به شمار زنان بی سرنوشت در افغانستان افزوده شده است

کابل   باختر 21    قوس
یک تحقیق تازه کمیسیون حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که هزاران زن در افغانستان پس از نامزدی یا ازدواج، بی‌سرنوشت مانده‌اند.
به گزارش آژانس باختر: کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، گزارش 20 صفحه ‌یی را در مورد بی‌سرنوشتی زنان در خانواده نشر کرده که بیانگر وضعیت نگران‌کننده زنان متأهل است.
در این گزارش آمده که تعدادی زیادی از زنان همه‌ روزه به کمیسیون حقوق بشر مراجعه می‌کنند و از بی‌سرنوشتی خویش شکایت به ثبت می‌ رسانند. این زنان کسانی‌اند که بعد از نامزدی یا ازدواج مورد بی‌توجهی شوهران‌   و یا نامزدان شان قرار گرفته که بعدا تنها گذاشته شده‌اند و یا ترک شان کرده اند .
در گزارش تذکر رفته ٬ زنان گفته اند آن‌ها هزینه زندگی و نفقه از سوی شوهران‌ شان دریافت نمی‌کنند و توانایی گرفتن طلاق خویش را از شوهران‌ شان ندارند.
در گزارش آمده که آن‌ها در حقیقت قربانی عقده گشایی ها ی مردانی‌اند که تحت تأثیر عرف و عنعنات ناپسند نسبت به زنان‌شان کینه گرفته و بعداً آن‌ها را ترک کرده یا تنها گذاشته‌اند. طوری که نه حاضر به ادامه زندگی مطابق با شرایط قانونی با آ‌نها اند و نه می‌خواهند آن‌ها را طلاق دهند.
کمیسیون حقوق بشر موجودیت چنین زنان را یک واقعیت از واقعیت های تلخ جامعه افغانی دانسته  که متأسفانه به دلیل فقدان ظرفیت‌های حقوقی ٬ از حمایت‌های قانونی لازم برخوردار نبوده و تا امروز به نحوی نادیده گرفته شده است.
کمیسیون حقوق بشر در این گزارش، چالش‌ها و مشکلات موجود در این بخش را طی یک سال گذشته (اول ماه قوس ۱۳۹۶ تا آخر ماه عقرب ۱۳۹۷) برجسته و راهکارهای آن نیز پیشنهاد کرده است.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان تاکید کرده که این کمیسیون امیدوار است که نهادها و مقامات مسئول دولت افغانستان و نهادهای معاونتی ملی و بین‌المللی،‌ بی‌سرنوشتی زنان در افغانستان را جدی گرفته و با تهیه و تطبیق برنامه‌های مؤثر در زمینه‌‌ حمایت از حقوق بشری زنان بی سرنوشت، همکاری‌های لازم را داشته باشند.
در گزارش آمده: "تنها در یک سال گذشته 1509زن بی‌سرنوشت به کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان مراجعه نموده و از بی‌سرنوشتی خویش شکایت ثبت کرده اند مگر این یک رقم  کافی نیست احتمالا شمار چنین زنان بیشتر از این باشد  که به دلایل عدم دسترسی به نهادهای عدلی و قضایی یا کمیسیون حقوق بشر، با توجه به رسم و عنعنات محلی نتوانند شکایت ثبت کنند.
بر اساس این گزارش، دسته اول زنان بی‌سرنوشت، متشکل از 784 زنی است که پس از نامزدی ازدواج نکرده و در خانه پدری زندگی می‌کنند و در دسته دوم از جمله 725 زنی که ازدواج کرده اند، 431 تن دوباره به خانه پدر برگشته، 125 تن در خانه شوهر و جدا از وی و 66 تن نیز در خانه اقارب شان زندگی می‌کنند.
این نهاد گفته است که اعتیاد شوهران به مواد مخدر، ترک منزل یا فرار از خانه شوهر، غیبت شوهر و نپرداختن نفقه، عرف و عنعنات ناپسند مانند ازدواج‌های اجباری و زیر سن و لجبازی‌ها پس از آن و چندهمسری از مهمترین عوامل بی‌سرنوشتی زنان در افغانستان است ذهاب.