ادامۀ خشونت در سایۀ شعارهای صلح طلبانه

کابل/ ۳۰جدی/ باختر

مذاکرات میان افغانان «هیئت جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان» در دوحه گرچه بطی است، اما ادامه دارد و روسای دو تیم مذاکره کننده در آخرین دیدارشان که سه روز قبل انجام  شد، بر ادامۀ مذاکرات تاکید کردند.

گزارشگر آژانس باختر می نگارد؛ مردم افغانستان پیشرفت ها در مذاکرات دوحه را با دلگرمی دنبال می کنند و امید دارند که فضای مذاکرات گرمتر شود، مگر در داخل کشور وضعیت به گونۀ دیگر است، خشونت ها ادامه دارد و کابل پایتخت کشور، تقریبا همه روزه شاهد یک یا چندین واقعۀ اسفبار تروریستی است، کلان شهرهای دیگر هم وضعیت خوبی ندارند.

هم‌زمان با ادامۀ مذاکرات ‌گزارش‌های پی‌هم و اسفبار ازسوی رسانه ها نشر می شود که حکایه از ادامۀ جنگ و خشونت دارد، اخبار متاثر کنندۀ از تلفات دو طرف، از کشته شدن مردمان ملکی تا تخریب زیربناها و…  .

 منابع رسمی گفته اند که در حاضر، حداقل در۲۰ ولایت جنگ و ناامنی ادامه دارد. جنگی که توام با خشونت و تلفات است و همه روزه به شمار قربانیان در هر دو طرف می افزاید، در حالی که دور دوم مذاکرات صلح در قطر با خوشبینی دنبال می شود، مگر دو طرف هنوز روی مواردی که بتواند خشونت ها را قطع کند و یا حداقل آن را کاهش دهد، به توافق نرسیده ‌اند.

همه ساله با رسیدن فصل سرما از شدت جنگ در کشور کاسته می شد، مگر امسال چنین نیست، شماری از آگاهان سیاسی و کارشناسان نظامی را باور براین است، که با پیشرفت های سیاسی ناامنی و جنگ گسترش یافته است و این که دولت و طالبان حاضر شده اند که مشکلات موجود را ار مسیر گفت وگو حل کنند که پیشرفت های سیاسی خالی از مشکلات برای مردم نبوده است، طالبان متهم اند که با  آغاز گفت وگوهای سیاسی، خشونت و جنگ را تشدید بخشیده اند که در میز مذاکره دستآورد داشته باشند، یعنی امتیازگیری های سیاسی در بدل خون ریزی بیشتر، به همین دلیل جنگ را در سرما هم ادامه داده اند، جنگی که تلفات و ضایعات برخاسته از آن نه تنها که  نگران کننده است بل، کشور را تا لبۀ یک بحران انسانی کشانیده است.

یکی ار مفاد توافق نامۀ صلح میان طالبان و امریکا کاهش خشونت و تسریع روند حل سیاسی افغانستان است، در حالی که مورد اولی اصلا رعایت نشده است و مورد دوم هم خیلی کند و بطی است، منابع وابسته به دولت افغانستان و شماری از کشورهای دیگر می گویند: طالبان در پی وقت کشی اند و تلاش دارند که تجربۀ جنگ فرسایشی را در میز مذاکره هم تجربه کنند، یعنی مذاکرات فرسایشی. آنان ماجراجویی می کنند، وقت کشی می کنند، خشونت خلق می کنند که یا کل قدرت را در کشور تصاحب کنند و یا سهم بیشتر از آنچه دولت افغانستان و جامعۀ جهانی برای آنان قایل است به دست آورند، به همین منظور، در میز مذاکره مسایل پیچیده و جنجالی را که می توان در بارۀ آن بعد ازحل مسایل حاد تر بحث کرد، مطرح می کنند.

به گونۀ مثال دولت آنچه راکه مردم می خواهند یعنی آتش بس و قطع خشونت را  اولویت مذاکرات می دانند، در حالی که طالبان رهایی بیشتر زندانیان شان و چگونگی ساختار نظام آینده را آجندای اولی شان می دانند، در حالی که ۶۲۰۰ زندانی آنان رها شده اند، مگر این گروه، اولین حرکت راهم به سوی صلح انجام نداده است، دولت آتش بس و قطع خشونت را مسئلۀ اولی می داند و طالبان این مورد را به عنوان آخرین گزینه در میز مذاکره مطرح کرده‌اند.

شماری از مقام های دولت افغانستان و منابع خارجی هشدار داده اند که با خروج نیروهای امریکایی از افغانستان خطر افزایش خشونت بیشتر می شود، در این میان، امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری در مصاحبه یی با بی‌بی‌سی گفته‌است: «ماموریت امریکاییان که از دو دهه پیش در افغانستان آغاز شد، هنوز پایان نیافته است و خروج نیروهایی امریکایی خطر خشونت بیشتر را به دنبال دارد.»

او گفته ‌است: «من به امریکاییان به عنوان یک دوست و متحد می‌گویم که اعتماد به طالبان ، اشتباه مهلکی خواهد بود.»

معاون رییس جمهوری همچنین افزوده است که امریکا بیش از حد به طالبان امتیاز داده‌است و این باعث شده است که طالبان جسارت پیدا کنند.

شماری از آگاهان سیاسی و کارشناسان نظامی هم عقیده با امرالله صالح اند و می گویند که امریکا برنامه های سیاسی خود را در آینده، با آیندۀ طالبان گره زده است و به همین دلیل با آن که با این گروه توافق نامۀ صلح امضا کرده است و به طالبان گوشزد کرده است که خشونت ها را کاهش دهند، مگر ادامۀ راهکار توام با خشونت طالبان را با خونسردی دنبال می کند و یگان بار به محکومیت این گروه می پر دازد و بس.

وزیر امور داخله هم گفته است که طالبان درپی امتیازگیری های سیاسی از مسیر جنگ و خشونت اند که این وضعیت دیگر قابل تحمل نیست، مسعود اندرابی، خاطر‌نشان کرده است: « طالبان باید بااستفاده از فرصت پیش‌آمده در روند گفت وگوهای صلح، در راستای برقراری آتش‌بس، تلاش کنند. در صورتی که این گروه به خشونت و جنگ ادامه دهند، برنامۀ منظم و مدون برای سرکوب طالبان وجود دارد.»

درهمین حال پتریشا گاسمن؛ معاون دیدبان حقوق بشر در تویتی نوشته است: «طالبان حمله‌های هدفمندشان را بر غیرنظامیان بیش‌تر کرده‌اند، به ویژه بر کارمندان دولتی. این حمله‌ها، همزمان با بحران بشری ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا که باعث بی‌جا شدن مردم می‌شود، صورت گرفته است. این وضعیت، بخش بزرگی از شهروندان افغانستان را با مشکل روبرو کرده‌است.»

این گفته می رساند که زیر سایۀ شعارهای صلح طلبانه، خشونت ادامه یافته است و در این امتیازدهی و امتیازگیری، این مردم افغانستان اند که قربانی می دهند. تحلیل سیاسی