آبهای افغانستان سرمایه ملی که رایگان به کام بیگانگان میچکد

کابل باختر/ 4/ حمل
وزیر انرژی و آب ازفقدان مدیریت آبهای افغانستان هشدار میدهد میگوید ذخیره و کنترول آب اکنون به یک بحران جدی درکشور تبدیل شده است.
به گزارش آژانس باختر، از روز جهانی آب اخیراً با شعار و آب واشتغال درکشور درحالی تجلیل شد که نقد و انتقاد های زیادی به آدرس حکومت افغانستان درخصوص عدم مدیریت از آبهای کشور وجود دارد.
افغانستان با داشتن منابع ذخیره آبی ودشت های وافر که قابل کشت و زراعت اند هنوز هم یک کشور وارداتی بوده برعلاوه آنکه سالانه ملیارد ها دالر ازاین کشور برای خرید غله و برنج به مصرف میرسد و به کشورهای همسایه تحویل داده میشود این کشور حتا سبزی ها را نیز از بیرون وارد میکند.
آب تولید شده درافغانستان به یکصدو شصت و سه بیلون متر مکعب و ساحات زراعتی کشور ده ملیون هکتار زمین تخمین شده است مگر افغانستان نتوانسته تا ازاین منابع به صورت درست استفاده کند.
افغانستان ازاین مقدار آب تنها قادر به استفاده سی فیصد آن است واز ساحات زراعتی آن قسمیکه وزیر زراعت میگوید تنها دواعشاریه یک ملیون هکتار زمین آن آبیاری میگردد و آبهای که از منبع (سرچشمه ) تا زمین که دهقان ازآن استفاده میکند با 45 فیصد ضایعات مواجه است.
آب وزراعت سرنوشت مردم افغانستان را تشکیل میدهد اضافه از شصت فیصد مردم ما به زراعت مشغول اند و 80 درصد درآمد خانواده ها درروستا ها ازطریق زراعت و مالداری تامین میشود.
حرف واضح است که افغانستان از 163 بیلون متر مکعب آب خود و حدود ده ملیون هکتار زمین زراعتی خود استفاده کرده نمیتواند و زراعت و آبیاری درکشور همچنان بدوی باقی مانده است .
آگاهان سیاسی به این باور اند که مشکل درمدیریت و اداره است طی سالها ، بخصوص چهارده سال گذشته دولت نتوانسته یک راهکار مناسب را برای مدیریت از آنها چه آبهای تحت ارضی و چه آبهای ارضی به میان آورد  و از آبهای کشور بیشتر و بهتر همسایه ها استفاده میکنند و مساله حقابه میان افغانستان وکشورهای همسایه آن لاینحل باقی مانده است و ادامه مشکل و بحران در افغانستان ازسوی کشورهای همسایه یک غنیمت شمرده میشود زیرا فرصت آن مساعد نمیگردد که دولت چگونگی مساله استفاده از آب را با کشورهای همسایه حل کند.
درحالیکه کشورهای همسایه ازمحاط بودن افغانستان به خشکه استفاده سیاسی می نمایند و ازآن به عنوان حربه علیه مردم ودولت این کشور استفاده میکنند آب و ترانزیت میتواند حربه ما در برابر کشورهای مغرض همسایه نیز باشد . مگر به شرط آنکه از آبهای کشور خوب مدیریت شود و ازآن به عنوان سرمایه ملی تعریف شود.
این آگاهان تاکید به ادامه میگویند که شعار مدیریت از آبها از سالها به اینطرف زمزمه میشود مگر کمتر به آن توجه شده حتا مسوولان و آنانیکه برای مدیریت از آبهای کشور کار میکنند نمیتوانند استراتیژی ملی حفاظت از آبهای کشور را بیان کنند و توضیح نمایند.
امروز به جای استفاده از آبهای ارضی ، استفاده از آبهای تحت ارضی درکشور بخصوص شهر ها استفاده میشود درحالیکه ادامه این وضعیت میتواند به محیط زیست آسیب های جبران ناپذیر وارد کند و درنهایت شهر ها را باکمبود آب ، و تخریب گیاه و نبات مواجه سازد حالانکه مسوولان در خصوص حل این مساله نیز عاجز اند.
این آگاهان به ایجاد یک راهکار ملی استفاده از آبهای کشور تاکید دارند راهکار که قابل استفاده و قابل احترام برای تمامی شهروندان کشور باشد درحالیکه ما امروز سرمایه ملی خود را به گونه رایگان برای همسایه های مغرض میدهیم وخود تشنه باقی مانده ایم .