تبصره

کابل، ۲۹ ثور، باختر
سوء تغذی یک مشکل حاد صحی در میان کودکان افغان است، آنان به کمک های عاجل صحی و غذایی نیازدارند، نباید رساندن چنین کمک ها با اهداف سیاسی مرتبط دانسته شود.
مبصر آژانس باختر مینگارد؛ یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل از افزایش کودکان مبتلا به سوء تغذی در افغانستان هشدار داده است و وزارت صحت عامۀ افغانستان هم از رقم بلند کودکان مبتلا به سوء تغذیه در کشورگفته است.
وزارت صحت عامه با نگرانی از رقم بلند کودکان مبتلا به سوء تغذیه در کشورمی‌گوید« آنها بالاتر از ۷۵۹ هزار کودک مبتلا به سوء تغذیه را از آغاز ۲۰۲۲ تاکنون ثبت کرده اند» یونسف هشدار داده است که کودکان مبتلا به سوء تغذی در افغانستان درسال جاری افزایش چشمگیری خواهد داشت، این نهاد جهانی ارقام بلند ترنسبت به وزارت صحت عامه دارد و هشدار می دهد هرگاه به این معضل حاد صحی در افغانستان توجه نشود احتمال میرود که تا اخیر سال جاری اضافه از یک اعشاریه یک میلیون کودک در افغانستان از اثرابتلا به سوء تغذی جان شان را از دست دهند.
مسوولان در شفاخانه صحت طفل اندرا گاندی می‌گویند که روزانه از پنجاه تا هفتاد بیمار سوء تغذی به این شفاخانه مراجعه می‌کنند، شفاخانه های دیگر کابل مانند شفاخانۀ اطفال فرانسوی ها، شفاخانه اطفال اتاترک و شفاخانه های خصوصی و همچنان شفاخانه های ولایتی شاهد مراجعین بیش ازحد کودکان مصاب به سوی تغذی اند.
متخصصین امراض صحی می گویند؛ علایم سوء تغذی در کودکان، کلان‌شدن سر، فرو رفتگی چشم، برآمدگی استخوان سینه، کم شدن وزن، مشکلات تنفسی، پایین آمدن غیرعادی دمای بدن، ضعیف شدن سیستم ایمنی، لاغری مداوم، افزایش ریزیش مو، چروک شدن و خشکی پوست، عقب‌ماندگی ذهنی، ناتوانی یادگیری زبان، اختلالات در دستگاه هضمی، …دلایل اند که برای سوء تغذیه در کودکان نشانی شده است. دلیل عمده رژیم غذایی نامناسب، بیماری های معده و دسترسی ناکافی به شیر مادر است، در افغانستان دلایل بیشتری وجود دارد که کودکان به این بیماری دچار می‌شوند.
بیکاری، فقر، عدم آگاهی در مورد تغذیه مناسب، تعدد تولدات در یک خانواده، قحطی، سیلاب ها و بیجا شده گی های داخلی، باعث شده که کودکان در افغانستان به این بیماری مبتلا شوند.
واقعیت این است سوء تغذی با تمام انواع آن هنوز یک چالش عمده در جامعه افغانی است، لازم است که حکومت افغانستان در این خصوص با مسوولیت تمام وارد عمل شود و در گام نخست کمک های منطقه و بین المللی را جلب کند.
در حال حاضر نهاد های بین المللی کمک های شان را در بخش صحی و بخش های دیگر به گونه یی قابل ملاحظه کاهش داده اند و حتی قطع کرده اند، منابع رسمی در افغانستان تائید کرده اند که بسیاری از مراکز صحی در افغانستان به دلیل نبود و کمبود امکانات فعالیت شان را متوقف کرده اند و این خود بر گسترش امراض گونا گون صحی اثر گذاشته است، در کنار آن در کمک های خارجی با افغانستان کاهش چشمگیری دیده می شود و بحران اوکراین بر این مشکل افزوده است، سازمان ملل دو روز پیش هشدار داد که کمک های جهانی با افغانستان تقریبا متوقف شده است.
این نشان می دهد که کمک های جهانی که تا یکسال پیش با افغانستان به گونه یی وافر صورت می گرفت دیگر وجود ندارد، زیرا نظام در افغانستان تغییر کرده است و همزمان با آن، جهانیان نیز افغانان را فراموش کرده اند، در این فراموشی بیشتر اقشار آسیب پذیر کشور و در گام نخست کودکان قربانی شده اند که نشان می دهد کمک های صحی و بشری با مردم افغانستان با برنامه ها و اهداف سیاسی گره خورده بود.
مردم افغانستان به خصوص کودکان در این کشور روز های بدی را سپری می کنند،آنان به کمک های فوری و عاجل نیار دارند، لازم است دور از دغدغه های سیاسی با آنان کم شود و کمک با اقشار آسیب پذیر در افغانستان منوط به برنامه های سیاسی نباشد.
همچنان به نهاد های حکومتی در افغانستان لازمی است که با برنامه ریزی های کوتاه مدت، میان مدت و طویل مدت برای حل بنیادی مشکل سوء تغذی در افغانستان برآیند تا نهاد های صحی و کمک رسان ما دیگر وابسته به کمک های بیرونی که بیشتر با دید سیاسی عمل میکنند نباشند. تحلیل سیاسی