تبصره

کابل/ ۲۱  دلو/ باختر

اخباری وجود دارد که شماری از باشندگان هرات دست به فروش گرده های شان زده اند٬این یک خبر اسفبار و روایت تکان دهندۀ از گسترش فقر در افغانستان است.

مفسر آژانس باختر می نگارد؛ شماری از رسانه ها از بازار گرم خرید و فروش گرده در یکی از شفاخانه های شهر هرات خبر داده اند.

فقر و ناداری درکشور باعث شده است که شماری ار باشندگان هرات وولایت های دیگر که بیشتر شان بیجاشد‌گان و آوارگان جنگ استند، گرده‌های شان را به فروش برسانند.

با این‌ که خرید و فروش اعضای بدن غیرقانونی و جرم است و تنها اعضای خانوادۀ بیمار می توانند که به میل و رغبت خود یک عضو بدن شان را برای دست یابی عضو بیمار خانواده اهدا کنند اما در شهر هرات خرید و فروش گرده و پیوند زدن آن در شفاخانه‌ها به یک تجارت مبدل شده‌است.

شفاخانۀ لقمان حکیم در شهر هرات نخستین شفاخانه پیوند گرده در کشور است و تاکنون عملیات های زیادی  پیوند گرده را انجام داده است و بیشتر خرید و فروش گرده در همین شفاخانۀ انجام می شود و بدون شک٬ امکاناتی که در هرات برابر شده است٬ در کدام شهر وولایت دیگر مساعد شود٬ فروشندگان گرده یک رقم درشت را رقم خواهند زد.

با آن که مسوولان این شفاخانۀ می‌گویند « پیوند گرده در اینجا به ‌طور قانونی و بدون پرداخت پول به اهدا کنندگان آن، انجام می‌شود.» مگر آنچه را فروشندگان و خریداران گرده بیان کرده اند٬ برعکس گفته های مسوولان در شفاخانۀ لقمان حکیم است٬ گفته شده است که یک گرده بین دو صد و پنجاه هزار تا سه صد هزار افغانی خرید و فروش شده است.

این که جراحی یک عضو بدن٬ بالاخره فروش آن چه عواملی را در پی دارد به جایش می گذاریم مگر مسئلۀ فروش گرده و یا کدام عضو دیگر از بدن آنهم به دلیل فقر و بیچارگی٬ روایت زشت فقر و درماندگی اقتصادی در کشور است  که هر وجدان بیدار را رنج می دهد.

خرید و فروش گرده فقط با یک انگیزه صورت گرفته است و آن فقر اقتصادی است٬اطلاعات نشان می دهد که در طول پنج سال اخیر اضافه از یک هزار نفر در هرات گرده های شان را با انگیزۀ فقر  فروخته اند٬ در این میان حتا یک نفر هم نبوده است که این بخش ضروری بدن خود را به گونۀ رایگان ادا کرده باشد٬ همه ناشی از ناداری و روز گار خراب زندگی حاضر شده اند که بدن خود را نصف کنند و یا به گفتۀ عوام نیم انسان شوند تا حداقل برای چند صبای خود وسایر اعضای خانوداه شان زنده بمانند.

بازار خرید و فروش گرده در هرات  درست زمانی گرم شده است که به تازگی نهاد های معتبر بین المللی گفته اند: فقر در سال گذشتۀ میلادی در افغانستان هفده در صد رشد کرده است٬ بدتر شدن وضعیت اقتصادی باعث شده است که میزان بیکاری در این کشور از ۲۴ در صد به ۳۷ درصد و میزان فقر از ۵۵ درصد به ۷۲ درصد افزایش یابد.

نهاد هایی بین المللی  کمک رسان٬ ازافغانستان به عنوان نادارترین کشورهای جهان نام برده است. بر بنیاد نظرسنجی بنیاد آسیا، ۷۰ اعشاریه نود درصد از شهروندان افغانستان گفته اند که “وضعیت مالی خانواده آنان در ۱۲ ماۀ گذشته بدتر شده است و نزدیک به ۷ میلیون تن در افغانستان که عمدتا شامل زنان  می‌شود از نگاه اقتصادی غیر فعال استند.

در واقعیت امر فقر بیشتر از جنگ از مردم ما قربانی گرفته است فقر دو٬ سوم جمعیت افغانستان را از زندگی شایسته و با وقار محروم کرده است. زیرا آنان از آموزش و پرورش درست و ارائه خدمات صحی برخوردار نیستند.

اگر به عمق ماجرا در افغانستان دقیق شویم٬ فقر پبامد جنگ است٬ جنگ است که تمام فرصت ها را از ما گرفته است وما در هر بعد از آموزش و پروش گرفته تا ارائه خدمات صحی٬ کشت و زراعت٬ صنعت و تولید٬ نظام و ساختار… دچار افول شدیم در حالی که صلح فرصت آفرین است مگر با تاسف این واژه راهش را در معادلات و معامله های سیاسی گم کرده است.

فروش گرده و نابه سامانی های دیگر دربخش های دیگر زندگی مردم ما را رنج می دهد٬ طعنه به سیاست ورزان است که طبل جنگ می نوازند و فرصت ها را از مردم دزدی می کنند.  صائم