خطر بدل شدن به ‘گلخانه داغ’ زمین را تهدید می کند

لندن – بی بی سی نیوز – 16 اسد – باختر
دانشمندان علوم طبیعی میگویند که تبدیل شدن سیاره ما به یک "گلخانه داغ" موضوعی کاملا جدی است.
محققان می گویند ممکن است به زودی از مرز غیر قابل بازگشت بگذریم که نتیجه آن دمای طاقت فرسا و بالا آمدن سطح  بحرها برای چند قرن خواهد بود.
حتی اگر کشورها موفق به مهار کاربن دای اکساید  در سطح توافق شده شوند، باز هم امکان شروع این "مسیر غیرقابل بازگشت" وجود دارد.
مطالعه آنها نشان می دهد که احتمال چنین سناریویی با بالا رفتن میانگین دما به اندازه دو درجه سانتیگراد وجود دارد.
دانشمندان شرکت کننده در این مطالعه می گویند گرمایشی که تاکنون تجربه کرده ایم، و افزایش دمایی که احتمالا در چند دهه آینده تجربه خواهیم کرد، ممکن است بعضی از نیروهای طبیعی زمین که هم اکنون از ما محافظت می کند را به دشمن ما بدل کند.
هر سال جنگل های زمین، اقیانوس ها و خشکی ها ۴.۵ میلیارد تن کاربنی که می تواند سر از اتمسفر در آورد و هوا را گرمتر کند جذب می کنند.
اما با ادامه روند گرمایش امکان دارد این مراکز جذب کاربن تبدیل به منبع انتشار کربن شود و مشکل تغییرات اقلیمی را به طور قابل توجهی بدتر کند.
خاک منجمد عروض بالای جغرافیایی که میلیون ها تن گازهای گرم کننده در آنها ذخیره شده یا جنگل های آمازون از جمله این منابع است و بیم آن می رود که هرچه به دمای دو درجه بالاتر از دوران ماقبل صنعتی نزدیک تر می شویم، این منابع شروع به دفع کربن با شدت زیاد کنند.
در سال ۲۰۱۵ دولت های جهان خود را به حفظ افزایش دما به کمتر از دو درجه سانتیگراد متعهد کردند و گفتند حتی برای نگه داشتن افزایش دما زیر ۱.۵ درجه تلاش می کنند. به گفته نویسندگان مقاله تازه، برنامه فعلی برای کاهش تولید گازهای کاربنی ممکن است کافی نباشد.
پروفیسور یوهان راکستروم از نویسندگان این مقاله در مرکز رزیلیانس شهراستکهلم گفت: "ما می گوییم که وقتی هوا دو درجه گرمتر شد، ممکن است در نقطه ای باشیم که مکانیسم کنترل به دست کره زمین بیافتد."
"درحال حاضر کنترل دست ماست، اما وقتی از دو درجه گذشتیم، می بینیم که سیستم زمین از دوست تبدیل به دشمن می شود. آن وقت سرنوشت را به سیستمی سپرده ایم که توازنش درحال به هم خوردن است."
دما در حال حاضر یک درجه بالاتر از دوره ماقبل صنعتی است و هر دهه حدود ۰.۱۷ درجه بالا می رود.
محققان در مطالعه تازه ۱۰ سیستم طبیعی که آنها را "فرآیندهای بازخوردی" می نامند بررسی کردند.
هم اکنون این فرآیندها به انسان کمک می کند از شدیدترین آثار انتشار بیش از حد کاربن و افزایش دما در امان باشد. اینها شامل جنگل ها، یخ های قطب شمال، و سیستم انباشت گاز متان در کف اقیانوس هاست.
نگرانی این است که اگر تعادل یکی از این سیستم ها به هم بخورد و شروع به انتشار مقدار زیادی کاربن دای اکساید  در جو کند، بقیه سیستم های مشابه هم در یک حرکت زنجیره وار بی تعادل شوند.
ختم / فریده