به تحصیل پرداخته ، حدود ساحه تحصیل وی تنها درایران خلاصه نمیگردد او دربیرون از کشور به آموزش پرداخته و فعالیت های سیاسی اش را زیر نظر آیت الله خمینی در سال 1344 آغازکرد.

در پیروزی انقلاب اسلامی تحرک خوبي داشت در سال 1359 عضو مجلس نماینده گان ایران شد در بین سالهای 61-67 برای بسیج جوانان ایرانی در جنگ با عراق پیشگام بود در زمان ریاست جمهوری رفسنجانی و خاتمی منشی شورای امنیت ملی ایران بود و بعداً به عنوان مشاور امنیت ملی ایران گماشته شد.