سیاست های متضاد پاکستان در قبال افغانستان !

کابل باختر۲۲ جدی
شاه محمود قریشی، وزیر خارجۀ پاکستان از طالبان خواسته است تا ازموضع تند شان دست بکشند و  برای گفت‌وگو با حکومت افغانستان  آماده شوند.
گزارشگر آژانس باختر می نگارد : محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان از طالبان خواسته است تا از موضع تند شان کوتاه آیند و وارد گفت وگو صلح با  دولت افغانستان شوند .
او تاکید دارد که برای  پایان دادن به بحران هفده سالۀ این کشورباید از  راۀ سیاسی وارد عمل شد .
رسانه های پاکستانی از قول قریشی گفته اند ما از افغان‌ها می‌خواهیم تا باهم بنشینند. و مشکلات شان را حل نمایند و تا زمانی که افغان‌ها باهم ننشینند وگفت‌وگو نکنند، خارجیان برای شان کمک اندک خواهند کرد.
گفته های این دیپلومات ارشد پاکستانی در ظاهر امر یک حرف دلگرم کننده است  و نشان میدهد که این کشور در صحنه دیپلوماتیک برای حل بحران افغانستان آماده است  مگر آگاهان سیاسی افغان و شماری از سیاسیون در پاکستان  به این باور اند که کاش دستگاه دیپلوماتیک پاکستان و نظامیان آن کشور با هم موضع مشترک میداشتند.
باتاسف موضع  دیپلوماتیک پاکستان با موضع نظامیان وادارات استخباراتی آن کشور فرق فاحش دارد  شاید سیاسیون در پاکستان به حل دایمی بحران افغانستان علاقه داشته باشند اما در پاکستان این نظامیان اند که حرف آخر را در سیاست و دولت به زبان می آورند.
سیاست و عملکرد نظامیان باعث شده است که پاکستان خود یک اخلال کننده اصلی روند صلح در افغانستان باشند.
باور براین است که پاکستان همواره منافع خویش را در پس یک افغانستان ناامن و بی‌ثبات دیده است. ظاهرا، بی‌ثباتی سیاسی افغانستان کلید موفقیت پاکستان در رسیدن به اهدافش در افغانستان است و این بی‌ثباتی سیاسی را پاکستان فقط می‌تواند از طریق ناامن ساختن افغانستان به دست آورد.
قریشی در حالی از حل سیاسی بحران افغانستان سخن می گوید و از رهبران طالبان خواسته تا با حکومت افغانستان وارد گفتگو شوند که این کشور  میزبان رهبران طالبان است .
شورای کویته طالبان که ملا هبت الله در راس آن قرار دارد در پاکستان فعال است، در حالیکه دفتر سیاسی این گروه در دوحه قطر یک دفتر نمادین و نمایشی است چرا پاکستان شورای کویته را تحت فشار قرار نمی دهد تا وارد گفت و گو با دولت افغانستان شود در حالیکه برای انجام دیگر فعالیت ها ٬استخبارات پاکستان دسترسی آنی به رهبری طالبان دارد
آگاهان سیاسی افغان به این باور اند که پاکستان هیچگاه نخواسته تا روند گفت و گو های صلح در افغانستان ٬ جای و موقعیت خود را پیدا کند
طالبان در این برنامه پر از ماجرای پاکستان٬ نقش محوری دارند رهبران این گروه در پاکستان به سر میبرند و استخبارات آن کشوردر تامین امنیت و ایجاد معیشت برای آنها و خانواده های شان  پیشگام است
آگاهان سیاسی به این باور اند که پاکستان همیشه تلاش کرده استتا آنانیکه وارد دریچه قضایا در افغانستان می شوند باید از دهلیز پاکستان عبور کنند
وزیر خارجه پاکستان از صلح در افغانستان می گوید مگر از رهبران طالبان همچنان حمایت و استفاده ابزاری می کند .
بار ها مطبوعات منطقه و کشور های غربی مطرح ساخته اند که طالبان وسیله برای پاکستان در اهداف راهبردی آنکشور در منطقه اند و این کشور با ٬ زیرکی طالبان  را استعمال میکند و از آنها به عنوان حربه علیه دیگران به خصوص افغانستان کار می گیرد .
بار ها پرویز مشرف دیکتاتور مخلوع پاکستان و سرتاج عزیز سابق مشاور امور بین المللی نخست وزیر آن کشور مطرح کرده اند که طالبان عامل بازدارنده برای نفوذ هند در افغانستان و عامل برای منافع راهبردی ما در منطقه اند حتا باری سرتاج عزیز گفت که صلح افغانستان از مسیر کشمیر عبور می کند یعنی در برابر صلح پاکستانی در کشمیر ٬ صلح در افغانستان تامین خواهد شد. به این ترتیب پاکستان نشان داد که در پی معامله های بزرگ درروند صلح افغانستان است.
پاکستان بار ها تاثیر و نفوذش بر طالبان را به رخ  دولت افغانستان و کشور های غربی کشیده است چنانچه حاضر نمودن طالبان به ابوظبی و انجام مذاکرات با نماینده وزارت خارجه امریکا آنهم در نظارت وحضور جنرال های استخبارات پاکستان ثابت کرد  که راه پیدا کردن  با طالبان از مسیر پاکستان امکان پذیر است
از طرف دیگر این پاکستانی ها بودند که طالبان را به عنوان یک جریان کاملا افغانی به روسیه و چین معرفی کردند و به این گروه هویت تازه بخشیدند، در حالیکه برعملکرد طالبان و روابط بیرونی آنها نقش نظارتی خود را حفظ کردند
پاکستان در بن بست مذاکرات با طالبان نقش اساسی دارد و بدون منفعت خود نمی گذارد تا این گروه حرکت و پیشرفتی از خود نشان دهد
آنچه قابل بحث است عدم صداقت پاکستان در روابطش با افغانستان و جهان است این کشور در پی منافع راهبردی خود است و در رسیدن به این اهداف طالبان را یافته است اگر صادق باشد ضرور نیست تا سراغ طالبان را از دوحه گرفت رهبران این گروه در پاکستان اند و به فرمان اند٬  پاکستان میتواند برای آنها  گوشزد صلح کند اگر قبول نکردند آنها را اخراج کند رهبران طالبان غیر از پاکستان جای دیگری ندارند مگر پاکستان این کار را نمی کند.   تحلیل سیاسی