کابل/ ۲قوس/ باختر
به تعقیب راکت پراگنی های دیروز در کابل و انتقاد شدید مردم به آدرس نظام، معاون اول ریاست جمهوری، ایراد و احساسات مردم را به جا می خواند و سوالات آنان را مشروع می داند.
به گزارش آژانس باختر؛ روز گذشته کابل شاهد اصابت ۲۴ راکت بود، همۀ این راکت ها از دو موتر باربری و از داخل شهر بر مناطق مسکونی و مزدحم پرتاب شد، منابع امنیتی جان باختن ده تن و زخمی شدن پنجاه تن دیگر را در این رویداد ها تائید کرده اند.
منابع امنیتی گفته اند که یکی از موترها در ساحۀ بلاک های تهیۀ مسکن و دیگر در ساحۀ چهارراهی گل سرخ متوقف شده بود.
آنچه که مردم را نگران کرده است، راکت پراگنی از داخل شهر بر مناطق مسکونی است، انتقال چندین فیر راکت در موجودیت این همه پاسگاه های بازرسی پولیس و نهادهای امنیتی و کشفی سوال برانگیز است، مشکل دیگر این است که هراس افگنان در ۱۹ حوت سال گذشته زمانی که محمد اشرف غنی، مراسم تحلیف را به عنوان رییس جمهوربه جا می آورد، ارگ ریاست جمهور را از تهیۀ مسکن جایی که دیروز راکت ها به مناطق مسکونی شلیک شد، با همین شیوه هدف چند موشک قرارگرفته بود.
منابع امنیتی گفتند که سرنخ را در یک ولسوالی شمال کابل پیدا کرده اند و دیگر این کار انجام نخواهد شد، مگر واقعۀ دیروز نشان داد که کار نهادهای امنیتی با خلاهای زیادی همراه است، خلاهایی که امرالله صالح معاون اول رییس جمهوری آن را می پذیرد و به آن اعتراف می کند.
او در جلسۀ صبحانه خود با مسوولان نهادهای امنیتی و اداری کابل که همه روزه برگزار می کند و به نام جلسۀ شش ونیم شهرت دارد٫ گفته است: «پس از حملۀ راکتی بر شهرکابل مردم پرسیده اند، دستگیر شدگان چه وقت اعدام می شوند؟ محکمه علنی چه وقت آغاز می شود؟ چرا تلاشی و کنترول در دروازه های کابل درست نیست؟ این همه راکت و تجهیزات چگونه تا اینجا رسیده است؟ کی ها در نتیجۀ این ناکامی مجازات می شوند؟ چرا هنوز با این گروه وحشی و قاتل مذاکره ادامه دارد؟ چرا نیروهای افغانستان به حالت تهاجمی بر نمی گردند؟»
صالح گفته است: «این ها همه سوالات مشروع است»، او تاکید کرده است که برای هریک از این سوال ها دراین اعلامیه پاسخ نداریم. اما آنچه انجام خواهد شد این است که هیچ یک ازین سوالات بی پاسخ نه خواهد ماند.
امرالله صالح خود گفته است: «شماری هم موثریت جلسات شش و نیم را زیر سوال برده اند که بازهم حق دارند. یک شهر سوگوار حق دارد بپرسد و وظیفۀ ماست که پاسخ بدهیم. برای این تعداد باید خاطرنشان سازم که در جلسات شش ونیم تاکنون هیچ تصمیم بر برکناری چهره هایی که در سطح عملیاتی استند ویا جابه جایی چهره های نو اتخاذ نشده است. من با هرکس و هرچیز که بود و هست کار کرده و می کنیم.»
معاون اول ریاست جمهوری در نشست امروز امنیتی کوشیده است که با مردم به خصوص آنانی که در حادثۀ دیروز دچار غم و اندوه شده اند، عاطفی صحبت کند و درد دل شان را بیان دارد، او می گوید: «در حادثۀ دیروز ده تن از هموطنان مظلوم ما در شهرکابل –میلاد فارمسست ۲۲ ساله – شقایق ۲۰ ساله – مشعل ۲۰ ساله -فردوس ۲۳ ساله – یار محمد ۳۱ ساله – موسی ۲۵ ساله راز محمد ۳۰ ساله –بازمحمد سن نامعلوم – فاطمه ۱۹ ساله – و یک نفر که هویتش تثبیت نشده است، شهید شدند و ۵۱ نفر زخم برداشتند. مارگزیده نباید از یک سوراخ دوبار گزیده شود. یعنی ازین ساحه، ماه ها قبل همین جنایت صورت گرفته بود که اکنون صورت گرفته است. بر این بخش خیلی جدی و عمیق کار را آغاز کرده ایم. در روزهای آیندۀ آن چیزی که در اختیار ما قرارگرفت، به اطلاع مردم خویش خواهیم رسانید.»
او به این ترتیب کوشیده است که مردم را آرام کند و به آنان خاطر جمعی دهد. حتا به کارهای گذشته نیروهای امنیتی پناه برده و می گوید: «چندی قبل یک موتر که چندین فیر مرمی بیم یک را انتقال می داد، در چوک قره باغ گیر آمد. ازین نوع مهمات در دهکده های شمالی یافت می شود. در همآهنگی با اداره ها و ولایت های همجوار پیدا خواهیم کرد که شبکه های انتقال این مواد کی ها استند. نمی گذاریم که هیچ جنایت تروریستی با گذشت زمان فراموش سیستم شود.»
مگر صالح باید بداند که کارد به استخوان رسیده است، الفاظ شیرین دیگر کارایی ندارد، مردم آرامش می خواهند و رهبری کنونی حکومت در زمان مبارزات انتخاباتی شان تعهد کرده بودند که حداقل امنیت را به مردم باز می گرداند، مردم فقط خواستار تحقق همین بخش تعهدات شان اند.
باید گفت که حوادث دیروز اگر حمله های راکتی بود یا انفجارهای ناشی از ماین مقناطیسی و یاهم کشتار هدفمند دیگر، مهم این است که خلاهای امنیتی، یکی پی دیگر به رخ مسوولان امنیتی کشیده می شود، نارسایی ها برملا می شود، در این جا تحرک و عمل است که می تواند فیصله کن باشد، برخورد کلیشه یی با قضایا راه حل نیست، مردم عمل می خواهند، امنیت حق آنان است و برآوردن شدن این حق، مکلفیت دولت مردان است. صائم
