تساوی جنیستی ٬برنامه که نتوانست در جامعه افغانی جایگاه اش را تثبیت کند

کابل باختر /12سنبله
باآنکه مسوولان  در وزارت  امور زنان خود ازناکامی برنامه تساوی جنسیتی درکشوردر یک ونیم دهه اخیر شاکی اند فعالان حقوق زن این  ناکامی را به دوش وزارت زنان میاندازند.
به گزارش اژانس باختر : سپوژمی وردک معیین وزارت امورزنان درسومین کنفرانس اصلاحات پالیسی ها برای زنان که ذو گذشته در کابل برگزار شد گفت در جریان بیش از یک ونیم دهه گذشته برنامه های زیادی برای آگاهی دهی وارتقای ظرفیت زنان راه اندازی شده ومبالغ هنگفتی از سوی نهاد های مختلف به مصرف رسید اما تاثیر مثبت روی زندگی زنان وتساوی جنسیتی آنان نداشته است .
خانم وردک برنامه پروموت را که به منظور ارتقای ظرفیت خانمها راه اندازی شده نیز نمایشی توصیف کرده گفت زنان در ادارات رسمی از صلاحیت های کاری برخوردار نیستند.
وی عدم بودجه مشخص جهت برنامه های تساوی جندررا دلیل عمده در اجرای کندی برنامه های تساوی جندر دانست واز حکومت وسایر نهاد های کمک کننده خواست تا بودجه بیشتری را در اختیار آنان قرار دهد .
این اظهارات از سوی مسوولان وزارت اموزنان در حالی صورت میگیرد که کارکردهای این وزارت از زمان تاسیس تاکنون بارها از سوی نهاد ها وفعالان مدنی مورد انتقاد قرار گرفته وموجودیش را اضافی خوانده اند.
حمیده وردک یکتن از  فعالان مدنی با انتقاد از وزارت زنان  می گویداین  وزارت در 18 سال نتوانست طرح بنیادی را ارایه کند که بتواند زندگی زنان را تغییر دهد وخود بارها ابراز داشته اند که صلاحیت اجرایی ندارند وپالیسی سازاند در حالیکه نماینده های این وزارت که در سایر ادارت بخاطر تساوی جندر کار میکنند بشدت ناکام هستندوهیچ کار را برای بهبود کار زنان کارمند انجام نداده اند .
حمیده وردک با انتقاد از پروژه پروموت گفت کارآموزان که مدت معین را جهت فراگیری تجارب در ادارات سپری میکنند کارمندان وزارت ها در فراگیری تجارب کاری با ایشان همکاری نمیکنند وبعد از تکمیل دوره تجربه در ادارات دولتی جذب نمیشوند وی از 1200 کارآموز یاد کرده که بعد از ختم این دوره صرف 135 تن آنان توانسته اند به ادارت حکومتی راه یابند .
به همین شکل خانم شکیبا هاشمی فعال دیگر مدنی ازکارکردهای این وزارت انتقاد کرده گفت علاوه از آنکه فعالیت های این وزارت در زندگی زنان تاثیرمثبت نداشته با طرح پالیسی های که با فرهنگ وجامعه ما همخوانی نداشته مردم را مخالف خود ساخته است .
هاشمی میگوید ما از سالها به اینسو پیشنهاد میکردیم که باید برنامه های برای زنان روستایی داشته باشند تا ایشان را در اقتصاد محلی شریک سازند اما هیچ شنیده نشد وحکومت نیزبه همین منظوربودجه را تخصیص نداده چون نتوانسته اند در زندگی زنان تغیرات مثبت بیاورند .
هاشمی در واکنش به گفته های معین وزارت زنان بخاطر عدم بودجه در تطبیق پالیسی ها گفت  هرگاه پالیسی ها موثر باشد نیاز به بودجه ندارد وسایر ادارات آنرا تطبیق میکنند .
هاشمی می افزاید که این وزارت سالها مورد انتقاد بوده اما این اولین بار است که مسولان اداره خود به ناکامی هایشان اعتراف میکنند
باید گفت که مساله  جندر و ظرفیت سازی زنان در افغانستان از دو دهه به اینطرف یک مساله بحث بر انگیز در جامعه افغانی و یک بحث امتیاز طلبانه برای سیاسیون بوده با وجود برنامه ریزی های زیاد افغانستان موفق نگردیده تا از حجم خشونت علیه زنان در جامعه بکاهد ٬ تساوی جنسیتی را به میان آورد و ظرفیت سازی کند .
آگاهان میگویند که مشکل در وجود نهاد های پالیسی ساز است که با تاسف خود برای مدیریت ظرفیت لازم ندارند  ختم فرزانه