تبصره

کابل/ ۱۷ سرطان/  باختر

رسانه ها نقش والای در اطلاع رسانی و آگاه دهی به مردم از وقایع  روز دارند که باید ازفعالیت آزاد آنها حمایت کرد٬ در کنارآن لازم است٬ رسانه ها تا سرحدی پیش بروند که امنیت روانی مردم آسیب نبیند.

مفسر آژانس باختر می نگارد؛ شماری از نهاد های دولتی روز گذشته نشستی را زیر نام  نشست مشورتی  بهبود کیفیت نشراتی  و قانون مندی فعالیت رسانه‌ها برگزار کردند٬ آنان از چگونگی نشرات برخی از رسانه‌های خبری انتقاد دارند و می گویند که بعضی از رسانه ها منافع  ملی و امنیت روانی مردم را مد نظر ندارند و با پخش آوازه‌ها  ،توطیه، خبرهای غیر واقعی و جانبدارانه  بر حاکمیت ملی و منافع جمعی آسیب می زنند.

آزادی بیان و فعالیت آزاد رسانه ها در طول بیست سال گذشته همیشه مدنظر دولتمردان افغان بوده است٬ رشد مطبوعات و رسانه ها در افغانستان یکی از دستآورد های قابل لمس در طول این مدت است٬  آزادی رسانه  و آزادی بیان با تعهد  دموکراسی نو پا در کشور در بیست سال گذشته شکل گرفت و رشد کرد و حالا هم همین تعهد وجود دارد و رهبران نظام همیشه تاکید بر این دارند که این دستآورد را نه تنها حفظ می کنند بل آن را حمایت می کنند و رشد می دهند٬ اقدامات دولت در برابر آزادی رسانه ها  مطابق به قانون بوده است در ماده ۳۴ قانون اساسی آمده « آزادی بیان از تعرض مصوون است» هم‌چنان قانون رسانه‌های افغانستان حدود فعالیت رسانه‌ها را روشن کرده است.

رسانه‌های افغانستان براساس اصل توازن ناگزیر استند که مواضع حکومت و مخالفان حکومت را بازتاب دهند٬ آنان حق قضاوت را ندارند٬ قضاوت کننده مردم اند،رسانه‌های زیادی درافغانستان است که  براساس قوانین فعالیت می‌کنند و مانند نهادهای دیگر در برابر قانون پاسخگو اند و خودرا در برابر امنیت و سلامت مردم نیز مسوول می دانند٬ بدون شک حمایت از کار این رسانه یک مکلفیت قانونی دولت است٬ پس با پیروی از قانون هیچ مشکلی خلق نخواهد شد.

در حالی که  نشر اکاذیب٬ شایعات بی اساس٬ نشر اخبارغیر واقعی و جانبدارنه که تمامیت اراضی کشور و حاکمیت دولت ومنافع ملت را آسیب برساند هم از دید قانون و هم از دید مردم و هم از دید وجدان های بیدار جرم است و نباید از رسانه ها  به عنوان منبع ایجاد ترس تهدید و ناامیدی  استفاده شود. با تاسف استند رسانه هایی که  آگاهانه و نا آگاهانه در تضاد با منافع عمومی عمل می کنند٬ خبر سازی می کنند٬ نشرات حساسیت برانگیز دارند٬ باعث تضاد های قومی و زبانی و سمتی می شوند٬ مشکلات را بزرگ نمایی می کنند٬ فعالیت جهت دار و معنا دار دارندو … نمی توان به این گونه فعالیت٬ آزادی بیان نام داد و یا در پوشش قانون از ٖآنان حمایت کرد.

این درست است که دراین روز ها افغانستان به یک مکان خبرساز مبدل شده است و رسانه ها را در داخل و خارج از کشور مصروف کرده است٬ مگر در این گیر و دار مردم  حق دارند که مصوونیت روانی داشته باشند و این رسانه ها است که این مصوونیت را داده و یا گرفته می توانند٬ این صاحبان رسانه ها  اند که باید مکلفیت و اخلاق اجتماعی شان را دریابند و مطابق به آن خود را عیار کنند  و پیام مثبت به مردم دهند.

مردم از دولت به عنوان حامی  رسانه ها توقع و امید های زیادی دارند٬ رسانه ها به حمایت بیشتر نیاز دارند  که  بیشتر روشنگری را یاد بگیرند٬ بدون شک دولت تلاش نمی کند که عامل فشار بر رسانه ها باشد.

مردم می دانند که حکومت میان رسانه‌ها و نهادهای عدلی و قضایی به لحاظ اصول وظایف‌شان فرق قایل است و ناقص قانون نخواهد شد٬ مردم این توقع را هم دارند که رسانه‌ها فعالیت قانونمند داشته باشند و برای هیچ گروه سیاسی تبلیغ نکنند و مکلفیت‌های قانونی و مسوولیت‌های‌شان را در برابر مردم انجام دهند.

مردم خط کشیدن در کار رسانه ها از سوی حکومت را پذیرفتنی نمی دانند و از دستآورد شان که آزادی بیان و مطبوعات در کشور است چشم پوشی نمی کنند٬ در عین حال تاکید دارند٬ رسانه ها هم مکلفیت های شان را که در برابر مردم و کشور دارند بهتر و خوبتر انجام دهند٬ در کنار نشر اخبار ووقایع٬ باید برای  تامین وحدت ملی٬ ایجاد فضای همدلی و همگرایی میان مردم و دوری از آن ناهنجاری تلاش کنند که به نام های مختلف مردم را رنج می دهد و منافع عامه را آسیب می رساند.  صائم