تبصره

کابل/ ۷ حمل / باختر
افغانستان با کمک های خارجی پیشرفت نخواهد کرد و این کمک ها تنها در کوتاه مدت می تواند نیازمندی های مردم را برطرف کند.
مبصر آژانس باختر می نگارد؛ آنچه در بالا ذکر شد گفته های ملاعبدالغنی برادر، معاون نخست رییس الوزرا است که دیروز در مراسم آغار جشن دهقان در کشور بیان داشت.
او از مسوولان وزارت‌های سکتوری می‌خواهد که برای خودکفایی افغانستان دست به ‌کار شوند و انتظار کمک های کشورهای دیگر را نداشته باشند.
ملاعبدالغنی برادر تاکید دارد که افغانستان از طریق کمک ها به پیشرفت دست نمی یابد؛ در کوتاه مدت ضرورت رفع می شود نه در دراز مدت و ما باید برای پیشرفت کشور٬ همه دست به دست هم بدهیم.
آنچه را این مقام ارشد حکومتی بیان داشته است یک واقعیت در جامعه اقتصادی افغانستان است٬ در جریان بیست سال گذشته٬ اضافه از چهل کشور جهان در افغانستان حضور داشتند و هر کدام از پلان و برنامه های اقتصادی شان با افغانستان گفتند٬ پروژه ها ایجاد کردند٬ سرو صدا های زیاد تبلیغاتی داشتند مگر سرانجام هیچ چیزی بدست نیامد و افغانستان بازهم صاحب یک اقتصاد ورشکسته بود وباز هم در قطار فقیر ترین کشور های جهان جا داشت٬ برخلاف آنچه رشد کرد فساد بود و جنگ .
مشکل در این است که افغانان نتوانستند خود مدیریت و رهبری روند رشد اقتصادی کشور شان را در دست گیرند و بیرونی ها هم تا توانستند افغانان را از این روند به دور نگه داشتند٬ خارجی ها در برنامۀ های اقتصادی شان راهکار های معین سیاسی و استخباراتی را دنبال کردند٬ آنان تا توانستند افغانستان را از لحاظ اقتصادی وابسته به خود کردند در حالی که چنین یک راهکار‹وابستگی تام به منابع کمکی خارجی› برای آینده اقتصاد افغانستان، به شدت زیان بارتمام شد و نشان داد که وابستگی به کمک های بیرونی٬ نمی تواند الگویی موفق و مطمئن برای رسیدن به خودکفایی و توسعه پایدار اقتصادی در افغانستان باشد٬ آنان چنان راهکار را در پیش گرفتند و توسعه دادند که با بیرون شدن نیروهای های خارجی از این کشور٬ اقتصاد آن به طور نگران‌کننده‌ یی سقوط کرد زیرا افغانستان از هر لحاظ به کمک‌های کشورهای خارجی وابسته ساخته شده بود.
حالا که افغانستان با تحولات تازه همراه است٬ اقتصاد آن همچنان وابسته باقی مانده است و کشور های بیرونی چون گذشته برای ارائه کمک های شان شرط و شرایط دارند٬ در چنین یک وضعیت تنها یک تحرک ملی است که می تواند به چنین یک ناهنجاری پاسخ گویند.
معاون نخست رییس الوزرا گفته است « کمک‌های خارجی همیشه‌گی نیست» طوری که همه شاهد هستیم کمک‌های جهانی سال به سال کاهش میابد و درآینده بیش‌تر از گذشته کاهش خواهد یافت٬ برنامۀ وابستگی کردن افغانستان از لحاظ اقتصادی به کشور های دیگر٬ برای ما ثابت کرد که خارجی ها از کشور های نزدیک گرفته تا دور٬ در برابر افغانستان بازی دو گانه یی داشته اند.
بنابراین لازم است جهت رشد و تقویت اقتصاد کشور٬ حکومت یک سلسله تدابیر را روی دست گیرد و به این درک برسیم که توسعه زیرساخت‌ها و پیشرفت‌ اقتصادی افغانستان بر عهده خود افغان‌ها است نه خارجی ها.
در افغانستان نیروی کار فراوان و ارزان است و همچنان این کشور٬ سرشار از استعداد ها است٬ اهمیت نیروی انسانی، امروز در فرآیند تولید و ارایه خدمات در جوامع بشری به عنوان مهم‌ترین عامل، مشخص شده است. باید برای رشد اقتصادی کشور و استفاده موثر از نیروی کار انسانی در کشور باید استفاده کرد٬ و در این عرصه بیشتر سرمایه گذاری کرد.
در این خصوص تعلیم و تربیه به عنوان بارزترین نماد سرمایه‌گذاری انسانی، نقش اصلی در بهبود بهره‌ وری از نیروی انسانی ایفا می کند٬ در حالی که سطح پایین سواد در کشور یکی از مشکلات عمده است که روند رشد و انکشاف اقتصادی کشور را بطی می‌سازد٬ نیاز است که امارت اسلامی زمینه درس و تعلیم در بخش های مسلکی و فنی را در سطوح مختلف بیشترسازد تا نیروی متخصص برای کار بهتر وارد جامعه شود٬ فراموش نکنید که اعمار افغانستان بعد از جنگ٬ تنها به بازوی توانمند افغانان میسر است و خارجی ها روی اهداف و برنامه های شان٬ ما را کمک خواهند کرد؛ مگر چنان کمکی که ما را تا نیمه راه می رساند نه به منزل مقصود. تحلیل سیاسی