سخنرانی داکترعبدالله عبدالله رییس اجراییه افغانستان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نشست تصویب قطعنامه “وضعیت در افغانستان”

کابل باختر اول قوس
این قطعنامه که برای نخستین بار در سال ۱۹۸۰ در نشست فوق‌العاده از سوی مجمع عمومی به تصویب رسید٬‌ سالانه از سوی این مجمع با در نظرداشت وضعیت در افغانستان بازنگری و به تصویب می‌رسد.
در نشست امسال که به تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۷ در مجمع عمومی برای بررسی وضعیت در افغانستان و تصویب قطعنامه برگزارگردیده بود٬‌ به خاطر اهمیت فوق‌العاده موضوع٬‌ جلالتمآب دکتور عبدالله عبدالله رییس اجراییه در اجلاس شرکت نمود و قبل از تصویب قطعنامه به نمایندگی از حکومت و مردم افغانستان در باره ضعیت در افغانستان صحبت کرد.
در این نشست داکتر کرستوفر هیسگن نماینده دائمی جمهوری فدرال آلمان مسوده قطعنامه را معرفی نمود٬ و با اعلان حمایت کشورش از افغانستان اجماع عمومی و توافق همگانی در مورد افغانستان را گام مثبتی در حمایت از افغانستان خواند.
سپس رییس اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل از دکتور عبدالله عبدالله رییس اجراییه جمهوری اسلامی افغانستان خواست در تا در این اجلاس ویژه در مورد افغانستان سخنرانی نماید.
قابل تذکر است که تعداد زیادی از اعضای سازمان ملل در این نشست اشتراک نموده بودند و رووسای بیش‌تر از ۲۲ نمایندگی دائمی برای صحبت در مورد قطعنامه و افغانستان ثبت نام کردند. از جمله این کشورها می‌توان از ایالات متحده٬‌ نماینده اتحادیه اروپا٬‌ ایران٬‌ پاکستان٬‌ روسیه٬‌ هند٬‌ ترکیه٬ امارات متحده عربی٬ جاپان و آسترالیا نام برد. قطعنامه به اجماع آرا و توافق نظر از سوی مجمع عمومی به تصویب رسید.
آقای رییس، عالی‌جنابان و اعضای محترم مجمع عمومی سازمان ملل متحد!
ما از بحث‌های امروز شما در مورد وضعیت افغانستان قدردانی می‌کنیم. خوشحالم که همراه هیأت افغانستان در این‌جا حضور دارم. ما قطعنامۀ سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مورد افغانستان را می‌پذیریم. این بحث و گفت‌وگو، منعکس‌کنندۀ اتفاق نظر جامعه بین‌المللی در مورد ضرورت تأمین ثبات و رفاه در کشور ما و چشم به راه ایجاد یک محیط صلح‌آمیز در منطقه می‌باشد.
امسال یک باردیگر، هیأت نمایندگی آلمان، رهبری عالی خود را در مورد مذاکرات بین‌دولتی در مورد پیش‌نویس قطعنامه‌ای که امروز تصویب خواهد شد، نشان داد. ما از ماموریت آلمان برای تلاش‌های‌شان در این زمینه سپاس‌گزاریم و از همه مهمتر، از تمام نمایندگان، از جمله نماینده ویژه دبیرکل و یوناما برای مشارکت در روند مذاکرات تشکر می‌کنیم.
آقای رییس!
هفتاد و یک سال پیش در چنین روزهایی، افغانستان پنجاه و دومین عضو خانوادۀ بزرگ سازمان ملل متحد شد. از اواخر دهۀ 1970، کشور من مصائب زیادی را که ناشی از درگیری‌های تحمیل شده و جنگ علیه تروریسم و افراط‌گرایی خشونت‌آمیز است و هنوز هم ادامه دارد، دیده است. با وجود همۀ این سختی‌ها، امروز افغانستان به عنوان یک عضو مسوول جامعه بین‌المللی جایگاه خود را دوباره به دست آورده است. تصویب قطعنامه امسال به اتفاق آرا، حمایت کامل جهان را از ما نشان می‌دهد. همانطور که ما تلاش خود را برای دستیابی به صلح پایدار و رفاه برای افغانستان ادامه می‌دهیم.
حضور ما در اینجا نشان‌دهندۀ اهمیتی است که مردم و دولت افغانستان به این قطعنامه و به ویژه به اجرای دقیق‌تر آن قایل هستند. بنابراین انتظار داریم و از دولت‌های عضو می‌خواهیم که این قطعنامه را از دیدگاه مشابهی بررسی کنند.
به رغم چالش‌هایی‌که با آن مواجه هستیم، افغانستان، پایدار و با اعتماد به نفس بر موضع خود چه در داخل وچه در خارج از کشور ایستادگی می‌کند. ما ملتی هستیم که به شدت متعهد به آرمان‌های منشور ملل متحد و چشم انداز جهانی است که بر صلح، حاکمیت، احترام متقابل و همکاری برای منافع مشترک استوار شده است.
ما به همکاری با سازمان ملل متحد ارزش قایل هستیم، چرا که همواره برای حمایت و همبستگی با ملت ما در سخت‌ترین شرایط ایستاده است. امروزه یوناما و دیگر نهادهای سازمان ملل متحد نقش مهمی در کمک به ما در زمینه‌های مختلف از جمله ترقی، بازسازی، کمک‌های بشردوستانه و یافتن راه حل مسالمت‌آمیز برای نیازهای سیاسی و امنیتی ما ایفا می‌کند. ما به طور کامل از ابتکار دبیرکل برای واحد بودن پالیسی سازمان ملل متحد در این زمینه حمایت می‌کنیم.
امروز سخاوتمندی جامعه بین‌المللی را با مشارکت فعال و کمک و همکاری مثبت‌مان جبران می‌کنیم. برای اولین‌بار، انتخاب افغانستان در شورای حقوق بشر سازمان ملل، عضویت ما در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل ((ECOSOC، معاونیت مجمع عمومی، مشارکت فعال در سایر انجمنها و تصویب موفقیتآمیز دو قطعنامه‌یی که افغانستان آغازگر آن‌ها بود: یکی "مخالفت با تهدیدهای ناشی از آلات انفجاری تعبیه شده و دیگری روز بین‌المللی یادآوری و قدردانی از قربانیان تروریسم"، گواه اراده ملی ما، تلاش‌های دیپلماتیک و اشتیاق ما به مشارکت جهانی موثر است.
آقای رییس!
اجازه دهید معلوماتی درباره وضعیت افغانستان ارایه دهم. در حوزۀ امنیت، طی ماه‌های اخیر، نیروهای امنیتی ما، تلاش‌های طالبان و نیز شبکۀ وابسته به گروه حقانی و همچنین عناصر القاعده، داعش و دیگر گروه‌های شناخته شدۀ تروریستی را برای تصرف یک ولایت و یا مراکز شهرها خنثی کرده‌اند.
ما تنها با یک گروه تروریستی درگیر نیستیم؛ بلکه با گروه‌های متعدد تروریستی که تحت عناوین مختلف فعالیت دارند، در حال جنگ می‌باشیم.
از شرکای بین المللی مان برای کمک به تجهیز و آموزش نیروهای امنیتی افغان سپاس‌گزاریم؛ نیروهایی که شجاعانه و با هزینه بالا به مبارزه علیه گروه‌های تروریستی و خشونت‌ورز افراطی می‌پردازند که افغانستان، منطقه و جهان را تهدید می‌کنند.
این قطعنامه همچنین بر اهمیت حمایت دوامدار جامعه بین‌المللی از نیروهای امنیتی افغانستان تأکید دارد. برای این منظور، ما اقدامات جدیدی را اتخاذ کرده‌ایم که راهبردهای تازه اعلام شدۀ ایالات متحده، ناتو، اتحادیه اروپا و دیگران را در زمینۀ حمایت مداوم بین‌المللی برای امنیت و ثبات در افغانستان – چه نظامی و چه غیر نظامی- تکمیل یا با آنها هماهنگی بیشتر داشته باشند.
ما قاطعانه بر این باوریم که یک رویکرد مبتنی بر شرایط و تمرکز روشن بر حل مسأله پناهگاه‌های تروریستی منطقه‌ای و سیستم‌های حامی آنها، مسائل اصلی است که ما را به صلح و ثبات نزدیک می‌کند. آنها همچنین پایه و اساس استراتژی جدید امنیت ملی ما را برای شکست‌دادن تروریسم، همکاری با ملت‌هایی که با ادعای تهدید ما موافق هستند، تشکیل می دهد و از مردم ما در مقابل خشونت سیاسی محافظت می‌کند.
مدت هاست که ما می‌گوییم خواستار روابط دوستانه با همۀ ملت‌ها هستیم؛ در حالی که موضع مان ثابت است و ایجاد رابطه با یک کشور را به بهای کشور دیگر، در منطقه و یا فراتر از آن نمی‌خواهیم. ما رقابت‌های منفی و استفاده از نیروهای خشونت‌گرا را به عنوان ابزاری در سیاست خارجی، بی‌ثمر و بی‌فایده می‌دانیم. هیچ تروریست یا افراط‌گرای خوب و یا بد وجود ندارد. ما باید با تمام اشکال و سایه‌های ترور مبارزه کنیم. ما بیش از این نمی‌توانیم و نباید به هیچ گروهی پناه بدهیم؛ درحالی که با یک گروه مبارزه می‌کنیم و ادعا می‌کنیم که داریم در تمام ابعاد با تروریسم می‌جنگیم.
آقای رییس!
قطعنامه امسال نیز مرکزی بودن نقش افغانستان در پیشبرد تلاش‌های صلح را در چارچوب فرایند کابل برای تکمیل ابتکارات برای همکاری‌های عملی به رسمیت می‌شناسد.
این تلاش‌ها مطابق به استراتژی جدید شورای عالی صلح افغانستان پیش می‌رود.
در سطح منطقه‌ای، تقویت روابط پایدار و سازنده با تمام همسایگان ما، به ویژه پاکستان، جزء کلیدی استراتژی صلح ما است. رییس جمهور غنی و من امیدواریم که در این زمان، عمل کردن علیه تمام اشکال تروریسم با صدایی رساتر از قبل طنین‌انداز شود.
لازم به ذکر است که تغییر وضع موجود تنها زمانی امکان‌پذیر است که ترور و دهشنت‌افگنی کاهش یابد، تعدی به تمامیت ارضی مان متوقف شود و پناهگاه‌های امن بسته شود. عدم انجام این کارها، عواقب منفی در پی خواهد داشت و منجر به تنش بیشتر یا بدترشدن اوضاع خواهد شد.
آقای رییس!
از طریق چارچوب ملی صلح و توسعه، اقدامات بنیادی و منظمی را برای اجرای یک برنامه اصلاحی، ارائه حکومتداری بهتر و هدفی که بیشتر متکی به خود می‌باشد، اتخاذ کرده‌ایم. اقتصاد ما با پایان مأموریت نیروهای خارجی در سال 2014 متضرر شد. اما امروزه وضعیت تغییر کرده و نشانه‌های بهبود به ویژه در سرمایه‌گذاری و توسعه بخش خصوصی دیده می‌شود.
از زمان شکل‌گیری دولت وحدت ملی، درآمد ملی ما افزایش قابل توجهی یافته است که به نوبه خود به ما کمک کرده تا مسوولیت بیشتری را برای رفع نیازهای امنیتی و توسعه برعهده بگیریم. علاوه بر این، ما در حال پیشرفت مستمر در توسعه زیرساخت‌های ملی – از جمله سرک، صنعت، انرژی، مخابرات و شبکه‌های حمل و نقل هستیم. با تکمیل این پروژه‌ها ، ارتباطات بیشتر می‌شود و رشد اقتصادی در افغانستان و منطقه افزایش می‌یابد.
آقای رییس!
هنگامی‌که چشم‌انداز بلندپروازانۀ برنامه همکاری اقتصادی منطقه‌ای به واقعیت تبدیل شود، افغانستان به قطب تجارت منطقه‌ای و میان‌منطقه‌ای و حمل و نقل و ترانزیت کالا تبدیل خواهد شد. انتقال انرژی هم جزء مهم در حال حاضر و در آینده خواهد بود.
خوشحالم تا نتایج موفقیت‌آمیز هفتمین کنفرانس همکاری‌های منطقه‌ای اقتصادی (RECCA) را که هفته گذشته در عشق آباد ترکمنستان برگزار شد، برجسته نمایم؛ جایی‌که افغانستان، کشورهای منطقه و سایر سهامداران بین المللی متعهد به اجرای کامل حداقل هشتاد پروژه بزرگ منطقه‌ای شدند. اینها شامل پروژه‌های انرژی و گاز طبیعی CASA 1000 و TAPI و همچنین پروژه حمل و نقل و ترانزیت چابهار می‌باشد.
امضای تاریخی اخیر موافقتنامه «لاپوس لازولی» میان افغانستان، ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان و ترکیه یکی دیگر از پیشرفت‌های مهم در رشد اقتصادی و ارتباطات فرهنگی در منطقه است.
علاوه بر این، دهلیز هوایی با هند حجم تجارت بین کشورهای منطقه را افزایش داده است؛ در حالی که پروژه‌های راه آهن با چین، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری قرغیزستان و تاجیکستان نیز در حال پیشرفت است. در کل، این پروژه‌های بزرگ، نوید دوران جدیدی از رونق اقتصادی برای منطقه‌ای وسیعتر را می‌دهد.
آقای رییس!
ما در حکومت وحدت ملی می‌دانیم که تقویت حکومتداری خوب و حاکمیت قانون برای ثبات و رفاه ما الزامی است. ما تمام کوشش خود را بکار می‌گیریم تا تعهداتی را که در کنفرانس‌های لندن و بروکسل در سال 2014 و 2016 انجام دادیم، به ثمر برسانیم.
استراتژی ملی مبارزه با فساد – یک سند زنده – که در ماه سپتامبر تصویب شد، راهبردهای واضح و راه حل‌هایی را برای اصلاحات منظم در همۀ نهادها و سازمان‌های دولتی ارائه می‌دهد. یکی از این مثال‌ها، اداره عمومی شهری است. دادگاه عالی، دادستانی کل و مرکز رسیده‌گی به جرایم سنگین فساد اداری تاکنون بیش از هزار مورد فساد، رشوه خواری و سوء استفاده از اختیارات، مشتمل بر مقامات ارشد را مورد رسیدگی قرار داده است.
ما برای مردم و شرکای بین المللی‌مان به وضوح بیان کرده‌ایم که اصل حسابدهی به هیچ قیمتی معامله نخواهد شد. در زمینۀ پایداری مالی، ما سیستم‌های مالی ما را تا جایی اصلاح کرده‌ایم که در حال حاضر مطابق با استانداردهای بین المللی اعلام شده می‌باشد. تلاش‌های ما در زمینه حاکمیت قانون و حکومتداری به عنوان یک اولویت ادامه خواهد یافت.
آقای رییس!
مشارکت کامل زنان در فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی در راستای قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل، اولویت اصلی ما می‌باشد. امروز زنان افغانستان در همۀ زمینه‌ها با افتخار از کشور ما نمایندگی می‌کنند. می‌خواهم از زنان کشورم به خصوص 8500 زنی که در نیروهای امنیتی ما خدمت می‌کنند تشکر کنم. فداکاری آنها به ما کمک می‌کند تا با موارد جرم و جنایت، خشونت و سوء استفاده مقابله نماییم.
در آخر می‌خواهم توجه شما را به مهم‌ترین جنبه ثبات سیاسی جلب کنم: یادگیری از گذشته و اطمینان از انتخابات آزاد، عادلانه و شفاف. در کنار کمیسیون مستقل انتخابات ما نیز آماده‌گی می‌گیریم تا اصلاحات لازم را در روند انتخابات اعمال کنیم و مطمین شویم که اعتماد و مشارکت عمومی به این پروسۀ مهم بازگردانده می‌شود. ما متعهد به برگزاری انتخابات پارلمانی در سال 2018 و پس از آن برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال 2019 هستیم. از سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و دیگر دوستان نیز برای کمک در این خصوص سپاس‌گزاریم.
آقای رییس!
برای نتیجه‌گیری می توانم با اعتماد کامل بگویم که همکاری، سرمایه گذاری و فداکاری های مشترک که در هفده سال گذشته انجام شد، تفاوت زیادی را به وجود آورده است. از دیدگاه داخلی، دستاوردهای قابل توجه در بخش‌های مختلف تاثیر زیادی در بهبود زندگی مردم عادی در سراسر کشور داشته است.
جامعه مدنی ما پر جنب و جوش است؛ رسانه های آزاد ما به عنوان یک سیستم بررسی و تعادل عمل می‌کنند و جمعیت جوان رو به رشد ما کمتر تمایل دارد که کشور را ترک کند و بیشتر به دنبال فرصت‌ها و امید در داخل کشور می‌باشد.
در مجموع، ما متعهد به ادامه این سفر بر اساس آرزوهای مردم افغانستان هستیم و از حمایت جامعه جهانی نیز برخوردار خواهیم بود.
یک بار دیگرباید بگویم امنیت اولویت اصلی برای ما و برای همه کسانی است که از ناامنی در منطقه و فراتر از آن رنج می‌برند. در این بخش مهم، بگذارید روحیه همکاری بین المللی و تعامل مؤثر را در مبارزه جهانی علیه تروریسم که هفده ساله پیش آغاز شده را تقویت نماییم. انجام این کار بهترین تضمین برای امنیت و رفاه همه ملت‌ها خواهد بود. ذبیح علم